Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Pożar na okręcie Hading Bay-538
3 czerwca, podczas rutynowego patrolu, na indonezyjskim okręcie wojennym Hading Bay-538 wybuchł pożar. Ta nieprzewidziana sytuacja wymagała bezzwłocznej ewakuacji 119 członków załogi, która na szczęście zakończyła się bez żadnych ofiar.
Okręt Hading Bay-538 to jednostka desantowa typu 108, wyposażona w rampę do lądowania umieszczaną na dziobie okrętu. Jego historia sięga czasów wschodnioniemieckiej Volksmarine. Pierwotnie okręt nosił nazwę Cottbus, jednak po zjednoczeniu Niemiec, jednostka została sprzedana Indonezji w 1993 roku.
Pożar i Działania Ratunkowe
Pożar wybuchł, gdy jednostka znajdowała się w odległości około 11 mil morskich na wschód od cieśniny Selayar oraz siedem mil morskich od wyspy Południowe Sulawesi. Mimo że precyzyjne źródło ognia nie jest jeszcze znane, alarm o pożarze został zgłoszony o 14:15 czasu lokalnego. Marynarka Wojenna Indonezji zareagowała natychmiast, wysyłając pięć jednostek na miejsce zdarzenia.
Holownik Bahtera Zalfa był jednym z pierwszych jednostek, które dotarły na miejsce. Załoga Hading Bay-538, uwieczniona na zdjęciach w kamizelkach ratunkowych, została pomyślnie ewakuowana na ten właśnie holownik. Na dostarczonych materiałach widać olbrzymie chmury dymu unoszące się z tylnej części okrętu.
W sytuacji kryzysowej nieocenioną pomoc oferowały również dwa statki handlowe: indonezyjski masowiec Golden Ace oraz zarejestrowany w Singapurze kontenerowiec Green Wave. Obie jednostki znajdowały się w pobliżu i natychmiast ruszyły na pomoc płonącemu okrętowi.
Sprawność Ewakuacji
Pierwszy admirał i szef Służby Informacyjnej Marynarki Wojennej, Wira Hady Arsanta, potwierdził, że ewakuacja przebiegła sprawnie i bez przeszkód. Według jego słów, załoga była doskonale przygotowana na tego typu sytuacje awaryjne, a cały proces ewakuacji trwał zaledwie 30 minut. Co najważniejsze, nikt nie odniósł żadnych obrażeń.
Przyczyny i Śledztwo
Przyczyny wybuchu pożaru i chronologia wydarzeń na okręcie Hading Bay-538 są nadal niejasne. Marynarka Wojenna podjęła śledztwo, które ma na celu wyjaśnienie tych niejasności.
Bezpieczeństwo i Profesjonalizm
W trakcie pożaru, holownik Bahtera Zalfa zabezpieczył płonący okręt i przetransportował go do najbliższego portu. Mimo zaistniałej tragedii, profesjonalizm i doskonałe przygotowanie załogi pozwoliły uniknąć większych strat.
Źródło: The Maritime Executive
Powiązane wpisy
USS Cheyenne wraca do służby po modernizacji
Okręt podwodny US Navy USS Cheyenne (SSN 773) powrócił do służby po zakończeniu prac remontowych i modernizacyjnych, obejmujących wydłużenie jego resursu technicznego. Jednostka jest pierwszym okrętem typu Los Angeles, który zakończył pełny cykl prac stoczniowych zaliczanych do Service Life Extension Program (SLEP).
W artykule
Wydłużenie resursu okrętu typu Los Angeles w ramach programu SLEP
Prace nad atomowym USS Cheyenne realizowano w ramach Service Life Extension Program (SLEP), czyli programu wydłużania resursu technicznego starszych atomowych okrętów podwodnych. W jego ramach jednostka przeszła procedurę Engineered Refueling Overhaul, obejmującą między innymi wymianę paliwa jądrowego w reaktorze, kompleksowe naprawy konstrukcyjne, szeroki zakres przeglądów technicznych oraz odnowienie kluczowych systemów mechanicznych i elektrycznych. Prace prowadzono w federalnej stoczni Portsmouth Naval Shipyard w Kittery w stanie Maine. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez stronę amerykańską, ich koszt wyniósł około 315 mln USD, a cały proces remontowo-modernizacyjny trwał od listopada 2021 roku do końca 2025 roku.
Zakończenie tego etapu otworzyło USS Cheyenne drogę do kolejnej fazy służby. Nowy etap eksploatacji wiąże się z wydłużeniem planowanego resursu technicznego jednostki do ponad 44 lat, co pozwala utrzymać ją w gotowości operacyjnej jeszcze przez wiele lat. Ma to szczególne znaczenie w okresie przejściowym, w którym starsze okręty typu Los Angeles stopniowo uzupełniają zdolności sił podwodnych obok wprowadzanych do linii nowych jednostek typu Virginia.
Modernizacja systemów walki i warunków bytowych załogi USS Cheyenne
Równolegle z pracami konstrukcyjno-napędowymi w Portsmouth Naval Shipyard przeprowadzono modernizację systemów odpowiadających za prowadzenie działań bojowych i świadomość sytuacyjną okrętu. Zakres prac objął modyfikacje systemów hydrolokacyjnych oraz systemu kierowania walką, bazujące na rozwiązaniach stosowanych na nowszych generacjach amerykańskich okrętów podwodnych. Zmiany te mają przełożyć się na poprawę zdolności wykrywania i śledzenia celów oraz skuteczność działań prowadzonych pod powierzchnią morza.
Istotnym elementem modernizacji były również prace wewnątrz kadłuba, obejmujące przebudowę i unowocześnienie przestrzeni dla załogi. Choć mniej spektakularne niż zmiany w systemach okrętowych, mają one realne znaczenie dla codziennego funkcjonowania jednostki, wpływając na komfort służby i warunki bytowe załogi podczas długotrwałych patroli.
Powrót USS Cheyenne do służby stanowi ważny element odpowiedzi US Navy na wyzwania stojące przed amerykańskimi siłami podwodnymi. W warunkach rosnących potrzeb operacyjnych oraz wolniejszego tempa wprowadzania do linii nowych okrętów typu Virginia, zmodernizowana jednostka ma pomóc w utrzymaniu wymaganej liczby bojowo gotowych okrętów podwodnych w strukturach floty.
