Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Terminal w Świnoujściu odebrał 300. ładunek LNG
Do terminalu LNG w Świnoujściu dotarł wczoraj 300. transport skroplonego gazu ziemnego (LNG). Ładunek został dostarczony przez gazowiec Prism Courage ze Stanów Zjednoczonych. Morskie dostawy LNG stanowią kluczowy element strategii bezpieczeństwa gazowego Polski. Od momentu uruchomienia terminalu w Świnoujściu, Grupa ORLEN odebrała tą drogą prawie 24 miliony ton LNG.
Gaz ziemny ma strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego Polski. Obecnie LNG stanowi blisko 50% całego importu gazu do kraju. Dążymy do dywersyfikacji źródeł dostaw morskich poprzez rozwijanie współpracy międzynarodowej i budowę własnej floty gazowców, której liczba wzrośnie w przyszłym roku. To zapewni nam stabilność i niezależność dostaw, umacniając naszą pozycję na globalnym rynku LNG.
Ireneusz Fąfara, Prezes Zarządu ORLEN
Całkowita objętość 300 dostaw wynosi około 358,9 TWh, co odpowiada 23,6 milionom ton LNG (ponad 31,2 miliardów metrów sześciennych gazu ziemnego w stanie lotnym). Ta ilość gazu wystarczyłaby na zaopatrzenie wszystkich gospodarstw domowych w Polsce w gaz przez ponad 6 lat.
Od początku działalności terminalu w Świnoujściu, morskie dostawy LNG były kluczowym elementem strategii dywersyfikacji importu gazu do Polski. Udział LNG w całkowitym imporcie gazu do kraju systematycznie rośnie. W 2016 roku LNG stanowiło zaledwie około 8% dostaw gazu z zagranicy. W 2023 roku udział ten wzrósł do niemal 46%.
Najwięcej dostaw LNG dotarło do Świnoujścia z Kataru – 143 ładunki. Ze Stanów Zjednoczonych, które od 2022 roku są głównym dostawcą skroplonego gazu ziemnego, pochodziły 134 dostawy. Inne kraje, które dostarczyły LNG do Świnoujścia to Norwegia (14 ładunków), Nigeria (3 dostawy), Trinidad i Tobago (3 dostawy), Egipt (2 ładunki) oraz Gwinea Równikowa (1 ładunek).
Kluczowym elementem w umacnianiu roli LNG w krajowym systemie bezpieczeństwa energetycznego jest rozwój floty gazowców. Grupa ORLEN będzie posiadała osiem takich jednostek, z czego cztery są już w użyciu. Pozostałe gazowce zostaną odebrane przed końcem 2025 roku.
Dynamika importu LNG do Polski stale rośnie, o czym świadczy coraz krótszy czas pomiędzy kolejnymi dostawami. Setny ładunek LNG trafił do Świnoujścia w lipcu 2020 roku, ponad cztery lata po uruchomieniu terminalu. Druga setka ładunków została odebrana w ciągu zaledwie 28 miesięcy, a trzecia setka w ciągu kolejnych 20 miesięcy.
Dalszy wzrost importu LNG oraz rozwój działalności Grupy ORLEN w tym segmencie umożliwi rozbudowa Terminala LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu oraz planowane na 2028 rok uruchomienie drugiego polskiego gazoportu w Zatoce Gdańskiej. Po zakończeniu tych inwestycji, łączna roczna przepustowość obu terminali wyniesie ponad 14 miliardów metrów sześciennych gazu ziemnego w stanie lotnym.
Źródło: Grupa ORLEN
Powiązane wpisy
Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki
Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.
W artykule
Nowe korwety HDC-3100 dla Manili
Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.
Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.
Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.
Przełomowe zdolności bojowe
Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.
Kontekst regionalny i presja Chin
Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.
Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.
Współpraca z Koreą Południową
Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.
Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.
Kolejne etapy modernizacji
Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.
Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.
