PGE i Orsted notyfikowały indywidualną cenę dla MFW Baltica 2 i Baltica 3 

PGE i Ørsted notyfikowały indywidualną cenę w kontrakcie różnicowym dla obu realizowanych wspólnie etapów projektu Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica – Baltica 2 i Baltica 3, podały spółki. Po weryfikacji dokumentacji przez Urząd Regulacji Energetyki oraz Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów została ona przekazana do Komisji Europejskiej.
„Ustalenie z Komisją Europejską ostatecznych cen energii w kontrakcie różnicowym jest jednym z kluczowych elementów, który pozwoli nam na podjęcie ostatecznej decyzji inwestycyjnej dotyczącej budowy Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica. Kontrakt różnicowy zabezpieczy duży wolumen energii po stałej cenie, co jest korzyścią nie tylko dla inwestorów, ale przede wszystkim dla odbiorców energii” – powiedział prezes PGE Wojciech Dąbrowski, cytowany w komunikacie.
Spółki spodziewają się decyzji Komisji Europejskiej w ciągu kilku najbliższych miesięcy.
„Mamy nadzieję na zakończenie rozmowy z Komisją Europejską jesienią tego roku, czyli mniej więcej w rok po złożeniu wniosku do URE. Decyzja KE nie kończy jednak procesu ustalania ostatecznej ceny kontraktu różnicowego. Potem nastąpi jeszcze weryfikacja ze strony Urzędu Regulacji Energetyki, który zdecyduje o ostatecznym poziomie wsparcia dla każdego z dwóch etapów Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica” – dodał Søren Westergaard Jensen, dyrektor Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica z ramienia Ørsted oraz p.o. dyrektora zarządzającego obszaru offshore w Ørsted Polska.
W kwietniu 2021 roku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznał realizowanym wspólnie przez PGE i Ørsted obu etapom Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica – Baltica 2 i Baltica 3 – wsparcie w kontrakcie różnicowym (CfD), wskazując w decyzjach maksymalną cenę wsparcia 319,6 zł/MWh. Oba etapy Morskiej Farmy Wiatrowej Baltica – Baltica 2 i Baltica 3 – są realizowane w tzw. pierwszej fazie systemu wsparcia – zakładającej przyznanie wsparcia w drodze indywidualnej decyzji Prezesa URE. W związku z wymaganiami unijnych wytycznych dotyczących pomocy publicznej dla energetyki i ochrony środowiska oraz krajowych zasad przyznawania wsparcia w pierwszej przedaukcyjnej fazie systemu ustanowionego ustawą o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej z morskich farm wiatrowych, konieczna jest indywidualna notyfikacja wsparcia dla projektu do Komisji Europejskiej.
PGE i Ørsted jeszcze w październiku 2021 roku przekazały dokumentację dotyczącą indywidualnej notyfikacji do URE, skąd następnie trafiła ona do UOKiK. Na początku lutego 2022 roku dokumentacja została przekazana do Komisji Europejskiej.
Zgodnie z harmonogramem, uruchomienie pierwszego etapu projektu, czyli Baltica 3 o mocy do 1045,5 MW, jest planowane na 2026 rok. Etap kolejny, czyli Baltica 2 o mocy do 1497 MW, ma być oddany do 2027 roku. Inwestycje te przyczynią się do przyspieszenia polskiej transformacji energetycznej. Oba etapy MFW Baltica posiadają decyzje lokalizacyjne (PSzW), decyzje środowiskowe dla części morskiej, umowy przyłączeniowe do sieci przesyłowej z operatorem, a także otrzymały prawo do kontraktu różnicowego (CfD). W 2022 roku partnerzy projektu spodziewają się otrzymania decyzji środowiskowej dla części przesyłowej na lądzie, a także rozpoczną pracę nad pozyskaniem pozwoleń na budowę. Jest to ostatnie pozwolenie wymagane przed podjęciem finalnej decyzji inwestycyjnej, przypomniano.
Źródło: ISBnews

Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki

Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.
W artykule
Nowe korwety HDC-3100 dla Manili
Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.
Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.
Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.
Przełomowe zdolności bojowe
Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.
Kontekst regionalny i presja Chin
Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.
Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.
Współpraca z Koreą Południową
Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.
Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.
Kolejne etapy modernizacji
Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.
Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.










