Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Niemcy kupują kolejne pociski przeciwlotnicze RAM dla Deutsche Marine
Komisja Budżetowa niemieckiego Bundestagu zatwierdziła zamówienie 600 pocisków przeciwlotniczych Rolling Airframe Missile Block 2B.
Zgodnie z informacjami opublikowanymi przez niemieckie ministerstwo obrony 22 września 2022 roku zatwierdzono zamówienie 600 pocisków RAM Block 2B. System ten jest rozwinięciem używanych już przez marynarkę wojenną pocisków kierowanych RAM wcześniejszych wersji: RAM Block 1A i RAM Block 2 na wszystkich fregatach i korwetach K130 jako system samoobrony powietrznej. Możliwymi celami dla RAM są pociski kierowane przeciwnika, samoloty lub śmigłowce atakujące okręt w nie uzbrojony.
W wersji Block 2B dopracowano m.in. pracujący w podczerwieni układ samonaprowadzania i umożliwiono wymianę danych pomiędzy pociskami w salwie (missile-to-missile link).
Pociski przeciwlotnicze RAM Block 2B mają być w przyszłości wyposażone także fregaty typu 126 (wcześniej oznaczone jako wielozadaniowy okręt bojowy MKS180). Projekt RAM opiera się na istniejącej od 1976 roku równoprawnej współpracy między Niemcami a Stanami Zjednoczonymi a udziałowcami są Raytheon i Diehl BGT Defence.
600 zamówionych pocisków zostanie dostarczonych w latach 2024-2029. Wartość kontraktu to 560,9 mln EUR. Dodatkowe kontrakty o wartości około 76,1 mln EUR dotyczą zapewnienia gotowości systemów do dostaw oraz przedłużenia produkcji pocisku w wersji Block 2 do czasu wprowadzenia najnowszej wersji 2B.
RIM-116 Rolling Airframe Missile (RAM) to lekki, naprowadzany na podczerwień pocisk ziemia-powietrze, używany przez marynarki wojenne Niemiec, Japonii, Grecji, Turcji, Korei Południowej, Arabii Saudyjskiej, Egiptu, Meksyku, ZEA i USA.
Pierwotnie był on przeznaczony i używany głównie jako broń do obrony punktowej przed pociskami przeciwokrętowymi. Jak wskazuje jego nazwa, RAM obraca się w trakcie lotu. Ruch obrotowy jest konieczny gdyż system śledzenia wykorzystuje interferometr dwuantenowy, który może mierzyć interferencję fazową fali elektromagnetycznej tylko w jednej płaszczyźnie. Interferometr kroczący pozwala antenom przyjrzeć się wszystkim płaszczyznom nadchodzącej energii.
RAM Block 2 jest zmodernizowaną wersją pocisku przeciwlotniczego RAM, mającą na celu skuteczniejsze przeciwdziałanie bardziej zwrotnym pociskom przeciwokrętowym dzięki czteroosiowemu systemowi niezależnych siłowników sterujących, zwiększonym możliwościom silnika rakietowego, ulepszonemu pasywnemu układowi samonaprowadzania na częstotliwości radiowe i zmodernizowanym elementom układu samonaprowadzania w podczerwieni oraz zaawansowanej kinematyce.
Warto dodać, że systemy wykorzystujące pociski Ram są obecnie rozważane jako uzbrojenie korwety ORP Ślązak, która zresztą pierwotnie miała je wykorzystywać. Wydaje się ze w przypadku tego okrętu, montaż tych systemów byłby logiczny, nawet jeśli korwetę dozbroi się w pociski klasy np. CAMM/CAMM-ER. W takim układzie RAM byłby najniższym piętrem obrony przeciwrakietowej (CIWS) i również systemem zwalczania szybkich małogabarytowych obiektów nawodnych.
Autor: TDW
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
