Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Wyrok więzienia dla kapitana tankowca MW Wakashio za wyciek paliwa do morza
Kapitan tankowca MW Wakashio i jego zastępca, odpowiedzialni za wyciek paliwa z tego statku do morza w 2020 roku, zostali skazani na 20 miesięcy więzienia – poinformował w poniedziałek maurytyjski sąd. Wypadek spowodował największą w historii Mauritiusu katastrofę ekologiczną.
„Sąd wziął pod uwagę, że oskarżeni przyznali się do winy i wyrazili skruchę. Orzeczona kara to 20 miesięcy więzienia” – przekazała sędzia Ida Dookhy Rambarrun.
Pływający pod panamską banderą, należący do japońskiego armatora tankowiec MW Wakashio osiadł na mieliźnie na rafie koralowej na południowo-wschodnim wybrzeżu Mauritiusu 25 lipca 2020 roku; z jednostki wyciekło ponad 1000 ton przewożonego paliwa.
Zmierzający z Singapuru do Brazylii statek w momencie wypadku miał w zbiornikach 3,8 tys. ton oleju opałowego i 200 ton oleju napędowego.
Skazany indyjski kapitan Sunil Kumar Nandeshwar i jego lankijski zastępca Hitihanillage Subhoda Janendra Tilakaratna przyznali w trakcie rozprawy sądowej, że pili alkohol w noc zdarzenia – relacjonuje AFP. Sąd w stołecznym Port Louis orzekł, że obaj mężczyźni swoim zachowaniem „doprowadzili do zagrożenia bezpieczeństwa żeglugi”.
„Na pokładzie miała miejsce impreza urodzinowa i spożywałem na niej alkohol, ale z umiarem. Po wypiciu kilku kieliszków, żadna interwencja (związana z nawigowaniem statkiem) nie wydawała mi się konieczna. Nie przyszło mi do głowy, że płyniemy aż tak blisko (wybrzeża)” – mówił w czasie procesu kapitan.
Jak przypomina AFP, od czasu katastrofy na Mauritiusie wielokrotnie dochodziło do protestów przeciwko nieudolnym działaniom władz mającym na celu zebranie wycieku paliwa z morza. Do katastrofy jednostki MW Wakashio doszło w pobliżu laguny, znanej z pięknych koralowców i niezliczonych gatunków ryb. Jest ona obszarem chronionym, utworzonym kilka lat temu w celu zachowania natury Mauritiusu w niezmienionym stanie.
Źródło: PAP
Powiązane wpisy
-
EDINAF – kierunek w stronę cyfryzacji europejskich okrętów wojennych
27 listopada w Ferrolu zakończono obrady projektu EDINAF – jednej z kluczowych inicjatyw Europejskiego Funduszu Obronnego poświęconych stworzeniu wspólnej architektury cyfrowej dla przyszłych europejskich okrętów wojennych.
W artykule
Architektura przeznaczona dla nowej generacji europejskich okrętów
Opracowywana architektura została zdefiniowana jako fundament dla jednostek, które powstaną w kolejnych latach, ponieważ projekt nie zakłada dostosowywania istniejących okrętów do nowego standardu.
Trzyletnie prace, prowadzone pod przewodnictwem Navantii, podsumowano w ośrodku COEX Digital Twin, który stanowi centrum kompetencyjne w dziedzinie bliźniaków cyfrowych. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele głównych firm europejskiego przemysłu obronnego, Komisji Europejskiej oraz delegacje siedmiu marynarek wojennych.
EDINAF łączy 31 partnerów z ośmiu państw, koncentrując się na pełnej zgodności systemów, odporności cyfrowej oraz integracji z przyszłą „naval combat cloud”.
Cyfrowa współpraca jednostki załogowej z bezzałogową
Jednym z kluczowych elementów spotkania była demonstracja techniczna z wykorzystaniem bezzałogowego pojazdu nawodnego Poniente. Ćwiczenie polegało na przeprowadzeniu operacji opartej o pełną integrację danych sensorycznych, systemów walki i rozwiązań logistycznych, które były przetwarzane w czasie rzeczywistym na pokładzie oraz w bazie lądowej.
Symulacja zakładała wykonanie inspekcji podejrzanej jednostki w estuarium Ferrol z użyciem Poniente. Równolegle system został poddany cyberatakowi, co pozwoliło ocenić odporność cyfrowej architektury na zakłócenia oraz zdolność do przywracania ciągłości działania po wystąpieniu krytycznych błędów.
Celem scenariusza było sprawdzenie, w jaki sposób EDINAF wspiera proces podejmowania decyzji, ogranicza ryzyko oraz optymalizuje wykorzystanie dostępnych sił w warunkach asymetrycznego środowiska operacyjnego.
Odporność cyfrowa – fundament przyszłej floty europejskiej
EDINAF należy do najbardziej złożonych projektów finansowanych przez Europejski Fundusz Obronny. W przedsięwzięciu uczestniczy 31 podmiotów z ośmiu państw: Hiszpanii, Belgii, Francji, Niemiec, Włoch, Niderlandów, Szwecji oraz Norwegii. Całość realizowana jest pod patronatem siedmiu europejskich resortów obrony. Projekt opiera się na trzech głównych filarach:
- zdefiniowanie referencyjnej architektury cyfrowej,
- opracowanie platformy umożliwiającej wdrażanie systemów zgodnie z przyjętym modelem,
- zapewnienie interoperacyjności pomiędzy marynarkami państw NATO.
Szczególny nacisk położono na zdolność do bezproblemowej współpracy systemów pochodzących od różnych producentów, odporność cyfrową na zagrożenia coraz bardziej złożone oraz integrację z tzw. „naval combat cloud”, która ma stać się kluczowym elementem przyszłej obrony kolektywnej.
Znaczenie EDINAF dla przyszłych europejskich okrętów wojennych
Podczas obrad określono kolejne kroki, które doprowadzą do pełnego wdrożenia opracowanej architektury. Rozwiązania wypracowane w ramach projektu mają w przyszłości stanowić podstawę cyfrową dla fregat, korwet, okrętów podwodnych oraz jednostek pomocniczych budowanych na potrzeby europejskich flot.
Jednolita platforma cyfrowa ma skrócić czas projektowania, zmniejszyć koszty i zwiększyć konkurencyjność europejskiego przemysłu, jednocześnie wzmacniając suwerenność technologiczną Europy w kluczowej domenie morskiej.
Zgromadzenie zakończono prezentacją mapy drogowej określającej działania przewidziane na rok 2026.
Źródło: Navantia
