Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Postęp prac fregat typu 31 Inspiration: HMS Venturer i HMS Active w świetle projektu Arrowhead 140
Autor:Mariusz Dasiewicz
Wykorzystując najnowsze technologie oraz korzystając z doświadczeń polskiej stoczni PGZ Stocznia Wojenna, Royal Navy prezentuje nowoczesne fregaty typu 31 Inspiration. Wśród nich wyróżniają się HMS Venturer i HMS Active, które stanowią doskonały przykład innowacyjności w kontekście projektu Arrowhead 140.
Warto podkreślić, że okręt HMS Venturer otrzymał już charakterystyczną sekcję dziobową z tzw. gruszką, w której zamontowano antenę sonaru kadłubowego. Ten wyjątkowy element dziobowy sprawia, że okręt zaczyna przybierać swoją końcową formę. Co więcej, gruszka, poza funkcją praktyczną związaną z anteną sonaru, służy do minimalizacji oporu falowego, co przekłada się na ekonomiczność w zużyciu paliwa oraz lepszy zasięg okrętu, nie zapominając o zwiększonej stateczności.
Tymczasem HMS Active, chociaż jest w fazie początkowej budowy, posiada już kilka głównych bloków kadłuba w hali montażowej. Ciekawostką jest, że budowę tej fregaty rozpoczęto zaledwie siedem miesięcy wcześniej, a jej oficjalne położenie stępki odbędzie się wkrótce.
Obie jednostki powstają w stoczni Babcock International Group w stoczni Rosyth. Należy zaznaczyć, że montaż bloków odbywa się w specjalnie przygotowanej hali – Venturer Building. Część segmentów kadłuba dla HMS Active została wyprodukowana w Polsce, w PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni.
Każda z pięciu fregat typu 31 Inspiration otrzymała nazwę ku czci okrętów, które odznaczyły się w historii Royal Navy. Na przykład, „Venturer” upamiętnia pierwszy okręt podwodny, który podczas II Wojny Światowej, będąc w pełnym zanurzeniu, zniszczył niemieckiego U-Boota. Po zakończeniu prac nad HMS Venturer i HMS Active, prace budowlane rozpoczną się nad HMS Formidable, HMS Bulldog oraz HMS Campbeltown.
Fregaty z serii typu 31 Inspiration będą zaawansowane technicznie, oferując trzy łodzie typu Pacific 24, przydatne nie tylko w misjach patrolowych, ale także w operacjach ratunkowych i przeciwnarkotykowych. Ich uzbrojenie stanowić będzie automatyczna armata kalibru 57 mm od BAE Systems Bofors oraz dodatkowo dwie mniejsze armaty kalibru 40 mm od tego samego dostawcy. Nie zabraknie również zaawansowanego systemu obrony przeciwpowietrznej, jakim jest MBDA Sea Ceptor z amunicją CAMM. Na pokładzie znajdzie się miejsce do lądowania dla dużych śmigłowców jak Boeing CH-47 Chinook. Co więcej, mimo że standardowy skład załogi przewiduje niewiele ponad 100 osób, okręty te zaprojektowano z myślą o możliwości zakwaterowania nawet do 187 osób, co jest szczególnie korzystne dla potrzeb oddziałów Royal Marines.
Warto dodać, że brytyjskie jednostki bazują na projekcie Arrowhead 140 – to ten sam projekt, na którym opierają się polskie fregaty w ramach programu Miecznik. Niedawno rozpoczęto budowę pierwszego prototypu dla Marynarki Wojennej RP, znanego jako przyszły ORP Wicher.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
