Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Polenergia miała wstępnie 11,3 mln zł skorygowanej straty netto w III kw. 2022 r.
Autor:Mariusz Dasiewicz
Polenergia miała 11,3 mln zł skorygowanej skonsolidowanej straty netto w III kw. br. (co oznacza spadek o 65 mln zł r/r) i 107,7 mln zł zysku w tym ujęciu w okresie I-III kw. (spadek o 41 mln zł r/r), podała spółka, prezentując wstępne szacunkowe dane.
„Na wyniki finansowe grupy osiągnięte w okresie dziewięciu miesięcy zakończonych 30 września 2022 roku (w szczególności w drugim i trzecim kwartale) wpłynęła niespotykana do tej pory skala zmienności cen energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz trudna sytuacja w systemach elektroenergetycznych w Europie. Skutkowała ona między innymi znaczącym wzrostem kosztu profilu negatywnie wpływającym na przychody ze sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z farm wiatrowych i fotowoltaicznych oraz wynik ze sprzedaży energii elektrycznej do odbiorców” – czytamy w komunikacie.
W okresie dziewięciu miesięcy zakończonych 30 września 2022 roku skorygowany wynik EBITDA grupy wyniósł 244,3 mln zł i był niższy o 38 mln zł w stosunku do wyniku w analogicznym okresie roku poprzedniego. Przyczyniły się do tego głównie:
– niższy wynik na optymalizacji pracy Elektrociepłowni Nowa Sarzyna (ENS) w roku 2022 (która pozytywnie wpłynęła na wynik w 2021 roku),
– niższy wynik na sprzedaży energii elektrycznej z aktywów OZE (należących do grupy oraz zewnętrznych) w konsekwencji istotnego wzrostu kosztu profilu oraz odchyleń wolumenowych produkcji aktywów od pozycji zabezpieczającej sprzedaż,
– powyższe efekty były częściowo skompensowane przez wyższy wynik w segmencie lądowych farm wiatrowych i fotowoltaicznych spowodowany wyższym wolumenem produkcji na skutek lepszych warunków wietrznych w pierwszym kwartale 2022 roku oraz wzrostem mocy wytwórczych w porównaniu do analogicznego okresu roku ubiegłego, wymieniono.
Skorygowany wynik EBITDA grupy w samym III kwartale 2022 roku wyniósł 33 mln zł i był niższy o 62,1 mln zł w stosunku do wyniku w analogicznym okresie roku poprzedniego. Przyczyniły się do tego głównie:
– niższy wynik na sprzedaży energii elektrycznej z aktywów OZE (należących do grupy oraz zewnętrznych) w konsekwencji istotnego wzrostu kosztu profilu oraz odchyleń wolumenowych produkcji aktywów od pozycji zabezpieczającej sprzedaż,
– niższy wynik na sprzedaży energii do odbiorców w konsekwencji znaczącego wzrostu kosztu profilu odbiorców i odchyleń wolumenowych od pozycji zabezpieczających oczekiwane zużycie,
– niższy wynik na optymalizacji pracy ENS (w związku z brakiem sprzyjających warunków rynkowych), która w pozytywny sposób wpłynęła na wynik w analogicznym okresie 2021 roku,
– powyższe efekty były częściowo skompensowane przez wyższy wynik w segmencie lądowych farm wiatrowych i fotowoltaicznych spowodowany wzrostem mocy wytwórczych w porównaniu do analogicznego okresu roku ubiegłego, podano także.
„W okresie trzech kwartałów 2022 roku skorygowany zysk netto grupy wyniósł 107,7 mln zł, co stanowi spadek w stosunku do wyniku w analogicznym okresie roku ubiegłego o 41 mln zł. W samym trzecim kwartale 2022 roku skorygowany zysk netto grupy wyniósł -11,3 mln zł, co stanowi spadek w stosunku do wyniku w analogicznym okresie roku ubiegłego o 65 mln zł” – czytamy.
„Spadek skorygowanego zysku netto w okresie trzech kwartałów 2022 roku oraz w samym trzecim kwartale 2022 roku został spowodowany głównie opisanymi powyżej czynnikami wpływającymi na skorygowany wynik EBITDA, wyższą amortyzacją wynikającą ze wzrostu mocy wytwórczych oraz znacznym wzrostem kosztów finansowych wynikającym ze wzrostu mocy wytwórczych, wyższych stóp procentowych oraz wyższego wykorzystania instrumentów finansujących depozyty zabezpieczające dla transakcji zawartych na rynku regulowanym i rozliczenia z klientami” – czytamy dalej.
Ostateczne skonsolidowane wyniki zostaną przedstawione w raporcie kwartalnym, którego publikację zaplanowano na 23 listopada 2022 roku.
Źródło: ISBnews
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
