Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Globalny handel LNG: Wpływ zbiornikowców na gospodarki i energetykę
Transport skroplonego gazu ziemnego (LNG) odgrywa kluczową rolę w globalnym rynku energetycznym. Dzięki gazowcom, kraje całego świata mogą korzystać z czystszego od ropy naftowej i węgla kamiennego źródła energii, jakim jest gaz ziemny, niezależnie od odległości i posiadanej infrastruktury gazowej.
W artykule
Kraje posiadające flotę zbiornikowców LNG
Katar jest jednym z największych eksporterów LNG na świecie. Kraj ten posiada dużą flotę nowoczesnych zbiornikowców LNG, których głównym operatorem jest Qatargas. Statki te regularnie przewożą LNG do Europy, Azji i Ameryki Północnej i czynią Katar liderem wn globalnym handlu LNG.
Australia również odgrywa kluczową rolę na rynku przewozów LNG, posiadając imponującą flotę metanowców. Australijskie firmy, takie jak Woodside Petroleum i Santos, zarządzają statkami transportującymi LNG głównie do krajów azjatyckich, takich jak Japonia, Korea Południowa i Chiny.
Czytaj więcej o współpracy między Uniwersytetem Gdańskim a PRS
Dzięki rewolucji łupkowej, Stany Zjednoczone stały się jednym z czołowych producentów gazu ziemnego. Amerykańskie porty, w Teksasie i Luizjanie, z których odbywa się eksport, są kluczowymi punktami wysyłki LNG na cały świat. Flota zbiornikowców LNG w USA jest stale rozbudowywana, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu globalnego rynku.
Japonia, choć nie jest producentem gazu ziemnego, posiada jedną z największych flot zbiornikowców LNG. Kraj ten jest największym importerem LNG na świecie, a japońskie firmy, takie jak Mitsui O.S.K. Lines, są wiodącymi operatorami statków kriogenicznych, które dostarczają LNG z Kataru, Australii, Stanów Zjednoczonych i innych krajów.
Chiny, jako największy konsument energii na świecie, intensywnie rozwijają swoją flotę zbiornikowców LNG. Państwowe koncerny, takie jak China National Offshore Oil Corporation (CNOOC), inwestują w nowe jednostki, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na czystszą energię.
Ekonomia zbiornikowców LNG
Budowa nowoczesnego zbiornikowca LNG to kosztowne przedsięwzięcie. Cena budowy jednego statku może wynosić od 200 do 300 milionów dolarów, w zależności od jego pojemności i zaawansowania technologicznego. Największe statki LNG mogą przewozić nawet do 266 tysięcy metrów sześciennych skroplonego gazu ziemnego.
Czytaj też gazociąg Balticconnector ponownie uruchomiony
Czarter zbiornikowców LNG również wiąże się z wysokimi kosztami. Średnia dzienna stawka czarteru takiego statku może wynosić od 60 do 100 tysięcy dolarów amerykańskich, w zależności od warunków rynkowych, trasy i dostępności jednostek.
Pomimo wysokich kosztów budowy i czarteru, transport LNG jest opłacalny. Przykładowo, przewiezienie jednego metra sześciennego LNG z Kataru do Japonii może przynieść zysk netto rzędu kilku dolarów, co przy pełnym załadunku, może generować zysk sięgający kilku milionów dolarów. Ponadto, rosnące zapotrzebowanie na czystszą energię sprawia, że perspektywy dla rynku LNG są bardzo obiecujące. Przekłada się to na długoterminowe zyski dla operatorów tych jednostek.
Znaczenie statków LNG
Dzięki zastosowanym w tych statkach zaawansowanym technologiom, można w bezpieczny i efektywny sposób transportować gaz ziemny. Przyczyniają się poniekąd do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i ochrony środowiska. Umożliwiają też one krajom na całym świecie skorzystanie z czystszego i bardziej zrównoważonego źródła energii.
Autor: Marcin Szywała
Powiązane wpisy
Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku
Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.
Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering
