Rola NATO w polityce energetycznej jednym z tematów rzeszowskiej konferencji 

Wpływ wojny na Ukrainie na bezpieczeństwo energetyczne Europy jednym z tematów rzeszowskiej konferencji.

Dynamicznie zmieniająca się sytuacja w regionie Europy, wpływa na większe oczekiwania wobec NATO. Oczekiwania te są nie tylko zgłaszane w kontekście zaangażowania polityczno-militarnego Sojuszu, ale również w kontekście energetycznym. 

Konferencja „Bezpieczeństwo Energetyczne – filary i perspektywa rozwoju”, która odbędzie się w dniach 12-13 września w Centrum Konferencyjnym Politechniki Rzeszowskiej, organizowana jest w partnerstwie z Departamentem Dyplomacji Publicznej NATO. Aż dwa panele zostały poświęcone tematyce Paktu Północnoatlantyckiego, zwłaszcza w kontekście agresji rosyjskiej na Ukrainę oraz wynikającej z tego polityki Kremla na szeroko rozumianym rynku paliw i surowców energetycznych. 

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/decyzja-opec-ws-nowych-limitow-produkcji-ropy-naftowej-%EF%BF%BC/

Podczas pierwszego panelu, uczestnicy określą rolę i znaczenie łańcucha dostaw paliw w NATO. Dodatkowo spróbują odpowiedzieć na pytanie w jakim kierunku powinien się on rozwijać. Uczestnicy pochylą się nad rolą CEPS (Central Europe Pipeline System, System Rurociągów Europy Centralnej) w dostarczaniu paliwa wojskowym i cywilnym użytkownikom końcowym. Interesującym tematem poruszanym przez specjalistów zaproszonych do panelu będzie również dyskusja w sprawie przyszłości Systemu Rurociągów NATO w oparciu o doświadczenia CEPS. 

Inwazja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę ma konsekwencje dla realizacji polityki energetycznej państw członkowskich Unii Europejskiej, dlatego zasadne jest podjęcie dyskusji na temat dotychczasowych doświadczeń w zakresie dostaw paliw.

dr hab. Mariusz Ruszel, prof. Politechniki Rzeszowskiej, prezes Instytutu Polityki Energetycznej im. Łukasiewicza

Podczas drugiego panelu „Transformacja energetyczna – wpływ na NATO i siły zbrojne Sojuszu”, zostaną poruszone tematy dotyczące aktualnych trendów transformacji energetycznej. Uczestnicy podejmą próbę odpowiedzi na pytanie dotyczące wpływu aktualnej sytuacji (także polityki Kremla) na transformację energetyczną.  

Tematyka ta jest szczególnie interesująca, zwłaszcza w kontekście potrzeb paliwowych dla sił zbrojnych NATO na wschodniej flance. W trakcie obrad uczestnicy odpowiedzą między innymi na pytanie: Jakie są największe szanse na rozwój solidnego łańcucha dostaw paliw w Polsce w najbliższych latach.

dr hab. Mariusz Ruszel, prof. Politechniki Rzeszowskiej, prezes Instytutu Polityki Energetycznej im. Łukasiewicza

Moderatorem paneli poświęconych NATO będzie Dominik P. Jankowski, szef Sekcji Politycznej, Radca Stałej Delegacji Rzeczypospolitej Polskiej do NATO.

Do udziału w panelach zaproszono ekspertów wśród których znaleźli się: 

Marc D. Thoreson – kierownik Programu CEPS odpowiedzialnego za zarządzanie, wdrażanie, finansowanie i utrzymanie Programu,  Hasit Thankey – szef Sekcji Aktywizacji i Odporności IS NATO, gen. Tomasz Kowalik – zastępca szefa Sztabu ds. Wsparcia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, Rafał Miland – wiceprezes PERN, Julijus Grubliauskas – oficer ds. bezpieczeństwa klimatu i energii w Wydziale Nowych Wyzwań Bezpieczeństwa IS NATO, Can Ögütcü – Główny Analityk ds. Bezpieczeństwa Energetycznego, Naczelnego Dowództwa Sił Sojuszniczych NATO w Europie (SHAPE), płk dr Andrzej Lis – dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP, dr Witold Skomra – kierownik Sekcji Ochrony Infrastruktury Krytycznej w Rządowym Centrum Bezpieczeństwa. 

Szczegółowy program dostępny jest na stronie internetowej Konferencji: IPE – PROGRAM 2022 – VII Konferencja (instytutpe.pl)

Źródło: Instytut Polityki Energetycznej

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki

    Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki

    Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.

    Nowe korwety HDC-3100 dla Manili

    Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.

    Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.

    Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.

    Przełomowe zdolności bojowe

    Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.

    Kontekst regionalny i presja Chin

    Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.

    Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.

    Współpraca z Koreą Południową

    Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.

    Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.

    Kolejne etapy modernizacji

    Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.

    Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.