Zakończenie testowego przeładunku z kontenerowca CMA CGM Tivoli na nowym nabrzeżu T3

Pierwsza testowa obsługa kontenerowca na nowym gdańskim nabrzeżu T3 w Baltic Hub została pomyślnie zakończona. 24 lutego 2025 roku do terminalu zawinął kontenerowiec CMA CGM Tivoli, który jako pierwszy został przeładowany na tej nowoczesnej infrastrukturze. Przeładunek zakończono 26 lutego, po czym jednostka tego samego dnia opuściła port.
W artykule
Operacja była kluczowym sprawdzianem dla półautomatycznych suwnic STS i aRMG, sterowanych zdalnie przez operatorów, które mają zwiększyć wydajność przeładunkową i poprawić bezpieczeństwo pracy.
CMA CGM Tivoli w Baltic Hub
Podczas testowego zawinięcia z CMA CGM Tivoli przeładowano 1 474 TEU. Przeładunek został przeprowadzony za pomocą czterech nowych suwnic STS, które dotarły do Gdańska w listopadzie ubiegłego roku, osiągając pełną gotowość operacyjną w tym miesiącu. W kolejnych miesiącach Baltic Hub będzie kontynuował przygotowania do pełnego uruchomienia T3 – już w marcu mają zostać zamontowane kolejne trzy suwnice, a w kwietniu nowy terminal przetestuje pierwszy duży kontenerowiec oceaniczny należący do MSC.
Port Gdańsk – od przeładunku węgla do centrum kontenerowego
Port Gdańsk od wieków odgrywał kluczową rolę w handlu morskim Europy Środkowo-Wschodniej. Już w średniowieczu był jednym z najważniejszych portów Hanzy, a w okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów stał się kluczowym punktem eksportu polskiego zboża, drewna i bursztynu. W XX wieku, zwłaszcza w okresie PRL-u, port Gdańsk koncentrował się głównie na przeładunku surowców – ropy naftowej, węgla i rud żelaza.
Przełomowym momentem w historii portu był rok 2007, kiedy to otwarto Głębokowodny Terminal Kontenerowy (DCT Gdańsk), który w kolejnych latach stawał się największym terminalem kontenerowym na Bałtyku. Od tego czasu port Gdańsk notuje nieustanny wzrost przeładunków kontenerowych, przyciągając największe światowe linie żeglugowe, takie jak Maersk, MSC czy CMA CGM.
Baltic Hub – strategiczny projekt dla Polski i Europy
Projekt Baltic Hub, wcześniej znany jako DCT Gdańsk, to efekt dynamicznego wzrostu polskiego handlu zagranicznego i rosnącego znaczenia Gdańska jako regionalnego hubu logistycznego. W ostatnich latach terminal coraz bardziej konkurował z portami Europy Zachodniej – Hamburgiem czy Rotterdamem – dzięki swojemu dogodnemu położeniu i nowoczesnej infrastrukturze.
Rozbudowa Baltic Hub, w tym budowa terminalu T3, to odpowiedź na rosnący wolumen przeładunków i zapotrzebowanie rynku. Inwestycja o wartości ok. 2 mld zł zwiększy roczną zdolność przeładunkową Baltic Hub do 4,5 mln TEU, co w praktyce umocni pozycję Gdańska jako głównego portu kontenerowego w regionie.
Gdańsk na tle innych portów bałtyckich
Z perspektywy globalnej, Bałtyk pozostaje stosunkowo niewielkim rynkiem kontenerowym w porównaniu z Atlantykiem czy Pacyfikiem. Jednak w skali Europy Środkowo-Wschodniej to kluczowy region logistyczny.
Największym konkurentem Gdańska w basenie Morza Bałtyckiego pozostaje port w Sankt Petersburgu, który jednak ze względu na sankcje nałożone na Rosję po 2022 roku stracił część swojej pozycji na rzecz portów Unii Europejskiej. T3 to jedna z największych inwestycji w historii Baltic Hub. W ramach projektu powstała sztuczna wyspa o powierzchni 36 ha, na której budowany jest plac przeładunkowy.
W ostatnich latach to właśnie Gdańsk wyprzedził inne porty regionu pod względem obsługi gigantycznych kontenerowców oceanicznych. W 2011 roku terminal DCT Gdańsk po raz pierwszy przyjął jednostkę klasy Triple-E Maerska, a od 2020 roku regularnie obsługuje statki o pojemności ponad 20 000 TEU.
Przyszłość Baltic Hub i znaczenie nabrzeża T3
Zakończenie pierwszej testowej operacji na T3 to przełomowy moment dla Baltic Hub i całego Portu Gdańsk. Nowe nabrzeże zwiększy możliwości przeładunkowe, skracając czas obsługi kontenerowców i pozwalając na jeszcze większą konkurencyjność wobec portów Europy Zachodniej.
Dzięki temu więcej towarów trafi do Polski bezpośrednio, zamiast być przeładowywanych w Hamburgu czy Antwerpii. To oznacza krótszy czas dostaw i niższe koszty logistyczne dla polskich firm. Może to również zachęcić międzynarodowe korporacje do lokowania centrów dystrybucyjnych w Polsce, wzmacniając rolę naszego kraju jako regionalnego hubu handlowego.
T3 w Baltic Hub – nowy rozdział w rozwoju portu Gdańsk
Testowa obsługa kontenerowca CMA CGM Tivoli potwierdziła gotowość nowej infrastruktury, a pełne uruchomienie T3 planowane na wrzesień 2025 roku może stać się jednym z najważniejszych wydarzeń dla polskiego sektora morskiego w najbliższej dekadzie.
Przez ponad 100 lat Port Gdańsk przeszedł długą drogę – od eksportu zboża i węgla po nowoczesny hub kontenerowy, rywalizujący z największymi portami Bałtyku i Europy Zachodniej. Jeśli rozwój Baltic Hub utrzyma swoje tempo, za kilka lat Gdańsk może stać się jednym z kluczowych centrów logistycznych Europy.
Autor: Mariusz Dasiewicz

Druga korweta HDC-3100 w służbie filipińskiej marynarki

Marynarka Wojenna Filipin wcieliła do służby drugą z dwóch nowych korwet rakietowych BRPDiego Silang zbudowanych w Korei Południowej. Jednostki te stanowią wyraźny skok jakościowy zdolności bojowych filipińskiej floty, która w przyspieszonym tempie realizuje program modernizacji sił morskich w odpowiedzi na rosnącą presję Chin na Morzu Południowochińskim.
W artykule
Nowe korwety HDC-3100 dla Manili
Południowokoreańska stocznia HD Hyundai Heavy Industries zakończyła budowę dwóch korwet rakietowych projektu HDF-3200 Hybrid dla Marynarki Wojennej Filipin. Druga jednostka, BRP Diego Silang, została wcielona do służby 2 grudnia, ponad pół roku po wejściu do linii prototypowej BRP Miguel Malvar.
Dla filipińskiej floty są to jedne z najważniejszych okrętów bojowych pozyskanych w ostatnich dekadach. Wprowadzenie okrętów tej klasy oznacza odejście od dotychczasowej struktury sił, opartej głównie na jednostkach patrolowych i okrętach pomocniczych.
Choć według oficjalnej klasyfikacji jednostki tego projektu zaliczane są do okrętów klasy korweta, ich rzeczywisty potencjał operacyjny oraz gabaryty lokują je na pograniczu lekkich fregat wielozadaniowych, przeznaczonych do działań na wodach otwartych.
Przełomowe zdolności bojowe
Nowe korwety mają przenosić zestaw uzbrojenia, w którego skład wchodzi pojedyncza armata 76 mm, 16-komorowa wyrzutnia VLS dla przeciwlotniczych pocisków MBDA VL MICA, dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych LIGNex1 SSM-700K C-Star, system artyleryjski Aselsan Gökdeniz kal. 35 mm oraz dwie potrójne wyrzutnie torped ZOP K745 Blue Shark kal. 324 mm, wystrzeliwanych z wyrzutni typu SEA TLS. Uzupełnieniem jest system walki elektronicznej z wyrzutniami celów pozornych Terma C-Guard.
Kontekst regionalny i presja Chin
Modernizacja filipińskiej floty morskiej wpisuje się w szerszy program modernizacji sił zbrojnych, realizowany przez Manilę w odpowiedzi na dynamicznie pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Południowochińskiego. W ostatnich latach wody te stały się areną licznych incydentów z udziałem chińskiej straży przybrzeżnej oraz formacji paramilitarnych, które regularnie podejmują działania wymierzone w filipińskie jednostki patrolowe i rybackie.
Nowe korwety tym samym mają zapewniać Filipinom bardziej wiarygodne narzędzie reagowania na tego typu presję, zwiększając koszt potencjalnej eskalacji po stronie Pekinu. W opinii zachodnich analityków wprowadzenie do służby okrętów tej klasy oznacza, że rywalizacja morska w regionie przestaje mieć charakter jednostronny.
Współpraca z Koreą Południową
Kontrakt na budowę dwóch korwet o wartości około 550 mln dolarów został podpisany w 2021 roku i stanowi element szerszej współpracy przemysłowo-obronnej pomiędzy Filipinami a Koreą Południową. HD Hyundai Heavy Industries zbudowała dotychczas łącznie 10 okrętów dla filipińskiej marynarki, w tym patrolowce.
Południowokoreański przemysł okrętowy deklaruje gotowość do dalszego rozszerzania współpracy w regionie Azji Południowo-Wschodniej, postrzegając Filipiny jako jednego z kluczowych partnerów w tym obszarze.
Kolejne etapy modernizacji
Wzmocnienie sił nawodnych nie wyczerpuje planów Manili. Filipiny rozwijają koncepcję obrony archipelagu, zakładającą rozbudowę systemów rakietowych, zdolności rozpoznania i dozoru morskiego oraz intensyfikację ćwiczeń z sojusznikami z regionu Indo-Pacyfiku.
Niezależnie od rozbudowy sił nawodnych, w Manili powraca temat pozyskania okrętów podwodnych. Wśród potencjalnych oferentów wymieniany jest południowokoreański koncern Hanwha Ocean, prezentujący kompleksową propozycję obejmującą zarówno budowę jednostek, jak i zaplecze szkoleniowo-logistyczne.










