Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

14 lipca br. US Navy zleciła koncernowi Raytheon, dostawę nowych wyrzutni Mk 49 GMLS oraz modernizację dotychczasowych zestawów systemu przeciwlotniczego RAM, o łącznej wartości 74 mln USD. Prace w Louisville w stanie Kentucky mają zakończyć się w 2028 roku.
W artykule
Wzmacnianie zdolności obronnych US Navy poprzez rozwój zestawów RAM i zamówienie nowych wyrzutni Mk 49 GMLS to element szerszej modernizacji systemów obrony bezpośredniej na okrętach wojennych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. To także impuls dla przemysłu zbrojeniowego w USA i sygnał dla krajów sojuszniczych o utrzymaniu programu w cyklu produkcyjnym.
Opracowany w latach 70. system RAM pozostaje jednym z najskuteczniejszych środków samoobrony bliskiego zasięgu. Jego długowieczność wynika z konsekwentnego rozwoju – od podstawowej wersji Block 0 po obecny wariant Block 2B (RIM-116E), dostosowany do zwalczania nowoczesnych zagrożeń, w tym pocisków manewrujących o niskiej sygnaturze.
Czytaj więcej: Japonia dokupuje pociski przeciwlotnicze RAM Block 2
Obecnie eksploatowany wariant oferuje zwiększoną manewrowość, ulepszony system naprowadzania – łączący pasywne naprowadzanie radiowe (RF) z pasywnym naprowadzaniem w podczerwieni – oraz wyższą skuteczność w zwalczaniu celów o małej powierzchni odbicia. RAM Block 2B znajduje zastosowanie m.in. na lotniskowcach, niszczycielach i okrętach desantowych US Navy, a także na okrętach sił morskich Niemiec, Japonii, Republiki Korei czy Arabii Saudyjskiej.
Zwiększenie liczby wyrzutni RAM na okrętach US Navy wpisuje się w szeroko zakrojoną modernizację floty, obejmującą zarówno niszczyciele typu Arleigh Burke (Flight III), jak i nowo budowane fregaty typu Constellation (FFG-62). Systemy RAM i SeaRAM pełnią rolę jednego z elementów ostatniej linii obrony, uzupełniając środki walki radioelektronicznej i uzbrojenie kinetyczne średniego zasięgu.
Zestaw przeciwlotniczy RAM jest obecnie eksploatowany na ponad 165 okrętach należących do kilkunastu marynarek wojennych, w tym w rejonach o podwyższonym ryzyku działań bojowych, takich jak Zatoka Perska czy akweny Azji Wschodniej.
Zasięg rażenia pocisku RIM-116C wynosi ok. 9 km, co odpowiada typowej strefie obrony bezpośredniej. System został wprowadzony do uzbrojenia US Navy w 1987 roku, a aktualnie produkowana konfiguracja Block 2 znajduje się w eksploatacji od 2015 roku.
Czytaj też: Aerostat JLENS w programie Barbara – stały dozór radiolokacyjny Bałtyku
Podstawowym nośnikiem pocisków jest wyrzutnia kierunkowa, obrotowa Mk 49 GMLS, mieszcząca 21 gotowych do odpalenia pocisków przeciwlotniczych. Jej konstrukcja pozwala na instalację w wybranych miejscach okrętu bez konieczności ingerencji w strukturę pokładu, co ułatwia integrację na różnych klasach jednostek.
Realizacja kontraktu do 2028 roku to nie tylko potwierdzenie zaufania Pentagonu do systemu RAM, ale również wyraźny sygnał dla sojuszników, że program pozostaje w produkcji seryjnej i objęty jest długoterminowym wsparciem serwisowym oraz modernizacyjnym. Dla państw rozważających wdrożenie tego systemu, takich jak Zjednoczone Emiraty Arabskie czy Katar, to informacja o stabilności dostaw i dostępności części w perspektywie kolejnych dekad.
Nowy wariant RAM wykorzystujący pociski RIM-116E, charakteryzuje się zwiększoną odpornością na zakłócenia, precyzyjniejsze śledzenie pocisków manewrujących oraz wprowadzeniem łącza pocisk–pocisk (MML), wkrótce trafi na wyposażenie okrętów US Navy. Niewykluczone, że stanie się on nowym standardem w amerykańskiej flocie i w wybranych marynarkach wojennych państw sojuszniczych, m.in. Japonii i Arabii Saudyjskiej.
Autor: Mariusz Dasiewicz


Polski Rejestr Statków oficjalnie poinformował na swojej stronie o rozpoczęciu nadzoru nad projektem i budową nowego okrętu ratowniczego o kryptonimie Ratownik. Za realizację odpowiada PGZ Stocznia Wojenna, gdzie w przyszłym tygodniu rozpocznie się oficjalna ceremonia palenia blach.
W artykule
Jednostka stanie się ważnym elementem modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP, zapewniając wsparcie operacji ratowniczych, działań podwodnych oraz zabezpieczenia technicznego i medycznego naszej floty.
Nadzór prowadzony przez PRS obejmuje weryfikację dokumentacji projektowej, kontrolę postępu budowy i wyposażenia okrętu oraz udział w próbach stoczniowych i morskich. Inspektorzy czuwają nad zgodnością procesu z przepisami klasyfikacyjnymi, normami bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Ma to zagwarantować utrzymanie jakości całego projektu oraz potwierdzić, że nowa jednostka spełni wymagania stawiane okrętom o znaczeniu strategicznym.
Czytaj więcej: Ratownik – przyszła jednostka ratownicza dla Marynarki Wojennej RP
Ratownik zostanie wyposażony w nowoczesne systemy nurkowe i ratownicze umożliwiające prowadzenie akcji związanych z ewakuacją załóg z okrętów podwodnych, a także w sprzęt pozwalający na techniczne i medyczne zabezpieczenie działań floty. Okręt ma pracować w szerokim spektrum warunków hydrometeorologicznych, co zwiększy skuteczność operacji zarówno na Bałtyku, jak i na bardziej wymagających akwenach. Znajdzie się na nim wyposażenie wspierające operacje podwodne oraz działania poszukiwawczo-ratownicze, co przełoży się na wzmocnienie zdolności Marynarki Wojennej RP w obszarze ochrony infrastruktury podmorskiej.
Zaangażowanie PRS w budowę okrętu Ratownik wpisuje się w długofalową współpracę Instytucji z Marynarką Wojenną RP. PRS uczestniczył wcześniej w nadzorze nad budową okrętu patrolowego Ślązak, holowników portowo-redowych oraz niszczycieli min typu Kormoran II. Projekty te potwierdziły kompetencje techniczne oraz doświadczenie Instytucji w pracy dla polskiego przemysłu okrętowego.
Czytaj też: MSPO 2024: programy morskie RATOWNIK i MIECZNIK w centrum uwagi
Budowa okrętu Ratownik jest istotnym krokiem w kierunku wzmocnienia bezpieczeństwa morskiego Rzeczypospolitej Polskiej. Jednostka zwiększy zdolności ratownicze Marynarki Wojennej RP oraz podniesie poziom zabezpieczenia technicznego działań prowadzonych na morzu. Nadzór PRS nad tym projektem podkreśla rolę Instytucji w budowaniu krajowego potencjału morskiego oraz we wspieraniu rozwoju przemysłu okrętowego, który realizuje zadania o strategicznym znaczeniu dla obronności państwa.