Kolejna dostawa LNG do Świnoujścia

7 czerwca do terminala gazowego w Świnoujściu zawinął kolejny gazowiec z LNG. Statek Al Huwaila dostarczył tego dnia około 200 000 m3 skroplonego gazu w ramach umowy PGNiG zawartej z Katarem

Po odbiorze ładunku skroplonego gazu ziemnego zregazyfikowany surowiec jest przesyłany siecią gazociągów (Krajowym Systemem Przesyłowym) do odbiorców. Mniejsza część jeszcze w formie skroplonej trafia do autocystern, którymi dociera do klientów PGNiG. Procesy technologiczne obsługiwane obecnie przez terminal to rozładunek LNG z tankowca przy nabrzeżu rozładunkowym, procesowe składowanie LNG w zbiornikach, regazyfikacja LNG i wysyłka gazu do Krajowego Systemu Przesyłowego, załadunek LNG na cysterny samochodowe i ISO-kontenery.

Od 2016 roku do 7 czerwca 2021 roku zrealizowano 129 dostaw, co oznacza zawinięcie do gazoportu tylu gazowców LNG. W samym 2021 roku zrealizowano 16 takich operacji. Obecnie głównym dostawcą LNG do Polski jest katarska korporacja Qatar Liquefied Gas Company Ltd, która od 2016 roku dostarczyła już 80 ładunków LNG w ramach kontraktów długoterminowych (w tym 9 w br.). Kolejne 4 tego typu dostawy pochodziły od firmy Cheniere z USA. Dodatkowo terminal obsłużył 7 dostaw średnioterminowych, 5 krótkoterminowych i aż 36 zawartych w trybie SPOT. Ponadto na przełomie 2015 i 2016 roku dwa pierwsze ładunki wykorzystane zostały do technicznego rozruchu  terminala.

Dostawy z Kataru są realizowane przez jednostki o pojemności około 200 000 mTaka ilość po regazyfikacji odpowiada 120 mln m³ gazu dostarczanego do polskich fabryk i gospodarstw domowych. Objętość ta jest równowartością 90 000 ton surowca, wykorzystywanego m.in. w elektrociepłownictwie czy produkcji nawozów sztucznych. Zastosowanie LNG zamiast np. węgla znacząco ogranicza emisję gazów cieplarnianych (o 55%) do atmosfery.

Gazowiec Al Huwaila który wszedł do portu w dniu 7 czerwca jest stosunkowo nową jednostką zbudowaną w 2007 roku przez stocznię Samsung, pływającą pod banderą Bahama z macierzystym portem w Nassau. Ten nowoczesny gazowiec ma długość 315 m, szerokość 50 m, zanurzenie 12,2 m. Jego maksymalna pojemność wynosi 214176 m³ LNG. Pojemność rejestrowa statku wynosi 135 848 jednostek, a jego nośność to 102779 DWT. Al Huwaila rozwija prędkość maksymalną 19 węzłów i marszową 15 węzłów, co pozwala mu na przejście trasy z katarskiego portu Ras Laffan do Świnoujścia w 22-23 doby. Załoga statku liczy zaledwie 28 osób.

Jednostka ta należy do typu Q-flex produkowanego przez południowokoreańskie stocznie Hyundai, Samsung i Daewoo od 2007 roku. Łącznie zakontraktowano 31 statków dla nabywcy z Kataru. Wyróżniającą je cechą jest zastosowanie dwóch silników wysokoprężnych MAN-B&W o mocy po 25320 KM jako napędu głównego oraz zastosowanie instalacji do skraplania gazu pozwalającej na ograniczenie strat powstających w trakcie transportu.

Tradycyjne tankowce LNG są napędzane turbiną parową zużywającą samoistnie regazyfikujący się ładunek. Jednak taki sposób zasilania napędu uznano za nieekonomiczny i zastąpiono opisanym wyżej układem diesli i systemu regazyfikującego, pozwalającym na niezużywanie cennego ładunku. Ocenia się, że jednostki te zużywają o 40% mniej energii w stosunku do innych typów gazowców LNG.

Ich wielkość pozwala na przewóz ładunku 1,5 raza większego od standardowych jednostek tej klasy. Do chwili wprowadzenia większych statków typu Q-Max o pojemności 266 000 m³ były największymi jednostkami w tej klasie na świecie. Wszystkie statki tego typu należą do katarskiego Nakilat, tworząc wraz z 15 Q-Max większość jego floty liczącej 64 gazowce LNG i 4 gazowce LPG.

Podpis: Tomasz Witkiewicz/PGNiG