Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Wodowanie ostatniego okrętu LCS USS Pierre dla US Navy
5 sierpnia 2024 roku w stoczni Austal USA w Mobile w stanie Alabama miała miejsce uroczystość wodowania przyszłego USS Pierre (LCS 38). Jest to ostatni okręt typu Littoral Combat Ship (LCS), przeznaczony do służby w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych.
W artykule
Proces wodowania USS Pierre i przygotowania do prób morskich
Ceremonia rozpoczęła się tradycyjnym przetoczeniem przyszłego USS Pierre (LCS 38) na pokład barki, należącej do Crowley Maritime Corporation. Następnie okręt został przetransportowany na dok pływający, gdzie przeprowadzono jego wodowanie. Po uzyskaniu zdolności pływania, USS Pierre został przeholowany do nabrzeża stoczniowego, gdzie rozpocznie się proces przygotowywania do prób morskich, zaplanowanych na ostatni kwartał bieżącego roku.
Zamówienie na budowę USS Pierre złożono 17 grudnia 2018 roku, a stępkę położono 16 czerwca 2023 roku. Chrzest odbył się 18 maja 2024 roku. Po podniesieniu bandery okręt zostanie przydzielony do 3. Dywizjonu w bazie marynarki wojennej w San Diego w Kalifornii.
Kontrowersyjna historia okrętów LCS
Program Littoral Combat Ship (LCS), pomimo początkowych ambicji, spotkał się z szeroką krytyką i nie spełnił wielu założeń. Zaprojektowane jako szybkie i wszechstronne jednostki do działań na wodach przybrzeżnych, LCS-y okazały się podatne na awarie i ograniczone w zakresie użyteczności bojowej. Wielu oficerów Marynarki Wojennej USA zgłaszało problemy z wydajnością, co prowadziło do wczesnego wycofywania niektórych okrętów ze służby, mimo że były stosunkowo nowe. Szeroko i szczegółowo pisaliśmy o tych kwestiach na naszym portalu.
Jednym z głównych problemów była niewystarczająca wytrzymałość i odporność jednostek, co czyniło je mało efektywnymi w konfrontacji z potencjalnymi przeciwnikami o zbliżonym poziomie uzbrojenia, jakim dysponują Chiny.
W odpowiedzi na wyzwania związane z programem LCS, Marynarka Wojenna USA rozpoczęła rozwój nowego programu Constellation, który ma zastąpić LCS-y jako kluczowe jednostki floty amerykańskiej. Początkowo LCS-y miały być szybkimi, modułowymi jednostkami bojowymi zdolnymi do realizacji szeregu misji od zwalczania min, zwalczanie szybkich i małogabarytowych celów powietrznych i nawodnych, po walkę z okrętami podwodnymi. Krótko mówiąc, były to okręty wojenne zaprojektowane w celu stawienia czoła asymetrycznym zagrożeniom XXI wieku.
Ostatecznie jednak konfigurowalne moduły okazały się niepraktyczne, a jednostki wyposażono w niewystarczające uzbrojenie. Ich konstrukcja, oparta na szybkich promach z aluminiowymi kadłubami i napędem strumieniowym, sprawiała problemy eksploatacyjne. Przykładem tego był USS Coronado, który musiał być dodatkowo wyposażony w wyrzutnie Harpoon, co podkreślało ograniczenia tych okrętów jako samodzielnych jednostek bojowych na otwartym morzu.
Wodowanie USS Pierre stanowi symboliczny koniec jednego z najbardziej kontrowersyjnych programów US Navy, który mimo swoich wad dostarczył wielu cennych lekcji dotyczących rozwoju przyszłych jednostek bojowych.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
-
US Navy wybiera okręty desantowe od Damena?
Ogłoszona 5 grudnia decyzja sekretarza marynarki Stanów Zjednoczonych przesądziła o kierunku dalszych prac nad nowymi okrętami desantowymi średniej wielkości. W postępowaniu dotyczącym programu LSM, US Navy wskazała jako zwycięzcę europejski koncern Damen, którego propozycja najlepiej odpowiadała przyjętym założeniom operacyjnym i harmonogramowym.
W artykule
Projekt LST-100 w programie LSM US Navy
Podstawą oferty niderlandzkiej grupy stał się projekt LST-100, który zostanie zaadaptowany na potrzeby amerykańskiej floty. Zgodnie z deklaracjami strony wojskowej, pierwsze prace stoczniowe mogłyby ruszyć w 2026 roku, co przy zachowaniu zakładanego tempa realizacji umożliwiłoby przekazanie pierwszej jednostki do służby w 2029 roku. Skala programu zakłada pozyskanie docelowo około 35 okrętów, przeznaczonych zarówno dla US Navy, jak i Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
Istotnym elementem amerykańskiego podejścia do programu jest ograniczenie ingerencji w bazową dokumentację techniczną. Zamiast daleko idących modyfikacji przewidziano jedynie dostosowanie projektu do obowiązujących standardów US Navy, wymagań dotyczących wyposażenia oraz integracji z systemami wykorzystywanymi przez lotnictwo morskie i USMC. Takie podejście ma pozwolić na skrócenie cyklu projektowego i zmniejszenie ryzyka opóźnień.
Rola okrętów LSM w działaniach USMC
Równolegle z ogłoszeniem wyboru programu zawarto porozumienie dotyczące nabycia praw do dokumentacji technicznej LST-100, których wartość określono na 3,3 mln USD. Rozwiązanie to daje stronie amerykańskiej pełną swobodę w zakresie wyboru stoczni realizujących kolejne etapy programu – od budowy seryjnej, przez wsparcie eksploatacji, po przyszłe modernizacje. Zgodnie z zapowiedziami w realizację programu ma zostać włączona możliwie szeroka grupa zakładów stoczniowych.
Nowe okręty desantowe typu LSM (Landing Ship Medium) mają odegrać kluczową rolę w działaniach USMC na wodach Oceanu Spokojnego, umożliwiając szybkie przemieszczanie pododdziałów pomiędzy rozproszonymi punktami operacyjnymi. W założeniu będą one uzupełniać potencjał dużych okrętów desantowych-doków, zapewniając większą elastyczność działania w środowisku nasyconym środkami rażenia przeciwnika.
