Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Morski Przemysł Obronny na Forum Bezpieczeństwa Morskiego 
Autor:Mariusz Dasiewicz
Podczas VII edycji Forum Bezpieczeństwa Morskiego Państwa, które odbyło się 22 czerwca w Warszawie przedstawiciele konsorcjum PGZ-Miecznik omówili przyszłość procesów modernizacyjnych Sił Morskich RP oraz szczegóły realizacji programu „Miecznik”.
W wystąpieniu wprowadzającym do panelu „Perspektywa Morskiego Przemysłu Obronnego” kmdr Piotr Skóra (Szef Szefostwa Techniki Morskiej, Agencja Uzbrojenia) podkreślił, że tempo prac nad ogłoszonym w ubiegłym roku programem „Miecznik” jest niezwykle imponujące, dziękując za współpracę przedstawicielom konsorcjum PGZ-Miecznik (PGZ S.A., PGZ Stocznia Wojenna oraz Remontowa Shipbuilding), a także partnera zagranicznego – brytyjskiej firmie Babcock.
Kluczową częścią panelu były prezentacje przedstawicieli konsorcjum PGZ-Miecznik – Cezarego Cierzana (Dyrektora Biura Zarządzania Programem Miecznik) oraz Marcina Ryngwelskiego (Prezesa Zarządu Remontowa Shipbuilding S.A.). Dotyczyły one przede wszystkim kluczowego dla Sił Morskich RP programu „Miecznik”, który zakłada pozyskanie trzech wielozadaniowych okrętów klasy fregata. Podczas panelu swoje prezentacje zaprezentowali także przedstawiciele PZL-Świdnik („Śmigłowce Morskie: Zintegrowane Rozwiązania”), Pit-Radwar („Okrętowy System Uzbrojenia OSU-35K. Lekki, zdalnie sterowany system przeciwlotniczy. Nowoczesne technologie w służbie Marynarki Wojennej RP”) oraz Saab Dynamics („Przewaga na morzu. Przeciwokrętowy system rakietowy RBS15 – rozwiązanie dla programu Miecznik 2022”).
Cezary Cierzan oznajmił, że prace nad programem „Miecznik” realizowane są obecnie zgodnie z harmonogramem. Poinformował on m.in. o powstaniu Biura Zarządzania Projektem (Project Management Office – PMO), które będzie nadzorować proces realizacji programu. W skład nowego biura wchodzi obecnie ponad 50 osób.
Powołaliśmy wspólnie jako konsorcjum wraz z partnerami zagranicznymi zespół do zarządzania programem, abyśmy mogli skutecznie nadzorować i w sposób transparentny przesyłać między sobą informacje. Co miesiąc planujemy także przygotowywać około 150-stronicowy raport dla Agencji Uzbrojenia o postępach w realizacji programu.
Cezary Cierzan, Dyrektor Biura Zarządzania Programu Miecznik
Cierzan podkreślił, że jednym z priorytetowych działań w zakresie przygotowania przemysłu (stoczni RSB oraz Stoczni Wojennej) jest przystosowanie infrastruktury IT – digitalizacji procesów i przepływu informacji. Konsorcjum pracuje także nad stworzeniem dokładnego harmonogramu realizacji zadań – na obecnym etapie jest ich około 4000, co ilustruje, jak bardzo jest to złożony projekt.
Marcin Ryngwelski zaprezentował doświadczenia RSB w zakresie budowy nowoczesnych jednostek zarówno na rynku cywilnym, jak i wojskowym. Mowa tu m.in. o budowie czterech promów o napędzie LNG dla kanadyjskiego armatora BC Ferries czy niszczycielu min „ORP Kormoran”. Według Ryngwelskiego, zebrane doświadczenia przy realizowanych projektach w ostatnich latach będą bardzo przydatne przy realizacji kluczowego dla Marynarki Wojennej programu „Miecznik”.
Jesteśmy przygotowani, żeby budować okręty nawodne. Przy pracach nad programem Miecznik wspiera nas także partnera zagraniczny – w związku z czym nie sądzę, żeby jego realizacja była dla nas problem. Jedynym warunkiem jego realizacji jest zepniecie budżetu – nie można dopuścić do przerw w finansowaniu, jak miało to miejsce w przypadku budowy okrętu ORP Ślązak.
Marcin Ryngwelski, Prezes Zarządu Remontowa Shipbuilding
Krótkiej charakterystyki specyfikacji technicznej „polskiej” fregaty Arrowhead 140 udzielił Matt Howard, Dyrektor Techniczny firmy Babcock International Group. Kwestię uzbrojenia Mieczników omówił zaś Marcin Ratajczak, Menadżer ds. Systemów Morskich firmy Thales. Polskie fregaty typu 31 mają być uzbrojone w armatę morską kal. 76 mm oraz okrętowy system uzbrojenia OSU-35K kal. 35 mm polskiej produkcji, przeciwokrętowe pociski RBS15, oraz pociski obrony przeciwlotniczej z rodziny CAMM. Na okrętach znajdą się także wyrzutnie rakiet pionowego startu Mk 41 VLS oraz wyrzutnie torped MU90 Impact.
Podczas VII Forum Bezpieczeństwa Morskiego Państwa, przedstawiciele konsorcjum PGZ-Miecznik podkreślali, że jego realizacja przebiega zgodnie z harmonogramem. Proces budowy ma być w maksymalnym stopniu transparentny i efektywny. Biorąc pod uwagę opinie zarówno przedstawicieli przemysłu, sił morskich oraz środowisk akademickich, sukces „Miecznika” może mieć kluczowe znaczenie dla przyszłych programów morskich.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
