Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
US Navy wcieliła do służby kolejny niszczyciel typu Arleigh Burke
8 lipca, w stoczni Bath Iron Works (BIW) w Bath w stanie Maine, należącej do koncernu General Dynamics, odbyła się uroczystość przekazania niszczyciela rakietowego USS John Basilone (DDG-122) dla US Navy.
Jednostka ta jest 72. niszczycielem typu Arleigh Burke który jest 39. zbudowanym okrętem przez BIW, a także jednym z ostatnich okrętów w konfiguracji Flight IIA Ti, stanowiącej technologiczne przejście do najnowszej wersji Flight III.
Niszczyciel John Basilone, nazwany na cześć bohatera Korpusu Piechoty Morskiej USA, gunnery sgt. Johna Basilone, który zginął w bitwie o Iwo Jimę, został zamówiony 3 czerwca 2013 roku, a stępka pod jego budowę została położona 10 stycznia 2020 roku. Zwodowano go 12 czerwca 2022 roku. W ramach cyklu prób morskich, które rozpoczęły się 18 marca 2024 roku, na pokładzie znajdowała się m.in. delegacja z inspektoratu INSURV, odpowiedzialnego za inspekcje okrętów w US Navy.
Okręt, dysponujący pełną wypornością 9238 ton i napędem w układzie COGAG, jest wyposażony w trójwspółrzędny radar AN/SPY-1D(V), co czyni go jednym z ostatnich jednostek z tym systemem. Kolejne niszczyciele będą już otrzymywać radar AN/SPY-6(V)1, który stanowi znaczną modernizację w porównaniu z poprzednią technologią. System ten umożliwia wykrywanie, śledzenie i zwalczanie celów powietrznych, nawodnych i podwodnych na dużych odległościach.
USS John Basilone może osiągnąć prędkość maksymalną 30 węzłów, a zasięg operacyjny przy prędkości ekonomicznej 20 węzłów wynosi 4400 mil morskich, co pozwala na misje trwające do 45 dni bez uzupełniania zapasów i tankowania. Załogę okrętu stanowi 315 osób, w tym 22 oficerów oraz 293 podoficerów i marynarzy, a także 21-personel lotniczy.
Podstawowe uzbrojenie okrętu stanowią wyrzutnie pionowego startu Mk 41 (VLS), które mogą być wyposażone w różnorodne pociski, w tym rakiety przeciwlotnicze Standard Missile (SM-2 i SM-6), pociski manewrujące Tomahawk do ataków na cele lądowe oraz rakietotorpedy typu ASROC. Dodatkowo, John Basilone jest uzbrojony w system obrony przeciwrakietowej SeaRAM, 5-calową armatę uniwersalną Mk 45 Mod 4 oraz wyrzutnie torpedowe do zwalczania okrętów podwodnych. Całość uzbrojenia wspierana jest przez nowoczesne systemy elektroniczne i walki radioelektronicznej, co czyni niszczyciel jednostką wszechstronną i wysoce efektywną w różnorodnych scenariuszach bojowych.
W stoczni BIW trwają prace nad sześcioma kolejnymi niszczycielami typu Arleigh Burke, w tym dwoma w wersji Flight IIA Ti: Harvey C. Barnum Jr. (DDG-124) oraz Patrick Gallagher (DDG-127), a także czterema w wersji Flight III: Louis H. Wilson Jr. (DDG-126), William Charette (DDG-130), Quentin Walsh (DDG-132) i John E. Kilmer (DDG-134).
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki
Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.
W artykule
Nowe korwety HDC-3100 dla Manili
Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.
Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.
Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.
Przełomowe zdolności bojowe
Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.
Kontekst regionalny i presja Chin
Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.
Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.
Współpraca z Koreą Południową
Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.
Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.
Kolejne etapy modernizacji
Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.
Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.
