Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Nowy niszczyciel dla japońskiej marynarki wojennej zwodowany
30 lipca w stoczni Japan Marine United Co. w Jokohamie odbyła się uroczystość wodowania i nadania nazwy niszczyciela rakietowego JS Maya (DDG 179), pierwszego z dwóch jednostek nowego typu.
Para okrętów, określanych jako typ 27DDG, stanowi rozwinięcie sześciu niszczycieli wyposażonych w stacje radiolokacyjne AN/SPY-1 i system kierowania walką Aegis. Pierwsze cztery należą do typu Kongō , a pozostałe dwa do typu Atago. Wszystkie stanowią japońską wariację amerykańskiego projektu niszczycieli typu Arleigh Burke – kontrakt na ostatnią parę został podpisany w sierpniu 2015 roku, a prototypowy Maya jest budowany od 2017 roku. Według planów wejdzie do służby w 2020 roku, a bliźniak rok później.
Zobacz też: Saab z kontraktem na radary Sea Giraffe AMB dla marynarki USA.
Nowe niszczyciele zastąpią w linii parę okrętów typu Hatakaze. Ich budowa zakończy proces modernizacji segmentu Sił Samoobrony – każda z czterech flotylli będzie dysponować parą okrętów wyposażonych w system Aegis i stanowiących jednostki flagowe poszczególnych dywizjonów. Ich wsparciem są wielozadaniowe niszczyciele Murasame, Takanami, Akizuki oraz Asashi. Każda z flotylli dysponuje także jednym niszczycielem śmigłowcowym.
Źródło: Zespół Badań i Analiz Militarnych.
Marynarka wojenna – więcej wiadomości na ten temat znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
