Nasze badania wykazały, że głęboki ocean to »zlew« dla mikroplastiku – stwierdziła Denise Hardesty, główny naukowiec i współautorka opracowania.
Badanie, które jest pierwszym w historii globalnym szacunkiem, ile mikrodrobin plastiku może znajdować się na dnie morskim, ujawnia również, że ich liczba jest na ogół wyższa w miejscach, gdzie jest większa ilość pływających śmieci, nawet w odległych częściach planety.
„Wyniki pokazują, że mikroplastiki rzeczywiście osiadają na dnie oceanu” – powiedziała Justine Barrett z komórki Oceans and Atmosphere CSIRO, która przeprowadziła badanie. – Nawet głęboki ocean jest podatny na zanieczyszczenie plastikiem” – dodała.
Badanie, przeprowadzone przez naukowców CSIRO przy użyciu zautomatyzowanej łodzi podwodnej, która pobierała próbki na głębokości 3 km u południowych wybrzeży Australii, wskazuje, że ilość plastiku na dnie morskim jest 25 razy większa niż wcześniej uważano – oświadczyła agencja.
Na podstawie wyników gęstości tworzyw sztucznych znalezionych w głębokim oceanie u południowych wybrzeży Australii naukowcy oszacowali, że całkowitą ilość mikroplastiku na dnie morskim na całym świecie wynosi ok. 14 mln ton.
Eksperci szacują, że co roku co najmniej 8 mln ton plastiku wrzucane jest do morza; po rozłożeniu maleńkie cząsteczki połykane są przez ryby, a nawet fitoplankton stanowiący podstawę morskiego łańcucha pokarmowego.
Hardesty wskazała, że zanieczyszczenie plastikiem oceanów na świecie to globalnie rozpoznany problem ekologiczny, a „poprzez identyfikację tego, gdzie i ile jest mikroplastiku, mamy lepszy obraz rozmiaru problemu”. Według ekspertki pomoże to w informowaniu o strategiach gospodarowania odpadami i w zmianie zachowań.
Źródło: PAP