Unijne sankcje torpedują plany Rosji, chcącej zostać światowym liderem w produkcji LNG

Rosja zamierzała zostać światowym liderem w produkcji skroplonego gazu ziemnego, jednak unijne sankcje nałożone po inwazji tego kraju na Ukrainę storpedowały te plany – pisze norweski portal Barents Observer.
Piąty pakiet sankcji UE nałożonych na Rosję uderzy w przemysł energetyczny tego kraju. Jednym z punktów objętych restrykcjami jest zakaz eksportu towarów, takich jak zaawansowane półprzewodniki, wysokiej klasy elektronika i oprogramowanie, ale też wymienniki ciepła, kluczowy element instalacji LNG. Zakaz eksportu mógłby docelowo objąć również turbiny i inne kluczowe urządzenia potrzebne w projektach LNG.
Dwie największe rosyjskie firmy gazowe, Novatek i Gazprom, są w pełni uzależnione od zachodniej technologii i bez wymienników ciepła i innego sprzętu produkowanego za granicą nie dadzą sobie rady.
Norweski portal Barents Observer
Novatek stosuje technologię niemieckiej firmy Linde w swoim wielkim projekcie Arktyczny LNG 2, rozwijanym obecnie na wschodnich brzegach Zatoki Obskiej przy Półwyspie Jamalskim. Zbudowany tam zakład skraplania gazu ma mieć trzy linie produkcyjne o mocy skraplania 6,6 mln ton LNG rocznie każda.
Zgodnie z unijnymi przepisami sankcje obejmują również sprzęt już zakontraktowany i opłacony. Zachodni producenci będą musieli wysyłać towary zakontraktowane przed 26 lutego do Rosji nie później niż 27 maja – informuje gazeta „Kommiersant”.
Barents Observer przypomniał, że Rosja podjęła próby rozwoju rodzimej technologii, jednak technologia Arctic Cascade Novatek nie odniosła sukcesu, a firma na początku 2022 roku ogłosiła, że wszystkie przyszłe projekty będą budowane z wykorzystaniem zachodniej technologii.
Novatek niedługo ukończy pierwszą część Arktyczny LNG 2, który miał dostarczyć 19,8 mln ton LNG na rynki światowe. Według dyrektora generalnego francuskiego koncernu Total, Patricka Pouyanne, pierwsza z trzech platform jest ukończona w 95 procentach.
Total posiada 10 proc. udziałów w Arktyczny LNG 2 i 20 proc. udziałów w zakładzie gazu skroplonego na Półwyspie Jamalskim Jamał LNG.
Druga platforma jest ukończona w 40 proc., natomiast budowa trzeciej jeszcze się nie rozpoczęła – podał „Kommiersant”.
Platformy budowane są w Stoczni Kolskiej pod Murmańskiem i zostaną odholowane do zakładu produkcyjnego na Półwyspie Gydańskim nad Zatoka Obską w 2023 roku.
Rosyjskie plany dla przemysłu LNG zakładały dotychczas, że do 2035 roku kraj ten ma stać się największym światowym producentem z co najmniej 140 mln ton rocznie, z czego w Arktyce ma być produkowanych łącznie 91 mln ton.
Po 8 kwietnia, czyli dacie wejścia w życie ostatniego pakietu sankcji UE, Novatek nie będzie w stanie ukończyć drugiej i trzeciej platformy Arktycznego LNG 2. Ostatecznie może też mieć kłopoty z pozyskiwaniem potrzebnych części zamiennych do Jamał LNG, projektu, który został uruchomiony pod koniec 2017 roku.
Sankcje mogą uderzyć także w Stocznię Kolską pod Murmańskiem, gdzie buduje się grawitacyjne platformy wiertnicze (GBS). Wpłyną również na budowę tankowców klasy lodowej w ramach projektu Arktyczny LNG 2.
Niemiecka firma Linde w oświadczeniu zamieszczonym na swojej stronie poinformowała, że w związku z inwazją Rosji na Ukrainę zawiesza rozwój swojej działalności w Rosji i „dąży do jej ograniczenia poprzez zaprzestanie dostaw dla niektórych klientów i zbycie aktywów przemysłowych w celu zmniejszenia swojej obecności w tym kraju”.
Wstrzymanie projektów LNG oznacza, że Rosja nie będzie w stanie zrealizować swoich celów dotyczących Północnej Drogi Morskiej, czyli najkrótszego szlaku żeglugowego łączącego europejską część Rosji z Syberią.
Norweski portal Barents Observer
Zgodnie ze strategią arktyczną tego kraju do 2035 r. na trasie miało być przewożonych łącznie 130 mln ton towarów rocznie, a do 2024 r. wielkość ta miała wynosić co najmniej 80 mln ton.
Źródło: PAP

Katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku

Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.

Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering











