Port Mariupol: Rosyjska dominacja na Morzu Azowskim

W niedzielę, do zniszczonego i okupowanego przez Rosjan portu w Mariupolu, pełniącego kluczową strategiczną rolę na Morzu Azowskim, po raz pierwszy wszedł okręt wojenny wroga.

Mariupol, historycznie ważny port nad Morzem Azowskim, od początku Rosyjskiej inwazji stanowi ważny punkt zainteresowania dla agresora. Jego położenie sprawia, że jest kluczowym miejscem dla kontroli strategicznych szlaków handlowych i zasobów morskich regionu.

Główne punkty operacyjne Floty Czarnomorskiej umiejscowione są w Sewastopolu, na terytorium Krymu, oraz w Noworosyjsku w Kraju Krasnodarskim. Informacje, które napłynęły w czerwcu tego roku, wskazują na plany Rosji dotyczące utworzenia bazy rosyjskiej floty w Mariupolu. Ukierunkowanie Rosji na rozbudowę bazy w tym porcie zagraża nie tylko stabilności Ukrainy, ale również kształtuje nową mapę wpływów nad Morzem Azowskim. W obliczu braku silnej ukraińskiej marynarki wojennej, Mariupol staje się kluczem do kontroli strategicznych szlaków handlowych i zasobów morskich regionu.

W niedzielę, tuż przed tym, jak rosyjski okręt zacumował w porcie Mariupolu, wylądowały cztery rosyjskie śmigłowce wojskowe, które pozostały na miejscu aż do zmierzchu. Według przedstawiciela władz lokalnych, sytuacja jest monitorowana, by określić, czy obecność tego okrętu jest jednorazowa czy zapowiada trwałe umocnienie. Jeżeli będzie to stała obecność, nasuwa to wiele pytań – od potencjalnego zagrożenia, jakie niesie ze sobą ten okręt, po ewentualność ponownych starć o Mariupol w przyszłości.

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/rosyjska-flota-czarnomorska-odpiera-atak-drona/

Utworzenie bazy rosyjskiej w Mariupolu jest znaczącym wskaźnikiem długofalowych planów Rosji na Morzu Azowskim. Dla Ukrainy, już pogrążonej w konflikcie, to nie tylko eskalacja działań wojennych, ale także realna obawa o swoją stabilność gospodarczą. Przejęcie kontroli nad Mariupolem, Rosja zyska możliwość zarządzania głównymi trasami handlowymi i dostępem do zasobów naturalnych regionu.

Brak własnej marynarki wojennej sprawia, że Ukraina staje się bardziej podatna na działania agresora u jej wybrzeży. Rosyjskie plany rozbudowy bazy w Mariupolu mogą nie tylko wzmacniać pozycje wroga w regionie Morza Azowskiego, ale także dawać Rosji strategiczną przewagę w dostępie do kluczowych szlaków morskich.

Dlatego dla Ukrainy kluczowe jest intensyfikowanie obronności morskiej i poszukiwanie sojuszników gotowych udzielić wsparcia w przypadku konfliktów na otwartym morzu. W obliczu ograniczonych możliwości obrony własnych portów, sojusze międzynarodowe oraz wsparcie od sprzymierzeńców stają się kluczowe dla Ukrainy w walce o zachowanie jej niepodległości.

W kontekście trwającego konfliktu, dominacja w regionie Morza Azowskiego to nie tylko rywalizacja militarna, ale także zmagania o kontrolę nad wpływami gospodarczymi, energetycznymi i politycznymi. Właśnie dlatego rola portu w Mariupolu jest niezwykle ważna.

Autor: Mariusz Dasiewicz

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.

    Projekt LST-100 w programie LSM US Navy

    Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

    Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.

    Rola okrętów LSM w działaniach USMC

    Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.

    Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.