Projekt ma być zapisem prawnym celu osiągnięcia przez UE neutralności klimatycznej do 2050 r. Rada Europejska zatwierdziła go w grudniu 2019 r.
„Negocjacje były bardzo konstruktywne, dzięki czemu mogliśmy dziś osiągnąć porozumienie ws. europejskiego prawa klimatycznego” – poinformowała na konferencji prasowej w Luksemburgu minister środowiska sprawujących prezydencje Niemiec Svenja Schulze.
Stanowisko Rady jest częściowe, bo nie uwzględnia jeszcze zaktualizowanego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych na 2030 rok. KE zaproponowała we wrześniu, by cel podnieść z obecnych 40 do 55 proc. Na zeszłotygodniowym szczycie UE rozmawiali na ten temat przywódcy państw członkowskich, jednak zdecydowali, że ostateczną decyzje podejmą na posiedzeniu w grudniu.
Ministrowie podkreślili w swoim stanowisku, że w dążeniu do neutralności klimatycznej należy promować zarówno sprawiedliwość i solidarność między państwami członkowskimi, jak i racjonalność kosztową.
Rada ds. środowiska wprowadziła zmiany w części pierwotnego projektu, która umożliwiała Komisji przyjmowanie w drodze aktów delegowanych ścieżki wprowadzania w życie neutralności klimatycznej. W zamian poprosiła Komisję o zaproponowanie celu pośredniego na 2040 r. po pierwszym globalnym przeglądzie porozumienia paryskiego.
Aby w najbliższych latach UE trzymała się ścieżki ku neutralności klimatycznej, Rada zleciła Komisji przedstawianie sprawozdań z funkcjonowania europejskiego prawa o klimacie w ciągu sześciu miesięcy po każdym globalnym przeglądzie porozumienia paryskiego. Gdy wystąpi taka potrzeba Komisja może proponować zmianę tego prawa.
Według najnowszych danych Europejskiej Agencji Środowiska do 2019 r. UE zmniejszyła ogólne emisje gazów cieplarnianych o 24 proc. w porównaniu z 1990 r. Oznacza to, że przekroczyła swój cel redukcyjny na 2020 r. ustalony na 20 proc. Obecny cel na 2030 r. wynosi 40 proc.
W konkluzjach z grudnia 2019 r. Rada Europejska zatwierdziła osiągnięcie przez Unię neutralności klimatycznej do 2050 r. Uznała jednocześnie, że należy wprowadzić ramy wspomagające państwa członkowskie i przewidujące odpowiednie instrumenty, zachęty, wsparcie i inwestycje, tak by transformacja była racjonalna kosztowo, sprawiedliwa, wyważona społecznie i uczciwa oraz uwzględniała różnorodną sytuację wyjściową poszczególnych krajów.
Źródło: PAP