Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Najnowsza fregata rosyjskiej floty wojennej ćwiczy na Morzu Barentsa
Pierwsze fregata rakietowa Admirał Gorszkow, która kilka tygodni weszła do służby w rosyjskiej marynarce wojennej, po raz pierwszy popłynęła na Morze Barentsa, żeby odbyć ćwiczenia bojowe.
W artykule
Prototypowa fregata projektu 22350 Admirał Gorszkow weszła do służby w rosyjskiej marynarce 28 lipca bieżącego roku. Okręt wzmocnił Flotę Północną.
Najnowsza fregata w rosyjskiej flocie
Jak już pisaliśmy na Portalu Stoczniowym, rosyjskie ministerstwo obrony zamówiło jednostkę w 2003 roku, a stępkę położono w Sankt Petersburgu w lutym 2006 roku. Za budowę serii okrętów tego typu odpowiada Stocznia Północna.
Z wcześniejszych doniesień medialnych wynika, że rosyjska marynarka wojenna zamierza pozyskać 15 takich fregat, chociaż pojawiają się także informacje o 20, a nawet 30. Na razie rosyjski resort obrony zamówił w sumie sześć jednostek. Trzy z nich są już budowane w Stoczni Północnej. Jeżeli nie będzie opóźnień w pracach stoczniowych i próby morskie zostaną przeprowadzone pomyślnie, druga fregata rakietowa projektu 22350 dołączy do Floty Północnej w przyszłym roku.
Fregaty rakietowe projektu 22350 mają zastąpić wycofywane z rosyjskiej floty wojennej niszczyciele projektu 956 oraz fregaty projektu 1135.
Zobacz też: Francuski lotniskowiec Charles de Gaulle wraca na morze po remoncie.
Według zagranicznych mediów, fregaty tej klasy mają być pierwszymi okrętami w rosyjskiej marynarce wojennej wyposażonymi w supersoniczne pociski manewrujące BrahMos. Z oficjalnych komunikatów wynika, że rakiety te mają zasięg ok. 400 km i latają z prędkością ok. 2,8 macha. Są to jednak na razie tylko zapowiedzi, a według części analityków stanowią one element rosyjskiej propagandy. Ale jest pewne, że fregata rakietowa Admirał Gorszkow jest pierwszym okrętem służącym we Flocie Północnej, który został wyposażony w pociski manewrujące Kalibr.
Nowoczesna fregata rusza na Morze Barentsa
We wtorek rosyjska agencja TASS podała, że prototypowa fregata rakietowa projektu 22350 opuściła główną bazę Floty Północnej w Siewieromorsku i odpłynęła w kierunku Morza Barentsa, gdzie załoga okrętu odbędzie trening bojowy. Służby prasowe Floty Północnej podały, że okręt będzie operował wspólnie z samolotami. Maszyny należące do rosyjskich sił powietrznej oraz marynarki wojennej mają przetestować środki walki radioelektronicznej, w które wyposażony jest okręt. Ćwiczenia obejmują także elementy obrony przeciwlotniczej oraz obrony przed okrętami podwodnymi.
Okręty projektu 22350 mierzą 130 m długości i 16 m szerokości, a ich wyporność to 4,5 tys. ton. Załogę fregat stanowi 200 oficerów i marynarzy. Na pokładzie znajdują się hangar oraz lądowisko dla śmigłowca Kamov-26/27.
Zobacz też: Zmarnowany przetarg na naprawę sensorów okrętu ORP Orzeł.
Według ujawnionych informacji, rosyjskie fregaty projektu 22350 będą uzbrojone w armatę okrętową Ametyst/Arsenal A-192M kal. 130 mm, dwie ośmiokomorowe wyrzutnie pionowego startu (VLS) dla rakietowych pocisków manewrujących P-800 Oniks oraz Kalibr, cztery ośmiokomorowe wyrzutnie pionowego startu dla pocisków rakietowych z rodziny Redut, dwa okrętowe działa przeciwlotnicze systemu Palash, dwie poczwórne wyrzutnie torped Paket-NK oraz dwa pokładowe karabiny maszynowe kal. 14,5 mm.
Podpis: tz
Marynarka wojenna – więcej wiadomości na ten temat znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
Przyszłe fregaty obrony powietrznej w nowej roli Szwecji w NATO
Członkostwo Szwecji w NATO wymusiło głęboką korektę roli i struktury jej marynarki wojennej. Planowane fregaty obrony powietrznej nie będą jedynie programem modernizacyjnym, lecz będą odzwierciedlać to, co Szwecja realnie wniesie do systemu bezpieczeństwa Sojuszu Północnoatlantyckiego.
W artykule
Od zaprzeczania dostępu do kontroli morza
Przez dekady, jako państwo formalnie niezaangażowane w sojusze wojskowe, Szwecja koncentrowała się na działaniach z zakresu zaprzeczania dostępu na Morzu Bałtyckim. Okręty nawodne i podwodne miały uniemożliwić przeciwnikowi swobodne operowanie na ich wodach, jednocześnie kupując czas na rozwinięcie sił lądowych.
Sytuacja zmieniła się zasadniczo po formalnym przystąpieniu Szwecji do NATO w marcu 2024 roku. Od tego momentu marynarka wojenna stała się integralnym elementem natowskiej struktury morskiej w regionie bałtyckim oraz na północnym Atlantyku. Oznacza to przejście od krótkotrwałych, intensywnych działań do długotrwałej kontroli morza, obejmującej ochronę szlaków komunikacyjnych oraz wsparcie operacji sojuszniczych.
Potrzeba większych okrętów nawodnych
Nowe zadania wymagają innych środków. Kluczową rolę odgrywać będą okręty nawodne o większej wyporności, przystosowane do długotrwałego przebywania w morzu. Jednostki te umożliwią utrzymanie stałej obecności operacyjnej na Bałtyku oraz poza tradycyjnymi rejonami działania szwedzkiej floty.
W tym kontekście plan pozyskania czterech fregat obrony powietrznej nabiera znaczenia strategicznego. Jednostki te mają zapewnić Szwecji zdolność do długotrwałego działania w zespołach okrętowych NATO, w tym w formatach stałej gotowości, takich jak Standing NATO Maritime Group 1. W perspektywie średnioterminowej nie wyklucza się także obejmowania przez Szwedów funkcji dowódczych w takich zespołach.
Obrona powietrzna jako kluczowa zdolność
Jednym z kluczowych obszarów, w których NATO od lat identyfikuje istotne braki zdolnościowe, pozostaje morska obrona powietrzna. Szwedzka marynarka wojenna dysponuje rozbudowanymi systemami lądowymi, jednak przystąpienie do Sojuszu doprowadziło do uruchomienia programu LULEÅ, którego celem jest przeniesienie tych zdolności na komponent morski. Planowane fregaty obrony powietrznej mają stać się elementem zintegrowanej obrony powietrznej i przeciwrakietowej NATO, wzmacniając ochronę sił własnych Szwecji oraz infrastruktury sojuszniczej na Bałtyku.
Na obecnym etapie program LULEÅ znajduje się w fazie wyboru państwa oraz partnera przemysłowego, który podejmie się budowy czterech fregat dla Svenska marinen zgodnie z wymaganiami strony szwedzkiej. Dopiero po rozstrzygnięciu tego kierunku możliwe będzie doprecyzowanie ostatecznej konfiguracji technicznej przyszłych jednostek.
NATO na Bałtyku. Operacje morskie i systemy bezzałogowe
Aktualne operacje NATO na Bałtyku pokazują, że zagrożenia nie mają już charakteru incydentalnego. Uruchomiona w 2025 roku inicjatywa „Baltic Sentry” przekształciła się w stały element systemu podwyższonej czujności, obejmując ochronę morskiej infrastruktury krytycznej oraz reagowanie na zagrożenia ze strony bezzałogowych statków powietrznych.
W takich warunkach kluczowe znaczenie zyskują zdolności rozpoznania, obserwacji i dozoru. Szwedzka marynarka rozwija je poprzez szerokie wykorzystanie systemów bezzałogowych działających pod wodą, na jej powierzchni oraz w powietrzu. Pozwalają one odciążyć załogowe okręty i utrzymać ciągłość działań przez dłuższy czas.
Uzupełnienie zdolności podwodnych i zaplecza logistycznego
Elementem wspierającym działania długotrwałe będą także nowe okręty podwodne typu A26 Blekinge, których wejście do służby planowane jest na kolejną dekadę. Zwiększona autonomiczność tych jednostek wpisuje się w koncepcję stałej obecności operacyjnej na Bałtyku.
Równolegle rozbudowywane jest zaplecze lądowe. Tworzenie batalionów wsparcia bojowego ma zapewnić siłom morskim zdolność prowadzenia operacji przez dłuższy czas bez utraty tempa działań.
Zmiana myślenia o roli w Sojuszu
Jak podkreślają przedstawiciele Svenska marinen, największa zmiana ma charakter koncepcyjny. Członkostwo w NATO oznacza nie tylko pozyskanie nowych okrętów i systemów uzbrojenia, lecz także inne postrzeganie własnej roli w systemie bezpieczeństwa zbiorowego. Przyszłe fregaty obrony powietrznej są w tym ujęciu symbolem tej transformacji – przejścia od obrony narodowej do aktywnego współtworzenia morskiej architektury bezpieczeństwa Sojuszu.
Szwecja, inwestując we fregaty obrony powietrznej oraz rozwój zdolności w tym zakresie, jasno pokazuje, że jej obecność w NATO nie ma charakteru wyłącznie politycznego, lecz przekłada się na realny wkład w budowę morskich zdolności obronnych Sojuszu w regionie Morza Bałtyckiego.
