AUKUS – nowa faza programu obrony i bezpieczeństwa

W niedzielę, premier Wielkiej Brytanii Rishi Sunak, prezydent Joe Biden i premier Anthony Albanese zaprezentowali kolejną fazę programu AUKUS.

Program ten koncentruje się na budowie okrętów podwodnych o napędzie atomowym, których zadaniem będzie zapobieganie wzrostowi wpływów Chin na arenie międzynarodowej. Podczas rozmów, przedstawiciele trzech krajów zobowiązali się do wzmocnienia współpracy w dziedzinie obrony, technologii i bezpieczeństwa na Pacyfiku. 

Nowy program AUKUS ma na celu stworzenie floty australijskich okrętów podwodnych z napędem atomowym, opartych na zmodyfikowanym brytyjskim projekcie oraz amerykańskich systemach i modernizacjach. Aby wyprodukować pierwszy okręt, koniecznym może okazać się zastosowanie środków tymczasowych, co wydłuży czas realizacji programu o kilka lat. Decyzja ta wywołała wiele kontrowersji i spotkała się z krytyką ze strony Chin i Francji, która poczuła się zdradzona przez swojego dotychczasowego sojusznika – Australię.

Zgodnie z informacjami, USA mogą bazować swoje atomowe okręty podwodne w Australii lub sprzedać im okręty typu Virginia w okresie przejściowym. Nowy sojusz AUKUS zakończył francuski plan budowy konwencjonalnych okrętów podwodnych dla Australii, co spotkało się z dezaprobatą ze strony przywódców w Paryżu. Francja poczuła się zdradzona przez swojego dotychczasowego sojusznika, Australię i wycofała swojego ambasadora z kraju.

Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/pgz-stocznia-wojenna-zwiekszy-zdolnosci-produkcyjne-dzieki-nowej-inwestycji/

Przed ogłoszeniem nowej fazy programu AUKUS, Wielka Brytania planuje aktualizację swojego zintegrowanego systemu obrony i bezpieczeństwa z 2021 roku, aby określić swoje wyzwania na zwiększoną globalną niestabilność. Zintegrowany system obrony i bezpieczeństwa będzie się zajmował poważnymi zagrożeniami ze strony Rosji Władimira Putina oraz rosnącą agresją ze strony Chin.

Chińskie MSZ skrytykowało w czwartek plan AUKUS, mówiąc, że trzy kraje powinny „robić więcej rzeczy, które sprzyjają regionalnemu pokojowi i stabilności”. Jednocześnie Premier Sunak podkreśla, że w burzliwych czasach globalne sojusze Wielkiej Brytanii są jej największym źródłem siły i bezpieczeństwa. Wielka Brytania widzi w Chinach coraz większe zagrożenie dla swojego bezpieczeństwa, szczególnie w kontekście rosnącej agresji ze strony tego kraju na scenie międzynarodowej.

Źródło: Bloomberg/JB

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Wodowanie ostatniego niszczyciela min typu Kormoran II

    Wodowanie ostatniego niszczyciela min typu Kormoran II

    W gdańskiej stoczni Remontowa Shipbuilding 11 grudnia odbyła się ceremonia wodowania i chrztu przyszłej ORP Czajka (606) – szóstego i zarazem ostatniego niszczyciela min typu Kormoran II zbudowanego w tej stoczni.

    Jednostka tym samym domyka najliczniejszą w XXI wieku serię okrętów wojennych tego typu, budowanych w zakładach stoczniowych w Polsce, i formalnie zamyka ważny etap współpracy Marynarki Wojennej RP z krajowym przemysłem okrętowym w segmencie walki minowej.

    Ostatni niszczyciel min proj. 258

    Ceremonia miała klasyczną, marynarską oprawę – z udziałem przedstawicieli władz państwowych, dowództwa MW RP oraz kierownictwa stoczni. ORP Czajka, podobnie jak wcześniej Jaskółka i Rybitwa, przejdzie teraz do etapu doposażania i prób morskich. Do służby planowo wejdzie w latach 2026–2027, zasilając 12. Dywizjon Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu.

    Technicznie niszczyciel min proj. 258 Kormoran II to dojrzała i sprawdzona konstrukcja okrętu walki minowej nowej generacji, zaprojektowana z myślą o realiach Morza Bałtyckiego, ochronie infrastruktury krytycznej oraz działaniach z użyciem systemów bezzałogowych. Program Kormoran II jest jednym z nielicznych przykładów konsekwentnie zrealizowanej modernizacji MW RP w oparciu o polskie stocznie i krajowe kompetencje przemysłowe.

    Nowa jakość w polskim okrętownictwie

    Jak wcześniej szczegółowo opisywał na naszym portalu Tomasz Witkiewicz (materiał archiwalny), Kormorany II wprowadziły do polskiej floty jakościowy skok. Nigdy wcześniej w Polsce nie zbudowano tak dużej jednostki wojennej ze stali amagnetycznej, ani też – po II wojnie światowej – Marynarka Wojenna RP nie dysponowała okrętem należącym do ścisłej światowej czołówki w swojej klasie.

    Wybór technologii kadłuba ze stali amagnetycznej pozwolił Polsce dołączyć do elitarnego grona użytkowników takich jednostek, obok m.in. Niemiec, Turcji, Zjednoczonych Emiratów Arabskich czy Indonezji, eksploatujących okręty wywodzące się z rodziny typu 332. Proces budowy prototypu ORP Kormoran był kosztowny, ale umożliwił dopracowanie projektu i przejście do realnej seryjnej budowy.

    Zamknięcie linii produkcyjnej w gdańskich zakładach stoczniowych

    Wraz z wodowaniem ORP Czajka, ta linia produkcyjna dobiega końca. I tu pojawia się pytanie, którego nikt głośno nie zadaje: skoro Kormoran II okazał się konstrukcją dojrzałą, seryjnie budowaną i sprawdzoną w służbie, dlaczego przez ponad 12 lat nie znalazł żadnego odbiorcy za granicą naszego kraju?

    Czy ten okręt rzeczywiście „nie nadaje się” na rynki zachodnie, czy raczej nigdy nie podjęto realnej, systemowej próby jego sprzedaży? I co dalej – jaką drogę rozwoju obierze Remontowa Shipbuilding po zamknięciu tej linii produkcyjnej? Do tematu wrócimy po uzyskaniu odpowiedzi władz stoczni dla naszej redakcji.