Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Ceny ropy na giełdzie w Nowym Jorku wzrosły w tym tygodniu o niemal 9 proc. w czasie, gdy inwestorzy rozważali globalny deficyt dostaw surowca, potencjalny zakaz importu rosyjskiej ropy do UE i lockdowny w Chinach, w związku z epidemią Covid-19 – informują maklerzy.
Baryłka ropy West Texas Intermediate w dostawach na maj zyskała w czwartek na NYMEX w Nowym Jorku 2,70 USD i kosztowała na zamknięciu sesji 106,95 USD.
Ropa Brent na ICE w Londynie w dostawach na czerwiec zdrożała na zakończenie czwartkowej sesji o 2,92 USD do 111,70 USD za baryłkę.
W piątek na rynkach ropy nie ma już handlu w związku ze świętami wielkanocnymi.
Tymczasem kraje Unii Europejskiej zmierzają w kierunku przyjęcia stopniowego zakazu importu rosyjskiej ropy, który ma dać niemieckiej i innym gospodarkom w regionie czas na przygotowanie alternatywnych dostaw tego surowca – podaje „The New York Times”, powołując się na informacje unijnych urzędników i dyplomatów. Unijne embargo na rosyjską ropę ma zostać poddane dyskusji jednak dopiero po wyborach prezydenckich we Francji.
Wcześniej państwa UE wprowadziły zakaz importu węgla z Rosji, ale niektóre kraje członkowskie twierdzą, że UE musi zrobić znacznie więcej, aby ukarać Moskwę za okrucieństwa rosyjskich wobec ludności cywilnej na Ukranie.
Prezydent Rosji Władimir Putin w tym tygodniu „obiecał” kontynuować wojnę na Ukrainie i wskazał, że ofensywa Rosji na terytorium tego kraju przebiega „zgodnie z planem”.
Putin podał też, że Rosja znajdzie nowych nabywców swojej ropy, gazu ziemnego i węgla zarówno w kraju jak i za granicą.
Jeśli chodzi o rosyjską ropę, gaz i węgiel, to będziemy w stanie zwiększyć ich krajowe zużycie, stymulować większe przetwarzanie surowców i zwiększyć dostawy do innych części świata.
Prezydent Rosji Władimir Putin
Na rynkach ropy w ciągu ostatnich kilku tygodni panują burzliwe nastroje, zwłaszcza po rozpoczęciu działań zbrojnych Rosji 24 lutego na Ukrainie, które poważnie wpłynęło na ceny surowców.
Kraje Zachodu – USA i ich sojusznicy – aby ratować gospodarki przed bardzo wysokimi cenami energii uwolniły ropę ze swoich strategicznych rezerw.
„Rządowa interwencja energetyczna, unikanie zakupów rosyjskiej ropy naftowej i nieregularne zakupy na rynkach paliw w ostatnich tygodniach – wszystko to zmieniło krótkoterminową ścieżkę na giełdach ropy” – ocenia analityk RBC Capital Markets Mike Tran.
„Można się spodziewać, że handel ropą będzie niestabilny w najbliższym czasie, ponieważ rynek będzie +trawił+ pojawienie się wielu milionów baryłek ropy uwolnionej ze strategicznycn rezerw” – dodaje.
Źródło: PAP


Palenie blach na nowy okręt ratowniczy Marynarki Wojennej RP jest symbolicznym początkiem budowy okrętu lub statku. W rozmowie z naszą redakcją, zaraz po uroczystości palenia blach, Prezes PGZ Stoczni Wojennej, Marcin Ryngwelski, mówi o znaczeniu programu Ratownik, budowie fregat Miecznik oraz o tym, jak te programy przywracają Polsce zdolność samodzielnego projektowania i budowania nowoczesnych okrętów wojennych.
W artykule
Moment palenia blach na Ratownika to coś więcej niż początek budowy okrętu. To symboliczny sygnał, że polski przemysł okrętowy znów potrafi wziąć odpowiedzialność za tworzenie zaawansowanych jednostek od projektu po gotowy okręt.
Marcin Ryngwelski, Prezes PGZ Stoczni Wojennej
W dniu, który na zawsze zapadnie w pamięci stoczniowców i całego polskiego przemysłu okrętowego, rozpoczyna się nowy rozdział w historii PGZ Stoczni Wojennej. Symboliczne palenie blach pod budowę okrętu ratowniczego kp. Ratownik to nie tylko początek realizacji jednego z najważniejszych programów dla Marynarki Wojennej RP, lecz także potwierdzenie, że Polska wraca do grona państw zdolnych samodzielnie projektować i budować nowoczesne okręty wojenne.

W rozmowie z Portalem Stoczniowym prezes Marcin Ryngwelski przedstawia kulisy realizacji dwóch kluczowych programów – Ratownik i Miecznik. Opowiada o roli PGZ Stoczni Wojennej w konsorcjum, relacjach z partnerami zagranicznymi, wyzwaniach kadrowych oraz o tym, jak budowa nowych okrętów wpływa na odbudowę kompetencji krajowego przemysłu okrętowego.
To jeden z najbardziej oczekiwanych programów dla Marynarki Wojennej RP. Jak podkreśla prezes PGZ Stoczni Wojennej, Ratownik to przedsięwzięcie niezwykle ambitne – zarówno pod względem technicznym, jak i organizacyjnym.
Czytaj też: Ratownik: trzecia szansa
Mówimy o pełnoprawnym okręcie ratowniczym i wsparcia podwodnego, który zapewni zdolność do prowadzenia operacji na głębokich wodach, wsparcia przyszłych okrętów podwodnych z programu Orka oraz ochrony infrastruktury krytycznej na dnie Bałtyku.
Budowę jednostki rozpocznie uroczyste palenie blach zaplanowane na koniec listopada 2025 roku, a położenie stępki – w roku jubileuszowym, gdy Gdynia będzie obchodzić swoje stulecie.
To ważny symbol – zarówno dla miasta, jak i dla nas jako stoczni. Pokazujemy, że potrafimy projektować i budować w Polsce nowoczesne okręty specjalistyczne – mówi Ryngwelski.
Ratownik powstaje na podstawie polskiej dokumentacji technicznej i krajowej licencji, co daje pełną kontrolę nad procesem projektowania, budowy i integracji systemów.
To dla nas kluczowy krok – wracamy do projektowania własnych okrętów, a nie tylko do montażu konstrukcji zaprojektowanych za granicą – podkreśla prezes PGZ SW.
Dzięki współpracy z polskimi biurami projektowymi i uczelniami technicznymi, udział krajowych dostawców w budowie Ratownika będzie znaczący – szczególnie w obszarze systemów energetycznych, automatyki, konstrukcji stalowych i wyposażenia pokładowego.
Jednostka zostanie wyposażona w system nurkowania saturowanego umożliwiający prowadzenie długotrwałych misji na dużych głębokościach, z dzwonem nurkowym, komorami dekompresyjnymi i pełnym zapleczem wspierającym. Okręt otrzyma także system dynamicznego pozycjonowania (DP), pozwalający utrzymać pozycję nad rejonem akcji z dokładnością do kilku metrów.
Polecam film Ostatni Oddech – pokazuje, jak niewielki margines błędu dzieli sukces od tragedii w takich warunkach. Ratownik ma zapewniać bezpieczeństwo tam, gdzie ryzyko jest najwyższe – dodaje Ryngwelski.
Okręt będzie współpracował z bezzałogowymi pojazdami podwodnymi – zdalnie sterowanymi ROV i autonomicznymi AUV – co umożliwi mapowanie dna morskiego, inspekcję infrastruktury krytycznej oraz prowadzenie akcji poszukiwawczych.
Zasięg operacyjny jednostki wynosić będzie około 6000 mil morskich, co pozwoli na działania nie tylko na Bałtyku, ale również na Północnym Atlantyku.
Kadra rozwija się razem z programem” – mówi Prezes. Wykorzystujemy doświadczenia z programu Miecznik, szczególnie w zakresie cyfrowego modelowania 3D i integracji systemów. Dzięki temu proces budowy Ratownika przebiegnie szybciej i sprawniej.
PGZ Stocznia Wojenna współpracuje z Akademią Marynarki Wojennej i Politechniką Gdańską w zakresie szkolenia specjalistów, a także z pomorskimi kooperantami w ramach Grupy PGZ.
Jaka jest dokładna rola PGZ Stoczni Wojennej w programie budowy fregat pk. Miecznik?
Rola PGZ Stoczni Wojennej jest jasno określona w podziale prac konsorcjum. Stocznia pełni funkcję lidera technicznego, odpowiedzialnego za całość projektu w zakresie technicznym – od integracji systemów po uruchomienie i przekazanie jednostki zamawiającemu. Partnerzy wspierają PGZ SW w wybranych obszarach, zgodnie z zakresem umów.
Gdzie kończy się partnerstwo wobec zagranicznych dostawców, a zaczyna samodzielność stoczni?
„Współpraca z Babcockiem od początku miała dotyczyć jedynie projektu klasyfikacyjnego. Niestety, ten etap się przedłużył, a firma nadal formalnie nas wspiera. Z punktu widzenia biznesu trudno mieć o to pretensje – każda firma wykorzystuje sytuację, w której zamawiający nie w pełni rozumie, co kupuje.

Dlatego od dawna podkreślam w Grupie PGZ, że rola Babcocka powinna się już zakończyć. Zatrudniliśmy własnych projektantów i rozwijamy kompetencje wewnętrzne. To moment, by przejąć odpowiedzialność za projektowanie w pełnym zakresie” – podkreśla Ryngwelski.
W ramach programu Miecznik budowa prototypowej fregaty Wicher jest już w toku. Wodowanie przewidziane jest na lato 2026 roku, a przekazanie jednostki Marynarce Wojennej RP – w III kwartale 2029 roku. Kolejne okręty – Burza i Huragan – będą przekazywane odpowiednio w 2030 i 2031 roku.
Czytaj więcej: PRS nadzoruje budowę okrętu ratowniczego pk. Ratownik dla MW RP
W obu programach – Ratownik i Miecznik – wspólnym mianownikiem jest powrót do samodzielności i odbudowa polskich kompetencji stoczniowych.
Nie budujemy już tylko okrętów. Budujemy kompetencje, które pozwolą Polsce przez kolejne dekady rozwijać nowoczesne technologie morskie – podsumowuje Marcin Ryngwelski.
Rozmawiał Mariusz Dasiewicz