Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

17 marca, Departament Stanu USA zatwierdził sprzedaż dla rządu Australii 200 sztuk pocisków Tomahawk Block V All Up Rounds (AUR) (RGM-109E) i 20 sztuk pocisków Tomahawk Block IV All Up Rounds (AUR) (RGM-109E) oraz związanego z nimi wyposażeniem, za kwotę około 895 milionów dolarów.
W ramach umowy, USA proponuje Australii wsparcie , które dotyczy systemu Tomahawk (TWS), w tym All Up Round (AUR), Tactical Tomahawk Weapon Control System (TTWCS) oraz Theater Mission Planning Center (TMPC). W pociski Tomahawk prawdopodobnie zostaną uzbrojone niszczyciele typu Hobart i fregaty typu Hunter. Koszt całkowity szacowany jest na 895 mln USD.
Realizacja tej propozycji ma na celu wspieranie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych poprzez wzmocnienie zdolności Australii do samoobrony oraz współdziałania z siłami morskimi USA i ich sojusznikami. Australia jest ważnym sojusznikiem USA w regionie zachodniego Pacyfiku, a rozmieszczenie systemu pocisków Tomahawk przyczyni się do zwiększenia globalnej gotowości i podniesienia zdolności sił amerykańskich na całym świecie.
Proponowana sprzedaż nie zmieni znacząco równowagi militarnej w regionie, nie wiadomo też, czy z tą transakcją są związane jakieś umowy offsetowe. Realizacja sprzedaży tego systemu wymagać będzie wielokrotnych wizyt przedstawicieli rządu USA i wykonawców w Australii w celu wsparcia dostawy i integracji elementów, a także zapewnienia zarządzania wsparciem dostaw i kontroli zapasów. Wizyty te będą również obejmować przeglądy programowe i techniczne.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/zakonczenie-cwiczen-rosji-chin-i-iranu-na-morzu-arabskim/
Głównym wykonawcą potencjalnej sprzedaży elementów obrony z USA do Australii będzie Raytheon Missiles and Defense z siedzibą w Tucson w stanie Arizona. Jak dotąd nie ma informacji na temat ewentualnych warunków umowy offsetowej, które mogą być powiązane z tą transakcją.
Warto zauważyć, że proponowana sprzedaż nie będzie miała negatywnego wpływu na gotowość obronną Stanów Zjednoczonych. Zawiadomienie o potencjalnej sprzedaży jest wymagane przez amerykańskie prawo. Opis i wartość w dolarach odnoszą się do najwyższej szacowanej ilości i wartości, na podstawie wstępnych wymagań. Rzeczywista wartość w dolarach będzie niższa w zależności od ostatecznych wymagań, budżetu i zawartych umów sprzedaży.
Cytując naszego kolegę redakcyjnego Mirosława Ogrodniczuka z portalu społecznościowego Linkedln „Aż się prosi żebyśmy poszli tą samą ścieżką i pozyskali zdolności TLAM (Tactical Land Attack Missile) na przyszłe fregaty Miecznik. Tym bardziej, że jest teraz polityczne okno dla takiego zakupu i druga okazja może się nie powtórzyć”.
Autor: JB


26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.