Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Atak piratów w Zatoce Gwinejskiej
W Zatoce Gwinejskiej, na zachodnim wybrzeżu Afryki, doszło do ataku pirackiego na tankowiec Monjasa Reformer, który pływa pod liberyjską banderą i należy do duńskiej firmy żeglugowej Monjasa. Incydent miał miejsce w sobotę około 140 mil morskich na zachód od Port Pointe-Noire w Republice Konga.
Piraci zaatakowali statek, a wszelkie formy komunikacji zostały wyłączone. 16. członkom załogi udało się schronić w bezpiecznym pomieszczeniu na pokładzie statku.
Firma Montec Ship Management, która obsługuje statek, zgłosiła incydent do centrum współpracy morskiej prowadzonego przez brytyjską i francuską marynarkę wojenną, które mają na celu utrzymanie bezpieczeństwa w Zatoce Gwinejskiej. Monjasa współpracuje również z władzami morskimi w regionie, w tym z kilkoma marynarkami wojennymi.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/przeszly-orp-jaskolka-nowy-niszczyciel-min-dla-marynarki-wojennej-rp/
W ostatnich latach Zatoka Gwinejska stała się światowym punktem zapalnym dla piractwa, jednakże od 2021 roku liczba przypadków spadła. Stało się to dzięki wzrostowi wysiłków w zakresie bezpieczeństwa podejmowanych przez władze krajowe, a także dzięki wsparciu okrętów wojennych innych państw.
Dania, w celu ochrony swojej żeglugi handlowej, wysłała fregatę do zatoki w 2021 roku. Niestety, po wybuchu wojny na Ukrainie, fregata została wycofana z tego obszaru. Zwiększenie działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa na tej trasie jest szczególnie istotne dla firm żeglugowych oraz armatorów, którzy korzystają z tej drogi morskiej. Ponadto, lokalne społeczności również odczuwają skutki piractwa, dlatego ważne jest, aby wzmocnić środki bezpieczeństwa w tym obszarze.
Autor: JB
Powiązane wpisy
-
EDINAF – kierunek w stronę cyfryzacji europejskich okrętów wojennych
27 listopada w Ferrolu zakończono obrady projektu EDINAF – jednej z kluczowych inicjatyw Europejskiego Funduszu Obronnego poświęconych stworzeniu wspólnej architektury cyfrowej dla przyszłych europejskich okrętów wojennych.
W artykule
Architektura przeznaczona dla nowej generacji europejskich okrętów
Opracowywana architektura została zdefiniowana jako fundament dla jednostek, które powstaną w kolejnych latach, ponieważ projekt nie zakłada dostosowywania istniejących okrętów do nowego standardu.
Trzyletnie prace, prowadzone pod przewodnictwem Navantii, podsumowano w ośrodku COEX Digital Twin, który stanowi centrum kompetencyjne w dziedzinie bliźniaków cyfrowych. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele głównych firm europejskiego przemysłu obronnego, Komisji Europejskiej oraz delegacje siedmiu marynarek wojennych.
EDINAF łączy 31 partnerów z ośmiu państw, koncentrując się na pełnej zgodności systemów, odporności cyfrowej oraz integracji z przyszłą „naval combat cloud”.
Cyfrowa współpraca jednostki załogowej z bezzałogową
Jednym z kluczowych elementów spotkania była demonstracja techniczna z wykorzystaniem bezzałogowego pojazdu nawodnego Poniente. Ćwiczenie polegało na przeprowadzeniu operacji opartej o pełną integrację danych sensorycznych, systemów walki i rozwiązań logistycznych, które były przetwarzane w czasie rzeczywistym na pokładzie oraz w bazie lądowej.
Symulacja zakładała wykonanie inspekcji podejrzanej jednostki w estuarium Ferrol z użyciem Poniente. Równolegle system został poddany cyberatakowi, co pozwoliło ocenić odporność cyfrowej architektury na zakłócenia oraz zdolność do przywracania ciągłości działania po wystąpieniu krytycznych błędów.
Celem scenariusza było sprawdzenie, w jaki sposób EDINAF wspiera proces podejmowania decyzji, ogranicza ryzyko oraz optymalizuje wykorzystanie dostępnych sił w warunkach asymetrycznego środowiska operacyjnego.
Odporność cyfrowa – fundament przyszłej floty europejskiej
EDINAF należy do najbardziej złożonych projektów finansowanych przez Europejski Fundusz Obronny. W przedsięwzięciu uczestniczy 31 podmiotów z ośmiu państw: Hiszpanii, Belgii, Francji, Niemiec, Włoch, Niderlandów, Szwecji oraz Norwegii. Całość realizowana jest pod patronatem siedmiu europejskich resortów obrony. Projekt opiera się na trzech głównych filarach:
- zdefiniowanie referencyjnej architektury cyfrowej,
- opracowanie platformy umożliwiającej wdrażanie systemów zgodnie z przyjętym modelem,
- zapewnienie interoperacyjności pomiędzy marynarkami państw NATO.
Szczególny nacisk położono na zdolność do bezproblemowej współpracy systemów pochodzących od różnych producentów, odporność cyfrową na zagrożenia coraz bardziej złożone oraz integrację z tzw. „naval combat cloud”, która ma stać się kluczowym elementem przyszłej obrony kolektywnej.
Znaczenie EDINAF dla przyszłych europejskich okrętów wojennych
Podczas obrad określono kolejne kroki, które doprowadzą do pełnego wdrożenia opracowanej architektury. Rozwiązania wypracowane w ramach projektu mają w przyszłości stanowić podstawę cyfrową dla fregat, korwet, okrętów podwodnych oraz jednostek pomocniczych budowanych na potrzeby europejskich flot.
Jednolita platforma cyfrowa ma skrócić czas projektowania, zmniejszyć koszty i zwiększyć konkurencyjność europejskiego przemysłu, jednocześnie wzmacniając suwerenność technologiczną Europy w kluczowej domenie morskiej.
Zgromadzenie zakończono prezentacją mapy drogowej określającej działania przewidziane na rok 2026.
Źródło: Navantia
