Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Grupa ORLEN z nowymi koncesjami w Norwegii

PGNiG Upstream Norway uzyskało udziały w 12 koncesjach na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Na jednej z nich spółka z Grupy ORLEN będzie mieć status operatora. Udziały zostały przyznane w ramach corocznej rundy koncesyjnej organizowanej przez norweskie Ministerstwo Energii. W wyniku jej rozstrzygnięcia, liczba koncesji PGNiG Upstream Norway wzrośnie do 104.

Wyniki ostatniej rundy koncesyjnej na Norweskim Szelfie Kontynentalnym potwierdzają silną pozycję Grupy ORLEN na tamtejszym rynku. To największa liczba koncesji, jaką w ramach tej procedury zdobyło PGNiG Upstream Norway. Rozwój portfolio naszych norweskich aktywów ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów biznesowych Koncernu, ale także z punktu widzenia zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego naszych odbiorców.

Daniel Obajtek, Prezes Zarządu ORLEN

W ostatniej rundzie koncesyjnej Awards in Predefined Areas (APA) 2023 PGNiG Usptream Norway (PUN) zdobyło łącznie 12 koncesji. O dziesięć z nich Spółka wnioskowała sama, a o dwie pozostałe wystąpił KUFPEC Norway, który następnie został przejęty przez PUN 5 stycznia 2024 roku.

W ramach APA 2023 rząd Norwegii rozdysponował udziały łącznie w 62 koncesjach, co oznacza, że PUN zdobyło udziały w aż 1/5 wszystkich przyznanych koncesji. Spółka – jeszcze przez przejęciem KUFPEC Norway – wystąpiła o 10 koncesji i wszystkie jej wnioski zostały rozpatrzone pozytywnie. Świadczy to o wysokiej jakości dokumentacji technicznej i geologicznej przygotowanej przez PUN.

Przyznane PUN koncesje znajdują się w pobliżu obszarów, na których spółka działa już teraz. Ułatwi to i obniży koszt ewentualnego zagospodarowania tych koncesji, w przypadku stwierdzenia występowania tam zasobów węglowodorów. Sześć spośród nowo uzyskanych koncesji znajduje się na Morzu Północnym, z czego trzy w sąsiedztwie obszaru Yggdrasil a dwie niedaleko złoża Fenris. PUN wraz z partnerami koncesyjnymi prowadzi obecnie zagospodarowanie Fenris i Yggdrasil, których łączne zasoby wydobywalne przypadające na Spółkę z Grupy ORLEN to ok. 75 mln baryłek ekwiwalentu ropy naftowej, w tym 5 mld m sześc. gazu. Początek wydobycia zaplanowano na 2027 r.

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/orlen-zwieksza-zasoby-gazu-na-norweskim-szelfie-kontynentalnym/

Na Morzu Północnym znajdują się również dwie koncesje pozyskane przez PUN w wyniku akwizycji KUFPEC Norway. Nowe aktywa znajdują się w pobliżu eksploatowanego już przez Grupę ORLEN obszaru Sleipner.

Pozostałe cztery koncesje położone są na Morzu Norweski. W jednej z nich, PL1220, PUN został przyznany status operatora, co oznacza, że Spółka będzie kierowała pracami związanymi z poszukiwaniem węglowodorów i ich ewentualną eksploatacją. Koncesja jest zlokalizowana w pobliżu produkującego już złoża Ormen Lange, w którym Spółka posiada udziały. Trzy kolejne koncesje zlokalizowane są w pobliżu obszaru Skarv, który stanowi centrum wydobywcze PUN na Norweskim Szelfie Kontynentalnym.

Źródło: Grupa ORLEN

.pl/category/offshore-energetyka/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène

    Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène

    26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.

    Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.

    PROSUB – fundament niezależności przemysłowej

    Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.

    W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.

    Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.

    Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.

    Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii

    Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.

    Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.

    Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène

    Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.

    Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.

    Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii

    Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.

    PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.