Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Fregata Royal Navy HMS Montrose, będąca symbolem walki z przemytem na Bliskim Wschodzie, kończy swoją służbę z powodu wysokich kosztów utrzymania, chociaż pierwotnie planowano wycofanie jednostki w połowie lat dwudziestych.
Okręt przez trzy dekady służył na rzecz Wielkiej Brytanii i jest zanany z prowadzenia wybitnych misji antynarkotykowych i udaremnienia nielegalnych transportów pocisków w Zatoce Omańskiej i na Oceanie Indyjskim.
HMS Montrose pokonał ponad 400 000 mil morskich w służbie w kraju i za granicą. Mimo że fregata typu Duke nie odwiedziła wielu miejsc na świecie w czasie swojej służby, w ciągu ostatnich czterech latach była wielokrotnie wysyłana na operacje do Zatoki Perskiej i na Ocean Indyjski, gdzie stał się synonimem wielonarodowych wysiłków w walce z przemytem.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/zaloga-fregaty-hms-montrose-udaremnia-przemyt-duzej-ilosci-narkotykow/
W tym okresie okręt udaremnił 10 przemytów narkotyków, przejmując łącznie 16 ton nielegalnych środków odurzających o wartości przekraczającej 100 milionów dolarów. Okręt przechwycił również nielegalny transport pocisków i silników do pocisków Cruise oraz pomógł bezpiecznie przeprowadzić około 130 statków handlowych przez morskie punkty kontrolne.
Największa akcja antynarkotykowa miała miejsce w marcu ubiegłego roku, kiedy to załoga HMS Montrose powstrzymała przemyt 6,5 tony haszyszu, co było największym ładunkiem narkotyków przechwyconym przez sojusznicze okręty wojenne na Bliskim Wschodzie od dekady. Wartość konfiskaty oszacowano na około 8,5 miliona dolarów. W styczniu i lutym tego samego roku fregata brała udział w misji, w ramach której przechwycono małe łodzie załadowane irańskimi pociskami ziemia-powietrze i komponentami do rakiet typu Cruise, które jak się uważa, miały być przeznaczone dla jemeńskiej frakcji rebeliantów Houthi.
Czytaj też: https://portalstoczniowy.pl/bezpieczenstwo-na-polnocnym-atlantyku/
Jest to naprawdę wyjątkowa okazja, aby oficjalnie wycofać ten wspaniały okręt z eksploatacji po 30 latach służby dla naszego kraju.
komandor Claire Thompson, ostatni dowódca fregaty Montrose
Komandor Claire Thompson wyraziła swoje uznanie dla osiągnięć fregaty i załogi, która z poświęceniem i odwagą służyła swojemu krajowi przez trzy dekady. Zakończenie służby HMS Montrose to moment pełen refleksji, ale także nadziei na przyszłość Royal Navy, która wkrótce otrzyma nowe fregaty Type 31 Inspiration, zdolne do pełnienia ważnych misji na całym świecie.
Źródło: Royal Navy


Rząd ma jutro podjąć decyzję o wskazaniu preferowanego oferenta programu Orka, którą ogłosi w piątek podczas Święta Marynarki Wojennej. Wśród głównych kandydatów znajduje się hiszpańska Navantia z propozycją okrętów podwodnych typu S-80.
W artykule
Zbliżający się wybór przesądzi o kierunku rozwoju kluczowych zdolności Marynarki Wojennej RP, dlatego warto przyjrzeć się ostatni raz, jak oferta hiszpańskiego koncernu Navantia odpowiada na polskie potrzeby operacyjne i przemysłowe — oraz jakie konsekwencje może przynieść piątkowy komunikat rządu.
Navantia zabiega o udział w programie Orka, oferując Polsce okręty podwodne typu S-80, czyli najnowszą generację jednostek konwencjonalnych budowanych na potrzeby Armada Española. Projekt powstaje we współpracy z firmami Babcock International oraz Lockheed Martin, co wzmacnia wiarygodność hiszpańskiej propozycji w zakresie integracji systemów bojowych i długofalowego wsparcia eksploatacyjnego.
Okręt typu S-80 przedstawiany jest jako platforma o szerokim spektrum zastosowań, zdolna do prowadzenia działań przeciwko jednostkom nawodnym i podwodnym oraz do wykonywania precyzyjnych uderzeń na cele lądowe. Kadłub został zaprojektowany z myślą o operacjach wymagających skrytości, rozpoznaniu i zbieraniu danych w wymagającym środowisku hydrologicznym Bałtyku, gdzie zmienność zasolenia, temperatura wody i niewielkie głębokości (średnia głębokość Bałtyku to 50 m) stawia wysokie wymagania układom sterowania i napędu.
Czytaj więcej: Czy hiszpańskie okręty podwodne typu S-80 to dobra propozycja dla Polski?
W rozmowach z przedstawicielami Navantii podkreślono, że potencjał bojowy S-80 będzie rozwijany — jednostka ma otrzymać zdolność użycia pocisków kierowanych klasy NSM, co znacząco zwiększy jej możliwości oddziaływania na cele nawodne. Hiszpanie wskazują, że nawet pojedynczy okręt tego typu potrafi wymusić na przeciwniku stałe zaangażowanie rozbudowanych sił ZOP, ponieważ skuteczne wykrycie takiej jednostki wymaga długotrwałych i kosztownych działań poszukiwawczych.
Jednym z argumentów wzmacniających propozycję Navantii pozostaje zaplecze jej kluczowych partnerów, którzy od lat uczestniczą w polskich programach modernizacyjnych. Babcock International odpowiada za program wilozadaniowych fregat Miecznik, które są budowane w PGZ Stoczni Wojennej, które to stanowią obecnie najważniejszą inwestycję w Siły Morskie naszego kraju, natomiast Lockheed Martin prowadzi w kraju produkcję śmigłowców S-70i Black Hawk i realizuje zadania związane z systemem Wisła.
Ich ugruntowana obecność na polskim rynku oraz rozbudowana infrastruktura techniczna mogą ułatwić proces wdrożenia okrętów podwodnych typu S-80, zapewniając jednocześnie stabilne wsparcie eksploatacyjne dla przyszłych jednostek programu Orka.
Navantia deklaruje gotowość do szerokiego włączenia polskich przedsiębiorstw w proces budowy oraz późniejszego serwisowania okrętów podwodnych. W praktyce oznaczałoby to realny udział krajowego przemysłu w łańcuchu dostaw, rozwój kompetencji związanych z konstrukcją i obsługą jednostek tego typu oraz możliwość stopniowego wdrażania nowoczesnych technologii stosowanych w systemach pokładowych.
Strona hiszpańska podkreśla, że trwała obecność polskich podmiotów w programie ma być fundamentem długofalowej utrzymywalności przyszłych okrętów Marynarki Wojennej RP, ponieważ to krajowe zaplecze serwisowe odpowiada za stabilność eksploatacji przez kolejne dekady służby.
Wskazanie oferenta podczas Święta Marynarki Wojennej będzie jedynie początkiem kolejnego etapu programu Orka. Decyzja rządu uruchomi proces, który zawsze rozciąga się na lata: od negocjacji kontraktu, przez uzgodnienia dotyczące transferu technologii, aż po określenie zakresu udziału krajowych zakładów i dopracowanie wymagań operacyjnych w odniesieniu do finalnej konfiguracji okrętu.
Czytaj też: Wodowanie S-82 Narciso Monturiol w Kartagenie – drugi okręt programu S-80 na wodzie
Jak przypomina w analizie „Tata czy Mama? – Suplement” kmdr Tomasza Witkiewicza, budowa jednostki tej klasy wraz ze szkoleniem załogi i integracją systemów to przedsięwzięcie rozłożone co najmniej na dekadę, dlatego wybór preferowanego oferenta otwiera długą, wieloetapową drogę prowadzącą do odbudowy zdolności podwodnych Marynarki Wojennej RP .
Niezależnie od wyboru oferenta Orka pozostaje jednym z najbardziej kluczowych programów modernizacyjnych Marynarki Wojennej RP. Okręty podwodne mają stanowić podstawę odstraszania na Bałtyku, a ich rola została szeroko opisana w analizach dotyczących znaczenia tej klasy uzbrojenia dla MW RP – od zwalczania jednostek przeciwnika po zdolność do skrytych działań uderzeniowych .
Autor: Mariusz Dasiewicz