92. Rocznica 13. Dywizjonu Trałowców

W piątek, 1 kwietnia, podczas uroczystego apelu w Porcie Wojennym w Gdyni, marynarze, pracownicy i zaproszeni goście świętowali 92. rocznicę powstania 13. Dywizjonu Trałowców. Zgodnie z marynarską tradycją uroczystości rocznicowe rozpoczęły się o godzinie 8.00 podniesieniem wielkiej gali banderowej na wszystkich okrętach dywizjonu.

Poszukiwanie, wykrywanie i niszczenie min, trałowanie i niszczenie zagród minowych, a także obrona przeciwminowa zespołów okrętów na przejściu morzem to tylko niektóre z zadań, które już od 92 lat realizują siły 13. Dywizjonu Trałowców im. admirała floty Andrzeja Karwety.

Jubileuszową zbiórkę stanu osobowego zainaugurował dowódca dywizjonu komandor porucznik Michał Dziugan:

„92 lata w pewnym sensie mówią same za siebie. Można powiedzieć, że 92 lata to nawet więcej niż pełne cztery pokolenia ludzkich życiorysów umiejscowionych w różnych etapach naszej historii […] Średnio utrzymujemy okręty na morzu przez ponad trzysta dni w roku, a nikt i nic nie jest w stanie wychować marynarza lepiej, niż samo morze i wyzwania, jakie ono stawia tym, którzy je zechcieli pokochać, chociaż tych, którzy mają odwagę sprostać tej jakże wymagającej miłości jest niewielu.”

„Życzę nam wszystkim – całemu stanowi osobowemu Dywizjonu – wiedząc, ile z siebie dajecie, za co serdecznie dziękuję – przede wszystkim wytrwałości w tym, co robicie, na stopie zawodowej, i samorealizacji na stopie prywatnej.”

Na uroczystość zaproszonych zostało wielu gości, wśród których obecni byli m.in. dowódca 8. Flotylli Obrony Wybrzeża komandor Włodzimierz Kułagin, byli dowódcy 13. Dywizjonu Trałowców, rezerwiści i pracownicy wojska. W czasie zbiórki przypomniano rodowód i historię dywizjonu, oraz dokonania, którymi mogła pochwalić się cała jednostka jak i służący na przestrzeni lat w jej strukturach poszczególni ludzie i okręty.

„Pragnę podziękować kadrze i pracownikom dywizjonu, byłym dowódcom jednostki oraz dowódcom okrętów, a także wszystkim, którzy na przestrzeni lat tworzyli historię 13. Dywizjonu Trałowców za trud, poświęcenie, ofiarność i zaangażowanie we wzorową realizację zadań.” – podziękował dowódca 8.FOW komandor Kułagin.

13. Dywizjon Trałowców jest oddziałem taktycznym świnoujskiej 8. Flotylli Obrony Wybrzeża przeznaczonym do wykonywania zadań obrony przeciwminowej – trałowania, poszukiwania, wykrywania i niszczenia min, niszczenia zagród minowych oraz obrony przeciwminowej zespołów okrętów na przejściu morzem. W skład 13.dTR wchodzi także Grupa Nurków Minerów, której głównym zadaniem jest oczyszczanie akwenów morskich oraz wód śródlądowych z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych. Dywizjon stacjonuje w Porcie Wojennym Gdynia.

Ostatnie lata to okres intensywnej służby na morzu związanej z udziałem okrętów 13. Dywizjonu Trałowców w ćwiczeniach na Morzu Bałtyckim i Morzu Północnym. Siły dywizjonu uczestniczyły w setkach krajowych i międzynarodowych ćwiczeń – w ramach NATO i Partnerstwa dla Pokoju. Załogi okrętów co roku udowadniają swoje doskonałe wyszkolenie w prowadzeniu działań minowych i przeciwminowych, a oficerowie dywizjonu uważani są za ekspertów z zakresu planowania i prowadzenia takich operacji, czego potwierdzeniem jest już niejednokrotne dowodzenie międzynarodowym zespołem Standing NATO Mine Countermeasures Group 1.

W dniu 28 listopada 2017 r. 13. Dywizjon Trałowców wkroczył w nową erę technologicznego rozwoju. Wtedy bowiem została podniesiona bandera wojenna na ORP „Kormoran”, pierwszym z serii nowoczesnych niszczycieli min. Dywizjon oczekuje na wcielenie dwóch kolejnych jednostek tego typu, które zastąpią wycofane ze służby niszczyciele min projektu 206FM. Jest to także dowód, że tradycja i nowoczesność to dwa wyznaczniki, którymi Dywizjon kieruje się w swojej codziennej służbie.

Źródło: 8 FOW

Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?

    Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.

    Projekt LST-100 w programie LSM US Navy

    Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

    Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.

    Rola okrętów LSM w działaniach USMC

    Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.

    Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.