Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Trzecia atomowa Barracuda „Tourville” wyszła na próby morskie
12 lipca 2024 roku, z Cherbourga w Normandii, na pierwsze próby morskie wyszedł Tourville (S637), trzeci okręt podwodny o napędzie jądrowym typu Suffren, znanego również jako typ Barracuda. Próby te, zwane również „Alpha Trials”, mają na celu stopniową weryfikację wszystkich systemów technicznych i operacyjnych jednostki.
Podczas pierwszej fazy testów, przeprowadzonej u wybrzeży Cherbourga, sprawdzono szereg systemów, w tym reaktor jądrowy, który przeszedł pomyślnie próby w kwietniu tego roku. Następnie Tourville przejdzie kolejne etapy testów w Brest, a finalne próby odbędą się na Morzu Śródziemnym, z bazą w Tulonie.
Okręt podwodny Tourville, oznaczony jako S637, jest trzecią jednostką typuszeregu Barracuda. Został on zwodowany 20 lipca 2023 roku, a jego konstrukcja jest wynikiem intensywnej pracy inżynierów Naval Group. Pierwsza Barracuda, została dostarczona francuskiej Marine Nationale w listopadzie 2020 roku i wszedł do służby w czerwcu 2022 roku. Drugi okręt, Duguay-Trouin, dołączył do francuskiej floty w kwietniu 2024 roku.
Naval Group zobowiązał się dostarczyć sześć jednostek typu Barracuda w tym cztery jednostki do 2026 roku. Planowane dostawy będą realizowane co dwa lata, aż do 2030 roku. Jednostki te mają przewidywaną żywotność przekraczającą 30 lat, co oznacza, że będą służyć Marine Nationale conajmniej do 2060 roku.
OOP Tourville, podobnie jak jego bliźniacze jednostki, charakteryzuje się wypornością wynoszącą 4 700 ton na powierzchni i 5 100 ton w zanurzeniu. Ma długość 99 metrów, średnicę 8,8 metra i maksymalną głębokość zanurzenia przekraczającą 350 metrów. Jego prędkość wynosi ponad 25 węzłów. Większe możliwości Barracud wynikają z silniejszego uzbrojenia, które obejmuje 4 wyrzutnie torped i zestaw 24 pocisków/torped typów: MDCN (manewrujące dalekiego zasięgu), Exocet SM39 Block2 (przeciwokrętowe) oraz torpedy uniwersalne F21 Artemis. Okręt dostosowany jest również do użycia min morskich typu FG29. Napęd jądrowy opiera się na reaktorze wodno-ciśnieniowym o mocy 150 MW, turbinach napędowych i silnikach elektrycznych. Załoga składa się z 63 członków oraz około 15 komandosów. Autonomiczność wynosi 70 dni w morzu (czyli do wyczerpania zapasów).
Barracudy są zaprojektowane do realizacji szerokiego zakresu zadań, w tym zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych, ataków na cele lądowe, zbierania danych wywiadowczych oraz operacji specjalnych. W ramach wsparcia misji sił specjalnych, mogą przewozić do 12 komandosów wraz z ich sprzętem, który może być transportowany w specjalnym zasobniku montowanym na pokładzie rufowym.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
Iran zatrzymuje tankowiec w Zatoce Omańskiej
Irańskie służby przejęły tankowiec przepływający przez wody Zatoki Omańskiej. Powodem były naruszenia przepisów, w tym brak dokumentacji oraz ignorowanie sygnałów do zatrzymania. Załogę jednostki zatrzymano do wyjaśnienia.
W artykule
Zajęcie jednostki na wodach Zatoki Omańskiej
Według komunikatów irańskich mediów, powołujących się na sąd prowincji Hormozgan, w ręce władz trafił tankowiec z 18-osobową załogą. Strona irańska twierdzi, że jednostka przewoziła około 37 000 baryłek ropy pochodzącego z nielegalnego obrotu. Załodze zarzucono m.in. ignorowanie poleceń zatrzymania oraz brak kompletnej dokumentacji nawigacyjnej i ładunkowej.
Kontekst incydentu
Do incydentu doszło w okresie podwyższonego napięcia wokół transportu surowców energetycznych drogą morską. Zatrzymanie tankowca nastąpiło krótko po działaniach Stanów Zjednoczonych wobec innej jednostki przejętej u wybrzeży Wenezueli, którą Waszyngton wiąże z transportem ropy objętej sankcjami.
Deklaracje Teheranu
Teheran od lat deklaruje walkę z masowym nielegalnym wywozem paliw, który jest napędzany niskimi cenami krajowymi oraz osłabieniem irańskiej waluty. Istotną rolę odgrywają także szlaki morskie prowadzące do państw regionu Zatoki Perskiej.
Światowe media nie podają nazwy tankowca ani kto jest jego właścicielem lub armatorem.
