Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Zawody przyszłości – praca przy Morskich Farmach Wiatrowych. Rozruch instalacji i wyprowadzenie mocy na ląd
W drugiej części naszego cyklu, pragniemy pokazać dwa konkretne przykłady zawodów związanych z tą dziedziną. Pierwszym z nich jest technik rozruchu morskich farm wiatrowych, osoba odpowiedzialna za uruchamianie tych imponujących konstrukcji. Drugim zawodem, który chcielibyśmy zaprezentować, jest technik elektroenergetyk.
Oba te zawody odgrywają kluczowe role w procesie budowy i eksploatacji farm wiatrowych. Rozpoczęcie działania morskiej farmy wiatrowej musi zostać poprzedzone testami systemów. Zaś przygotowanie urządzeń do wyprowadzenia mocy na brzeg jest konieczne, by prąd elektryczny wyprodukowany przez elektrownie na morzu mógł dotrzeć do odbiorców na lądzie.
Technik rozruchu morskich farm wiatrowych
Praca przy morskich farmach wiatrowych, jako technik rozruchu morskich farm wiatrowych jest jednym z ważniejszych specjalistów w procesie uruchamiania i utrzymania infrastruktury farm wiatrowych. Jego zadaniem jest zapewnienie sprawności działania wszystkich elementów farmy, od systemów elektroenergetycznych po mechaniczne. W trakcie swojej pracy, technik rozruchu jest odpowiedzialny za przeprowadzanie testów krytycznych, dokumentowanie wyników i raportowanie stanu technicznego urządzeń.
Jego rola wymaga biegłości w obsłudze narzędzi diagnostycznych, takich jak mierniki i oscyloskopy, a także zdolności do pracy ze złożonymi systemami zainstalowanymi w elektrowniach wiatrowych oraz morskich stacjach transformatorowych. Rozruch morskiej farmy wiatrowej to kompleksowy proces. Obejmuje zarówno etap pierwotnego rozruchu po zakończeniu budowy farmy wiatrowej, jak i każdorazowo rozruch po naprawach serwisowych już w trakcie eksploatacji farmy. Praca technika wymaga nie tylko głębokiej wiedzy technicznej, ale również zdolności do zarządzania złożonymi projektami i radzenia sobie z trudnościami, które można napotkać na drodze do sprawnego działania całej farmy.
Podczas pierwszego uruchomienia morskiej farmy wiatrowej technik rozruchu wykonuje finalny montaż, w razie konieczności drobne naprawy oraz przeprowadza kluczowe testy krytyczne dla pracy systemów. Jest to ważny etap, który zapewnia późniejsze poprawne funkcjonowanie farmy wiatrowej.
Kandydaci do pracy na tym stanowisku muszą posiadać wiedzę z zakresu elektrotechniki i automatyki przemysłowej, a także doświadczenie w pracy na morzu. Doświadczenie to może obejmować pracę na statkach lub platformach morskich, znajomość procedur bezpieczeństwa morskiego oraz koordynację pracy osób zaangażowanych w rozruch morskich farm wiatrowych. Ważna jest również umiejętność pracy w trudnych warunkach, takich jak silne wiatry, fale oraz niska temperatura, a także praca na wysokościach. Na farmę fachowcy ci są transportowani specjalnymi szybkimi jednostkami CTV do przewozu załóg.
Przeczytaj też o innych zawodach związanych z morskimi farmami wiatrowymi – LINK
Praca technika rozruchu morskich farm wiatrowych wiąże się z wieloma wyzwaniami. Poza technicznymi aspektami pracy, technik musi dbać o bezpieczeństwo nie tylko swoje, ale i załogi, często pracować w trybie zmianowym, z dala od domu i radzić sobie z trudnymi warunkami pogodowymi. Odpowiedzialność za instalację systemów niskiego i wysokiego napięcia dodatkowo podkreśla znaczenie precyzji i dokładności w tej roli.
Z drugiej zaś strony, zawód ten oferuje obiecujące perspektywy rozwoju kariery. Wraz z rozwojem sektora energii wiatrowej na morzu, technicy rozruchu mają możliwość uczestnictwa w szkoleniach i zdobywania nowych umiejętności i kolejnych uprawnień i certyfikatów. Możliwość awansu na stanowiska o większej odpowiedzialności, takie jak lider zespołu, otwiera drogę do dalszej kariery i rozwoju zawodowego.
Technik elektroenergetyk w specjalności przesyłu energii elektrycznej
Aby energia elektryczna wyprodukowana w morskich farmach wiatrowych mogła trafić na ląd i dalej do krajowej sieci elektroenergetycznej, musi ona zostać w sposób niezwodny i bezpieczny doprowadzona kablami do lądu i znajdującej się tam stacji transformatorowej połączonej z Krajowym System Elektroenergetycznym (KSE). Do tego zadania niezbędni są specjaliści technicy elektroenergetycy, których zadaniem jest m.in. przygotowanie urządzeń wyprowadzenia mocy.
Praca przy morskich farmach wiatrowych, jako technik elektryk, to praca wymagająca precyzji i dokładności, ponieważ od jej efektów zależeć będzie płynne dostarczanie do odbiorców energii elektrycznej wyprodukowanej przez morskie elektrownie wiatrowe. Osoba pracująca w tym zawodzie musi posiadać świadectwo kwalifikacyjne Grupy 1 w zakresie urządzeń, instalacji oraz sieci elektroenergetycznej wytwarzającej, przetwarzającej, przesyłającej i zużywającej energię elektryczną oraz certyfikat potwierdzający zaawansowany poziom znajomości języka angielskiego w kontekście technicznym.
Codzienne obowiązki specjalistów pracujących przy wyprowadzeniu mocy z morskich farm wiatrowych obejmują nadzór nad eksploatacją stacji elektroenergetycznych i linii oraz specjalistyczną kontrolę urządzeń służących do wyprowadzania energii z morskich farm wiatrowych. Osoba na tym stanowisku musi również odpowiednio zarządzać dokumentacją techniczną i eksploatacyjną związaną z budową i przyłączeniem urządzeń oraz opracowywać i nadzorować plany eksploatacyjne dla stacji i linii elektroenergetycznych.
Ważną częścią pracy specjalistów zatrudnionych na tym stanowisku jest zapewnienie zewnętrznych usług serwisowych niezbędnych do prawidłowej eksploatacji i naprawy urządzeń oraz koordynacja współpracy z zewnętrznymi operatorami. Do ich obowiązków należy również monitorowanie stanu technicznego urządzeń, zgłaszanie konieczności zakupu części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych. Technik musi być na bieżąco z najnowszymi trendami i rozwiązaniami technicznymi związanymi z funkcjonowaniem urządzeń.
Praca w tym zawodzie oferuje wiele możliwości rozwoju i udziału w innowacyjnych projektach związanych z rozwojem technologii morskich farm wiatrowych. Ze względu na rosnące zapotrzebowanie na energię odnawialną, perspektywy rozwoju tego zawodu są bardzo obiecujące.
Rozwój farm wiatrowych na morzu jest priorytetem dla polskiego sektora energetycznego, co wiąże się z potrzebą angażowania coraz większej liczby specjalistów do przygotowania i utrzymania tych urządzeń. Wraz z realizacją kolejnych projektów na Morzu Bałtyckim powstawać będzie wiele nowych miejsc pracy dla specjalistów z tego obszaru.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Pożar terminala LPG w rosyjskim porcie Temryuk
5 grudnia w nocy ukraińskie drony zaatakowały terminal przeładunkowy gazu skroplonego w porcie Temryuk nad Morzem Azowskim, doprowadzając do pożaru infrastruktury portowej. Rosyjskie służby przekazały, że na miejscu prowadzone były działania gaśnicze w rejonie instalacji gazowych, a personel portu ewakuowano. Nie zgłoszono żadnych ofiar.
W artykule
Pożar w kluczowym terminalu LPG. Rosja milczy o skali strat
Według rosyjskich komunikatów uszkodzeniu uległy instalacje terminala eksportowego w porcie Temryuk, obsługiwanego przez spółkę Maktren-Nafta. Przez ten terminal przechodzą zarówno ładunki skroplonego gazu petrochemicznego (LPG), jak i ropy oraz produktów naftowych, więc jego czasowe wyłączenie ogranicza możliwości przeładunkowe portu na Morzu Azowskim.
Rosyjska administracja nie przedstawiła jednak informacji o stanie zbiorników ani urządzeń układu przeładunkowego. Wiadomo jedynie, że część infrastruktury została objęta ogniem, co wymusiło wstrzymanie przeładunków w terminalu. Niezależne źródła, również te analizujące nagrania z rejonu portu, wskazują na intensywny pożar i kilkugodzinną przerwę w pracy obiektu.
Warto zwrócić uwagę, że Temryuk pełni funkcję portu o znaczeniu strategicznym. Posiada bezpośrednie połączenia z rosyjską siecią Kolei Północnokaukaskiej, dzięki czemu stanowi element większego układu zaopatrzenia paliwowego na kierunku południowym. Uszkodzenie terminala wpływa więc nie tylko na eksport LPG, lecz także na logistykę transportu produktów naftowych w głąb Federacji Rosyjskiej.
Szersza kampania uderzeń w sektor paliwowy Rosji
Incydent w Temryuku nie był jedynym atakiem tej nocy. Ukraińskie drony uderzyły również w rafinerię w Syzraniu, zlokalizowaną w regionie samarskim. Obiekt ten, należący do Rosnieftu, już wcześniej kilkakrotnie wstrzymywał pracę po podobnych atakach. Tym samym działania ukraińskie po raz kolejny objęły zarówno infrastrukturę portową, jak i zakłady rafineryjne położone setki kilometrów od granicy.
Według ocen ekspertów uderzenia na rosyjski sektor przerobu ropy ograniczyły jego moce co najmniej o kilkanaście procent. Utrzymywanie tej presji oznacza osłabienie możliwości logistycznych i obniżenie zdolności transportowych, które rosyjski przemysł zbrojeniowy wykorzystuje wewnątrz kraju.
Konsekwencje dla logistyki paliwowej Federacji Rosyjskiej
Jeżeli potwierdzi się dłuższe wyłączenie terminala w Temryuku, Rosja może odczuć wyraźny spadek przepustowości w eksporcie LPG. To z kolei przekłada się na ograniczenia przychodów z sektora paliwowego oraz dodatkowe obciążenie alternatywnych portów Morza Czarnego.
W obecnej sytuacji każde ograniczenie możliwości przeładunkowych – niezależnie od tego, czy dotyczy terminala gazowego, czy rafinerii – stanowi dla Moskwy realne wyzwanie operacyjne. Tym bardziej jeśli jest ono efektem serii skoordynowanych ataków, które wykraczają daleko poza linię frontu.
