Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Wybuch wulkanu zerwał podwodny kabel, odcinając kraj od świata
Sobotni wybuch wulkanu w pobliżu archipelagu Tonga na Pacyfiku przerwał jedyny podwodny kabel telekomunikacyjny, łączący ten kraj ze światem. MSZ Nowej Zelandii oceniło w środę, że jego naprawa potrwa co najmniej cztery tygodnie.
Po erupcji w Tonga uderzyły ponad metrowe fale, które całkowicie zniszczyły wiele domów i spowodowały śmierć co najmniej trzech osób, w tym obywatela Wielkiej Brytanii – podała stacja BBC.
Rząd Tonga określił to wydarzenie jako „bezprecedensową katastrofę”. Według Czerwonego Krzyża dotkniętych kataklizmem może być 80 tys. ze 105 tys. mieszkańców tego kraju.
Od soboty mieszkańcy Tonga nie mogli też nawiązać kontaktu ze zagranicą, ponieważ wybuch wulkanu przerwał w dwóch miejscach jedyny kabel telekomunikacyjny łączący ten kraj ze światem.
Od tamtej pory ograniczony kontakt z wyspiarskim państwem udało się nawiązać poprzez telefony satelitarne, głównie w zagranicznych ambasadach w stolicy kraju Nuku’alofa. Wielu Tongijczyków wciąż czeka na wiadomość od bliskich.
„Amerykańska firma SubCom ocenia, że naprawa kabla Tonga zajmie co najmniej cztery tygodnie” – ogłosiło w środę nowozelandzkie MSZ.
W komunikacie dodano, że koncern telekomunikacyjny Digicel utworzy w środę doraźne połączenie sieci 2G, przede wszystkim do rozmów głosowych i wiadomości SMS. To połączenie będzie jednak działało w sposób „ograniczony i nieregularny”, i zaspokoi jedynie 10 proc. przewidywanych potrzeb.
Jedyny kabel łączący Tonga z międzynarodową siecią telekomunikacyjną był już w przeszłości niszczony przez siły natury, odcinającmieszkańców tego kraju od telefonii komórkowej i internetu – przypomina BBC.
Pomoc dla wyspiarskiego państwa zapowiadają również władze Chin. Rzecznik MSZ w Pekinie Zhao Lijian oświadczył w środę, że władze Tonga zwróciły się do Chin o wodę pitną, żywność, odzież ochronną i sprzęt do usuwania skutków kataklizmu. Materiały te zostaną wysłane, „gdy tylko lokalne lotniska wznowią działalność i pozwolą na to warunki” – powiedział Zhao.
Autor: Andrzej Borowiak/PAP
Powiązane wpisy
-
Rosyjski atak na turecki statek w Czarnomorsku
12 grudnia podczas rosyjskiego ataku w obwodzie odeskim doszło do pożaru na jednostce Cenk T w porcie Czarnomorskim. Operator podał, że statek przewoził żywność, nie było informacji o ofiarach. Turcja oficjalnie wezwała do wstrzymania działań zagrażających bezpieczeństwu żeglugi na Morzu Czarnym.
W artykule
Co wiadomo o uderzeniu
W Czarnomorsku doszło do pożaru na tureckiej jednostce handlowej Cenk T. W komunikatach i depeszach przewija się jeden szczegół, który zmienia optykę: ładunek stanowiła żywność. Żadnych opowieści o „strategicznych komponentach”, żadnej wygodnej zasłony dymnej. Twardy fakt brzmi banalnie, więc jest dla propagandy wyjątkowo niewygodny. To kolejny przykład, jak bezpieczeństwo żeglugi na Morzu Czarnym staje się elementem presji politycznej i gospodarczej.
Turcja odniosła się do incydentu, wskazując na zagrożenie dla bezpieczeństwa morskiego oraz swobody żeglugi. To nie jest dyplomatyczne „zaniepokojenie” wrzucone na autopilota. To sygnał państwa, którego armatorzy operują na trasach prowadzących do ukraińskich portów, więc ryzyko nie jest akademickie.
Morze Czarne jako narzędzie presji
W sieci temat sprzedaje się jako dowcip o wojnie z „tureckimi pomidorami”. Tyle że za tym żartem kryje się bardzo czytelny przekaz. Uderzenie w statek z żywnością działa jak ostrzeżenie dla armatorów i ubezpieczycieli: bandera nie daje gwarancji, a wejście do ukraińskiego portu ma koszt polityczny i finansowy, który każdy musi skalkulować sam.
To właśnie jest gra Moskwy. Nie potrzeba formalnej blokady, nie trzeba ogłaszać „zamknięcia morza”. Wystarczy dosypać niepewności. Kilka takich zdarzeń, kilka nagrań, kilka komunikatów o pożarze i nagle część rynku zaczyna omijać region, bo rachunek ryzyka przestaje się spinać.
Dzień później Ukraina informowała też o uderzeniu rosyjskiego drona w turecki statek VIVA z ładunkiem oleju słonecznikowego który płynął do Egiptu. Ten wątek dokłada do obrazu kolejną warstwę napięcia, bo sugeruje, że ryzyko nie kończy się na nabrzeżu.
Wniosek jest nieprzyjemnie prosty. Morze Czarne coraz częściej przestaje być przestrzenią handlu, zaczyna być przestrzenią wymuszania. Gdy celem staje się statek z żywnością, opowieść o „precyzyjnej wojnie” zostaje już tylko w papierowych komunikatach.
Aktualizacja: Turcja wskazuje na zagrożenia dla bezpieczeństwa żeglugi na Morzu Czarnym po ataku na statek handlowy w Czarnomorsku.
