Wodowanie pierwszego rodzimego okrętu podwodnego na Tajwanie

Tajwan odnotowuje historyczny moment w swojej obronności morskiej, wodując pierwszy krajowy okręt podwodny Hai Kun (SS-711). Inicjatywa ta, wpisująca się w strategię „Domestic Ship, Domestically Built”, podkreśla dążenie wyspy do zwiększenia niezależności w dziedzinie technologii obronnych.

Operacja wodowania Hai Kun, które miało miejsce 26 lutego, jest zwieńczeniem miesięcy intensywnych przygotowań. Od ceremonii odsłonięcia i chrztu we wrześniu ubiegłego roku, okręt podwodny IDS (Indigenous Defense Submarine) przeszedł szereg testów przygotowawczych. Dzięki staraniom zespołu osób z zakładów stoczniowych CSBC, okręt z sukcesem przeszedł krytyczne testy, takie jak sprawdzenie wodoszczelności i stabilności, zanim został przetransportowany do pływającego doku Jong Shyn No.8, skąd nastąpiło jego wodowanie.

Pierwszy rodzimy okręt podwodny Tajwanu, Hai Kun, wyposażono w zaawansowane uzbrojenie, obejmujące sześć wyrzutni torpedowych RTX Mk 48 Mod 6AT (Advanced Technology), a także pociski przeciwokrętowe Boeing UGM-84L Harpoon Block II, co świadczy o jego wysokim potencjale bojowym. Kluczowe komponenty technologiczne, w tym maszty, systemy elektroniczne i sonarowe, zostały dostarczone przez renomowane amerykańskie przedsiębiorstwa, takie jak L3 Harris i RTX, co podkreśla międzynarodowy charakter współpracy przy jego budowie.

Dodatkowo, Hai Kun wyposażony jest w system przeciwtorpedowy Aselsan ZOKA, produkowany lokalnie na licencji tureckiej. System ten, składający się z czterech wyrzutni po sześć rur każda, jest przeznaczony do odpalania celów samobieżnych i dryfujących, mających na celu zmylenie nadchodzących torped, co zwiększa przeżywalność okrętu podczas potencjalnych konfrontacji.

Pomimo wyzwań, takich jak opóźnienia w dostawach niektórych systemów, zespół IDS wyraża optymizm co do terminowego zakończenia prób morskich i włączenia okrętu do floty tajwańskiej marynarki wojennej. Próby te będą decydujące dla oceny pełnej funkcjonalności i wydajności Hai Kun w realnych warunkach operacyjnych.

Wizualnie nowy okręt nawiązuje do japońskich konstrukcji typu Soryu i Oyashio, szczególnie charakterystycznych przez stery rufowe w kształcie litery X, co podkreśla wpływ japońskich technologii konstrukcyjnych na projektowanie tajwańskich jednostek.

Wodowanie Hai Kun nie tylko świadczy o postępach Tajwanu w dziedzinie technologii obronnych, ale również stanowi ważny krok w kierunku zwiększenia samodzielności obronnej wyspy. Jest to wyraźny sygnał dla świata o determinacji Tajwanu do ochrony swojej suwerenności i bezpieczeństwa w coraz bardziej niepewnym środowisku geostrategicznym.

Wodowanie okrętu podwodnego Hai Kun nie jest tylko triumfem inżynieryjnym Tajwanu, ale przede wszystkim strategicznym krokiem na drodze do zwiększenia bezpieczeństwa narodowego. Program Indigenous Defense Submarine (IDS) staje się kamieniem milowym w budowaniu samowystarczalności obronnej wyspy, podkreślając jej determinację do obrony suwerenności w obliczu złożonych wyzwań geopolitycznych regionu Azji Wschodniej.

Wzmocnienie floty podwodnej przez Tajwan nie tylko zwiększy jego potencjał obronny, ale również przyczyni się do zmiany równowagi sił w regionie, zmuszając do przewartościowania strategii zarówno regionalnych graczy, jak i potencjalnych przeciwników jakimi są Chiny. Ten rozwój sygnalizuje nowy rozdział w dążeniu Tajwanu do zapewnienia sobie silnej i niezależnej pozycji obronnej, co bez wątpienia wpłynie na przyszłe dyskusje o bezpieczeństwie i stabilności w całym regionie Azji Wschodniej.

Autor: Mariusz Dasiewicz

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.

    Projekt LST-100 w programie LSM US Navy

    Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

    Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.

    Rola okrętów LSM w działaniach USMC

    Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.

    Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.