Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Rosja: ruszają prace badawczo-rozwojowe nad fregatą nowej generacji
Dyrektor generalny rosyjskiej Stoczni Północnej w Sankt Petersburgu Igor Ponamarev powiedział w wywiadzie dla agencji TASS, że rozpoczęły się prace badawczo-rozwojowe dotyczące fregaty nowego typu. Chodzi o okręt projektu 22350M, czyli zmodernizowaną wersję fregaty klasy Admirał Gorszkow.
Szef stoczni podkreślił, że w pracach uczestnicz również Północne Biuro Projektowo-Konstrukcyjne. Parametry nowego okrętu oraz ilość, w której zostanie zbudowany, zostaną określone przez rosyjski resort obrony. W rozmowie z agencją TASS Igor Ponamarev wyraził jednak przekonanie, że rosyjska marynarka wojenna zamówi więcej niż cztery okręty.
Na razie nie wiadomo, w jakie zestawy uzbrojenia będzie wyposażony nowy typ okrętu. Dyrektor Stoczni Północnej powiedział tylko, że fregata projektu 22350M będzie przenosić broń, która zapewni jej siłę ognia równą niszczycielom rakietowym. Podobną opinię wcześniej formułował prezes Zjednoczonej Korporacji Stoczniowej (to rosyjski holding, który skupia firmy stoczniowe) Aleksiej Rakhmanov.
Zobacz też: ORP Piast zwodowany w PGZ Stoczni Wojennej. Remont na finiszu.
Agencja TASS podała, że dowódca rosyjskiej marynarki wojennej Władimir Korolow zapowiedział, że do 2020 roku we flocie wojennej Federacji Rosyjskiej będą służyły cztery fregaty projektu 22350. Ostatnio do eksploatacji włączono pierwszą jednostkę tego typu Admirał Gorszkow, o czym pisaliśmy już na Portalu Stoczniowym. Według dowódcy rosyjskiej marynarki wojennej dopiero po wejściu do służby czterech takich okrętów będzie możliwa ich modernizacja do standardu 22350M. Z kolei cytowany przez wcześniejsze publikacje w rosyjskiej prasie zastępca dowódcy marynarki wojennej ds. uzbrojenia wiceadmirał Wiktor Bursuk mówił, że pierwszy okręt projektu 22350M może dołączyć do floty wojennej w 2026 roku.
Podpis: am
Marynarka wojenna – więcej wiadomości na ten temat znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
