Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Meyer Turku: 807 mln euro przychodu i 32 mln euro zysku w 2017 r.
Autor:Mariusz Dasiewicz
Fińska stocznia Meyer Turku Oy podała wyniki finansowe za 2017 r. Z informacji spółki wynika, że firma w ub.r. odnotowała 32 mln euro zysku netto przy 807,7 mln euro przychodu. Zysk zostanie przeznaczony na sfinansowanie programu inwestycyjnego w stoczni.
Zarząd Mayer Turku jest zadowolony z osiągniętych wyników. Spółka przekazała w komunikacie, że w ujęciu rok do roku przychód i zysk netto wzrosły.
W 2016 r. Meyer Turku Oy odnotowała 26,2 mln euro zysku netto (3,3 proc. przychodu), podczas gdy w 2017 r. stocznia zarobiła 32,2 mln euro netto (4,0 proc. przychodu). Dla porównania: jeszcze w 2015 r. stocznia odnotowała 16,5 mln euro zysku netto (2,8 proc. przychodu).
W ub.r. Meyer Turku dostarczyła klientom dwa nowe statki. W styczniu ub.r. estońskim liniom promowym Tallink przekazała prom LNG Megastar, a następnie w maju ub.r. niemiecka firma TUI odebrała Mein Schiff 6.
Zarząd Meyer Turku przekazał, że realizuje program inwestycyjny o wartości 200 mln euro. Za te pieniądze stocznia pozyska m.in. nowy dźwig typu goliath o udźwigu 1 200 ton. Firma otworzy też nowy zakład obróbki wstępnej. W planach ma budowę nowego magazynu oraz inwestycje w systemy informatyczne. Fińska spółka podkreśliła, że inwestycje są pilnie potrzebne, ponieważ nowy sprzęt musi zastąpić starzejące się maszyny. W modernizacji stoczni zarząd widzi szansę na podniesienia efektywności produkcji.
– Wykorzystamy te zyski na sfinansowanie inwestycji na dużą skalę, których pilnie potrzebujemy, żeby stworzyć ze stoczni w Turku nowoczesną fabrykę okrętów i móc szkolić nowych pracowników. Chcemy też dalej rozwijać nasz zespół konstruktorów statków – powiedział Jan Meyer, prezes fińskiej stoczni.
Na koniec 2017 r. w Meyer Turku Oy pracowało 1854 pracowników. W samym ub.r. liczebność załogi wzrosła o 296 osób.
Spółka podała w komunikacie, że ma pełny portfel zamówień do 2024 r. W związku z tym przychód będzie stale rósł, ale analizy finansowe wskazują, że zysk może nie być wyższy od tego, który spółka odnotowała w 2017 r. Saldo firmy ma jednak utrzymać się na dodatnim poziomie.
Podpis: łp
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
