Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Rosja znajduje nową drogę handlu ropą 
W obliczu grożących Moskwie zachodnich sankcji, Rosja znalazła nowy sposób na dostarczenie swojej ropy na rynek światowy.
24 lipca ładunek z 700 000 baryłek rosyjskiej ropy został dostarczony do egipskiego terminalu naftowego El Hamra na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Kilka godzin później inny statek odebrał z portu ładunek ropy – który mógł zawierać część lub całość rosyjskiej dostawy- wynika z danych o śledzeniu statków monitorowanych przez Bloomberga.
Nietypowy ruch utrudnia śledzenie ostatecznego miejsca przeznaczenia ładunku, co wpisuje się w trend coraz większego ukrywania przesyłek rosyjskiej ropy, odkąd europejscy nabywcy zaczęli unikać jej po inwazji tego kraju na Ukrainę.
El Hamra, zarządzany przez egipskie Western Desert Operating Petroleum Co., posiada sześć zbiorników magazynowych, mogących pomieścić 1,5 mln baryłek ropy oraz pojedynczą boję cumowniczą do załadunku i rozładunku. Terminal został zbudowany z myślą o obsłudze ropy produkowanej na zachodniej pustyni Egiptu, co stwarza możliwości mieszania rosyjskich baryłek z lokalnymi wolumenami.
Właściciel terminalu El Hamra nie odpowiedział na wielokrotne próby kontaktu.
Szlak tranzytowy
Egipt jest wykorzystywany przez Rosję jako szlak tranzytowy dla oleju opałowego. Nie wiadomo, czy El Hamra jest jednorazowym przypadkiem, czy też stanie się częściej wykorzystywanym portem dla rosyjskiej ropy.
Wcześniej tankowce przewożące rosyjską ropę dokonywały przeładunków ze statku na statek w pobliżu hiszpańskiego miasta Ceuta, a ostatnio na środkowym Atlantyku. To nietypowa lokalizacja dla tak skomplikowanej operacji, która zwykle odbywa się w osłoniętych miejscach w pobliżu brzegu.
Wydaje się, że kolejny transfer surowego ładunku miał miejsce w czerwcu u wybrzeży Johor, w pobliżu Singapuru. Od niedawna obszar ten stał się miejscem przeładunku ładunków irańskiej ropy zmierzających do Chin.
Zakaz Unii Europejskiej na transport ropy z Moskwy oraz na świadczenie usług ubezpieczeniowych i innych usług żeglugowych ma wejść w życie jeszcze w tym roku, co zwiększa presję na Rosję, aby zidentyfikowała i przetestowała różne sposoby dostarczenia swoich ładunków do nabywców.
Źródło: Bloomberg
Powiązane wpisy
Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku
Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.
Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering
