Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Zakończenie ćwiczenia BALTOPS 22
Autor:Mariusz Dasiewicz
W manewrach BALTOPS 22 wzięło udział czternastu członków NATO, dwa kraje partnerskie NATO, ponad 45 okrętów, ponad 75 samolotów i około 7000 personelu. 8. Flotyllę Obrony Wybrzeża reprezentowały okręt transportowo-minowy ORP Toruń oraz dwa trałowce ORP Wdzydze i ORP Drużno.
Polska marynarka skierowała na BALTOPS 22 trzy okręty reprezentujące 8. Flotyllę Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. W ćwiczeniu wzięły udział dwa trałowce: ORP Drużno i ORP Wdzydze, a także okręt transportowo-minowy ORP Toruń, który wszedł w skład sił desantowych.
To było bardzo intensywne kilkanaście dni, cieszę się że jako Polska Marynarka Wojenna oraz 8. Flotylla Obrony Wybrzeża mogliśmy prezentować biało-czerwoną banderę i poprzez udział w ćwiczeniu, doskonalić własne umiejętności, podnosić poziom wyszkolenia załogi oraz wymieniać doświadczenia z naszymi partnerami w ramach działań sojuszu.
Dowódca ORP Toruń
Po wyjściu z Portu Wojennego Świnoujście, ORP Toruń obrał kurs na Sztokholm by dołączyć do przydzielonej grupy zadaniowej składającej się z okrętów desantowych USS-44 Gunston Hall oraz okrętu desantowego typu Wasp USS-03 Kearsarge. Następnie grupa skierowała się na Bałtyk Północny celem sformowania sił zadaniowych. W fazie zgrywania sił ORP Toruń wraz z grupą desantową realizował zadania pomiędzy półwyspem skandynawskim, a Gotlandią w rejonie miejscowości Tofta. Jego głównym zadaniem było wspieranie operacji desantowych realizowanych przez siły amerykańskie. W kolejnym etapie ćwiczenia grupa desantowa w osłonie grupy uderzeniowej skierowała się w rejon Ustki, po drodze trenując różne scenariusze z uwzględnieniem przeciwdziałania operacjom blokadowym prowadzonym przez przeciwnika na wodach międzynarodowych centralnego Bałtyku.
ORP Drużno oraz ORP Wdzydze udział w manewrach BALTOPS 22 rozpoczęły od Pre-Sail Conference, która odbyła się w Sztokholmie. 5 czerwca okręty opuściły sztokholmski port i dołączyły do grupy przeciwminowej, w której operowały także okręty z Litwy – LNS Kursis oraz LNS Jotvigis, okręt dowodzenia na którym zaokrętowany był sztab Baltronu. W skład zespołu weszły także niemieckie niszczyciele min FGS Fulda i FGS Homburg oraz łotewski LVNS Jelgowa i estońska jednostka ENS Adiral Cowan. Okręty realizowały zadania przeciwminowe na wskazanych obszarach zgodnie z postawionymi zadaniami. Polskie trałowce niszczyły zagrody minowe, a po oczyszczeniu rejonu, realizowały ochronę rejonu przed siłami przeciwnika.
Ćwiczenie BALTOPS to wyjątkowa okazja szkoleniowa, która istotnie wzmacnia połączone zdolności reagowania, kluczowe dla zachowania swobody żeglugi i bezpieczeństwa w regionie Morza Bałtyckiego. Była to już 51. edycja ćwiczenia, które zainicjowane zostało w roku 1972. Polska Marynarka Wojenna uczestniczy w ćwiczeniu po raz 30-ty.
Oprócz Polski kraje uczestniczące to Belgia, Bułgaria, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Łotwa, Litwa, Holandia, Norwegia, Szwecja, Turcja, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. W ciągu dwóch tygodni państwa sprzymierzone i partnerskie wspólnie ćwiczyły na morzu, w powietrzu i na ziemi, jednocześnie poprawiając interoperacyjność zaangażowanych sił i dzieląc się wzajemnie doświadczeniami.
Źródło: 8. FOW
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
