Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

27 września 2023 roku, w stoczni Fincantieri zlokalizowanej w Trieście, miała miejsce ceremonia przekazania dla Marina Militare, trzeciej fregaty patrolowej Raimondo Montecuccoli (P432) typu PPA/Thaon di Revel.
W artykule
Uroczystość zgromadziła wielu dostojników, w tym wiceadmirała Antonia Natale, odpowiedzialnego za szkolnictwo i instytuty floty, Emanuele Coletti, zastępcę dyrektora odpowiedzialnego za uzbrojenie – NAVARM, oraz Joachima Suckera, szefa OCCAR. Wszystkich przybyłych gości przywitał Dario Deste, dyrektor generalny ds. okrętów włoskiej marynarki wojennej.
Ta trzecia jednostka wchodzi w skład programu modernizacji floty włoskiej, zatwierdzonego przez władze krajowe i wprowadzonego w maju 2015 roku, znanego jako „Naval Act”. Program ten jest realizowany pod okiem europejskiej organizacji zajmującej się kooperacją w dziedzinie uzbrojenia – OCCAR.
Fregata patrolowa typu PPA cechuje się dużą wszechstronnością i zdolnością do wykonywania rozmaitych misji, od rutynowych patroli, przez misje ratownicze, aż po aktywne działania bojowe. Dodatkowo, okręt ten ma zdolność do operowania na mniejszymi jednostkami, takimi jak łodzie typu RHIB.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/premiera-fregaty-niyodo-typu-mogami-w-stoczni-mhi/
Wejście do służby Raimondo Montecuccoli jest o tyle istotne dla producenta iż jednostka ta jest pierwszą wykonaną w wersji Light+, posiadającej na uzbrojeniu wyrzutnie pionowe Sylver A70. Nowy okręt dysponuje dwoma blokami po 8 komór startowych, dostosowanych do użycia pocisków przeciwlotniczych Aster 15,Aster 30, przeciwrakietowych Aster 30B1NT oraz manewrujących NCM. Ten wariant PPA jest reprezentowany w całej serii 10 planowanych okrętów w liczbie 4 jednostek. Pozostałe Full i Light będą liczyły po 3 okręty.
Okręt ma długość 133 metry i jest zdolny do rozwijania prędkości ponad 31 węzłów, chociaż dokładna prędkość zależy od konfiguracji statku i aktualnych warunków operacyjnych. Na pokładzie może przebywać załoga licząca 171 osób. Co więcej, jednostka jest napędzana zaawansowanym technologicznie silnikiem wysokoprężnym, wspieranym przez turbinę gazową w układzie CODAG oraz posiada elektryczny system napędowy.
Autor: Mariusz Dasiewicz/Fincantieri


26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.