Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Rosjanie zbombardowali terminal zbożowy w Mikołajewie 
4 czerwca siły rosyjskie zbombardowały drugi co do wielkości terminal zbożowy Nika-Tera w ukraińskim Mikołajewie.
Według ukraińskiego Dowództwa Operacyjnego Południe, był to atak sił lotniczych z nad Morza Czarnego. Dowództwo twierdzi, że zestrzeliło dwa pociski „cruise”, a inne pociski rakietowe uderzyły w obiekty portowe i silosy w których znajdowały się składy zboża.
Kolejne rosyjskie bombardowanie przyczynia się do globalnego kryzysu żywnościowego. Siły rosyjskie zniszczyły drugi co do wielkości terminal zbożowy w Mikołajewie. W świetle takich doniesień, dezinformacja szerzona przez Putina odsuwająca winę Rosji staje się coraz bardziej cyniczna.
Josep Borrell, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej
Kompleks portowy do magazynowania ładunków drobnicowych i masowych Nika-Tera w Mikołajewie to prywatny terminal położony około 30 mil morskich w głąb lądu od Morza Czarnego, przy ujściu rzeki Bug. Silosy w porcie mogą obsługiwać do 500 tys. ton zboża, a port jest wyposażony w trzy magazyny do załadunku towarów masowych i drobnicowych, które mogą przeładowywać do 1,5 tys. ton zboża. W latach ubiegłych przeładowywano w terminalu około sześciu milionów ton zboża, soi i nasion oleistych rocznie.
Rosyjska blokada na Morzu Czarnym uniemożliwia Ukrainie uzyskiwanie dochodów z eksportu zboża oraz wywołuje kryzys żywnościowy w niektórych częściach Afryki i na Bliskim Wschodzie. Rosyjscy dyplomaci zaproponowali zniesienie blokady i umożliwienie eksportu produktów rolnych do krajów rozwijających się, ale pod pewnymi warunkami, w tym złagodzenie sankcji wobec Rosji.
Konflikt na Ukrainie nie tylko powoduje wzrost głodu w kraju, czy nawet w regionie. Liczba ludzi, którzy są na skraju głodu, wynosi obecnie około 48,9 mln w 43 krajach.
Steve Taravella, rzecznik Światowego Programu Żywnościowego ONZ
Źródło: Reuters
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
