Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
RWE i Siemens Gamesa połączyły siły, aby wzmocnić sektor morskiej energetyki wiatrowej
Autor:Mariusz Dasiewicz
RWE podpisało umowę z preferowanym dostawcą dla morskiej farmy wiatrowej RWE F.E.W. Baltic II o mocy 350 MW; planowane jest wykorzystanie 25 turbin SG 14-236 DD; lokalny łańcuch dostaw wzmocni polski wkład w inwestycji.
Siemens Gamesa uruchomi centrum Baltic Sea Offshore Execution (Realizacji Projektów Offshore na Morzu Bałtyckim) w Gdańsku, które utworzy ponad 150 miejsc pracy. Podpisano porozumienie z polskimi partnerami uczelnianymi aby wesprzeć edukację na kierunku morskiej energetyki wiatrowej.
RWE i Siemens Gamesa połączyły siły, aby przyspieszyć rozwój polskiego sektora morskiej energetyki wiatrowej. RWE wybrała Siemens Gamesa jako preferowanego dostawcę dla projektu F.E.W. Baltic II. Morska farma wiatrowa o mocy 350 MW ma wykorzystywać 25 flagowych morskich turbin wiatrowych SG 14-236 DD produkcji Siemens Gamesa. Współpraca obejmuje także umowę serwisową. W zależności od ostatecznej decyzji inwestycyjnej, prace budowlane mogłyby rozpocząć się już w 2024 roku. Po zakończeniu rozruchu, F.E.W. Baltic II przyczyni się do transformacji energetycznej Polski, produkując zieloną energię elektryczną w ilości wystarczającej do zaspokojenia potrzeb około 350 000 polskich gospodarstw domowych.
Wybór Siemens Gamesa jako preferowanego dostawcę to kolejny kamień milowy na drodze do realizacji naszej pierwszej polskiej, morskiej farmy wiatrowej. Dzięki projektowi F.E.W. Baltic II przyspieszymy rozwój lokalnego łańcucha dostaw i znacząco przyczynimy się do kształcenia przyszłych kadr. Morska energetyka wiatrowa nabiera w Polsce dużego rozpędu, a my chcemy być jednym z jej głównych motorów poprzez rozwój, budowę i eksploatację kolejnych farm wiatrowych u polskich wybrzeży.
Sven Utermöhlen, Dyrektor Generalny Offshore Wind w RWE Renewables
Umowa z RWE dotycząca morskiej farmy wiatrowej F.E.W. Baltic II przyczyni się do kontynuacji współpracy Siemens Gamesa z polskim łańcuchem dostaw w sektorze energetyki wiatrowej, którego średni roczny wolumen zakupu towarów i usług w Polsce wynosi ponad 250 mln euro.
Morska energetyka wiatrowa szybko staje się ogromnym atutem Polski, a my dołożymy wszelkich starań, aby być jednym z kluczowych graczy w jej urzeczywistnieniu. Jesteśmy zaszczyceni, że zostaliśmy wybrani przez RWE jako preferowany dostawca dla F.E.W. Baltic II, jednej z pierwszych inwestycji offshore w tym kraju. Połączenie naszej technologii morskich turbin wiatrowych SG 14-236 DD z biznesowym podejściem RWE do Polski jest doskonałym rozwiązaniem. Jesteśmy też pod wrażeniem dążenia naszych Partnerów ze środowisk akademickich do rozwoju przyszłych kadr dla branży offshore w Polsce. Jesteśmy przekonani, że ten program rozwoju będzie podążał drogą wyznaczoną przez polski łańcuch dostaw, w którym wykwalifikowane firmy już realizują wiele projektów, a kolejne mają dopiero nadejść.
Marc Becker, Dyrektor Generalny Siemens Gamesa Offshore Business Unit
Aby wspierać realizację projektu F.E.W. Baltic II firmy RWE oraz innych, przyszłych projektów offshore, w nowym centrum Siemens Gamesa Baltic Sea Offshore Execution (Realizacji Projektów Offshore na Morzu Bałtyckim) pracować będzie ponad 150 ekspertów. Specjaliści zatrudnieni w tej jednostce będą zajmować się takimi obszarami, jak: działania przedmontażowe, zarządzanie projektem, zarządzanie budową, uruchamianie morskich farm wiatrowych w Polsce i wielu innych krajach. Gdańsk będzie główną lokalizacją biura, a pierwsze rekrutacje już się rozpoczęły. Wraz z istniejącym w Polsce 20-osobowym zespołem Siemens Gamesa Offshore Sales, będzie to największa tego typu operacja w branży morskiej energetyki wiatrowej w naszym kraju.
Do obsługi i konserwacji projektu F.E.W. Baltic II, RWE wybrało port w Ustce. Dzięki planowanej stacji serwisowej na polskim wybrzeżu, firma zamierza przyczynić się do rozwoju lokalnej gospodarki i społeczeństwa, tworząc w dłuższej perspektywie do 50 nowych miejsc pracy. Przewiduje się, że stacja serwisowa będzie gotowa do 2025 roku. RWE planuje obsługę farmy wiatrowej z tego portu przez co najmniej 25 lat.
RWE i Siemens Gamesa podpisały także porozumienie o współpracy z Akademią Morską w Szczecinie. Porozumienie koncentruje się na określeniu wspólnych działań wspierających edukację studentów. Obejmuje ono również badanie możliwości współpracy przy niektórych projektach badawczych.
Podpisanie porozumienia z firmami, które stanowią światową czołówkę branży energetyki wiatrowej, jest dla nas z jednej strony dużym zaszczytem, a z drugiej kreuje możliwość obustronnego rozwoju i korzyści. Jestem przekonany, że współpracując dydaktycznie stworzymy jeden z najlepszych w świecie, praktyczny program kształcenia, w ramach którego Pracownicy RWE oraz Siemens Gamesa podzielą się wiedzą i doświadczeniami w zakresie nowoczesnych technologii. Mam nadzieję, że rozwój współpracy zaowocuje też transferem wiedzy naszych naukowców w stronę RWE i Siemens Gamesa. Już dzisiaj wielu z nich posiada ekspertyzę związaną zarówno z zabezpieczeniem, bezpośrednią obsługą czy eksploatacją technologii morskich, jak i dotyczącą występujących tam problemów. Oczekujemy, że wspólne przedsięwzięcia poszerzą możliwość wykonywania czy wykorzystania wytworzonej w Akademii Morskiej aparatury badawczej oraz weryfikowania koncepcji naukowych w terenie, na farmie wiatrowej. To ważne z perspektywy wyszkolenia kadry o najwyższych, liczących się w każdym zakątku świata kompetencjach.
Artur Bejger, prorektor ds. nauki Akademii Morskiej w Szczecinie
Źródło: RWE
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
