Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Nowe promy Stena Line nabierają kształtów w chińskiej stoczni
W należącej do chińskiego koncernu przemysłowego Aviation Industry Corporation of China (AVIC) stoczni w Weihai położono stępkę pod dwa nowe E-Flexery dla armatora Stena Line.
Nowe promy typu ro-pax będą obsługiwać połączenie morskie pomiędzy Belfastem i Liverpoolem. Według komunikatu Stena Line, statki do użytku mają zostać wprowadzone w 2020 r.
E-Flexery zabiorą na pokład tysiąc pasażerów oraz 120 aut osobowych. Ponadto na promach będą znajdowały się linie ładunkowe mierzące 3 100 m. Jak wcześniej informował armator, E-Flexery będą mierzyć po 214 m długości i osiągać prędkość 22 węzłów.
Stena Line chwali się, że E-Flexery, czyli promy ro-pax nowej generacji, to najbardziej energooszczędne jednostki tego typu na świecie. Jak już pisaliśmy na Portalu Stoczniowym, statki charakteryzują się o wiele niższą emisją dwutlenku węgla na jednostkę ładunkową w porównaniu z innymi promami typu ro-pax.
Zobacz też: Konsorcjum Polskiej Grupy Zbrojeniowej dokończy Ślązaka.
Podczas uroczystości położenia stępki pod budowę dwóch statków w chińskiej stoczni AVIC Weihai Shipyard dyrektor handlowy Stena Line Paul Grant powiedział, że dwa nowe E-Flexery będą największymi statkami, jakie kiedykolwiek obsługiwały połączenie morskie pomiędzy Liverpoolem i Belfastem. Zaznaczył, że wprowadzenie ich do użytku znacznie podniesie przepustowość, zarówno pod kątem pasażerów indywidualnych, jak i ładunków frachtowych.
Ostatnio pisaliśmy na Portalu Stoczniowym, że Stena Line realizuje program pozyskania ośmiu statków E-Flexer. Armator jest bliski jego realizacji: chińskiej stoczni zlecił już budowę sześciu takich jednostek.
Stena Line jest obecnie największym operatorem promowym na Morzu Irlandzkim. Firma dysponuje największą flotą i oferuje najszerszy wybór połączeń pomiędzy Wielką Brytanią i Irlandią. W sumie na różnych trasach pomiędzy tymi krajami statki należące do Stena Line realizują 232 rejsy tygodniowo.
Podpis: tz
Przemysł stoczniowy – więcej wiadomości z branży znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
