Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Filipińska marynarka wojenna wcieliła dwa izraelskie szybkie kutry szturmowe
Zamówione przez filipińską marynarkę wojenną jednostki typu Nestor Acero powstały w stoczni Israel Shipyards, i mają zastąpić szybkie kutry patrolowe typu Tomas Batilo.
Filipińska Marynarka Wojenna formalnie przyjęła do służby dwa pierwsze ze swoich szybkich szturmowych okrętów interwencyjnych (FAIC-M), BRP Nestor Acero (PG-901) i BRP Lolinato To-Ong (PG-802). Pierwotnie planowano dwanaście, ale tylko osiem zostało wstępnie sfinansowanych w ramach planu zamówień Marynarki Wojennej w latach 2018-2022.
Okręty te noszą imię dwóch bohaterów Korpusu Piechoty Morskiej Filipin i odznaczonych Medalem Walecznych – zmarłego szeregowca pierwszej klasy Nestora Acero i zmarłego porucznika Lolinato To-Ong.
Okręty te mają wyporność 95 ton, maksymalną prędkość 40 węzłów, długość 32 m i zasięg 1000 mil morskich. Kutry są wyposażone dostosowane do szybkiego przechwytywania jednostek w strefie przybrzeżnej. Stabilizowane uzbrojenie oraz pociski krótkiego zasięgu, umożliwiają im przeprowadzanie precyzyjnych uderzeń przeciwko większym jednostkom i celom na lądzie
Cztery z tych jednostek będą uzbrojone w pociski typu NLOS o zasięgu 25 kilometrów, podczas gdy pozostałe pięć będzie uzbrojone w zdalnie sterowany moduł uzbrojenia Typhoon z 30-milimetrową armatą i wielkokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm.
Pozyskanie tych FAIC-M należy do programu zbrojeniowego z 2019 rok zatwierdzonych przez byłego prezydenta Rodrigo Duterte w ramach planu modernizacji AFP Horizon.
Autor: TDW
Powiązane wpisy
Aluminiowy katamaran Cumulus rozpoczął służbę na Bałtyku
Stocznia JABO z Gdańska oraz biuro projektowe Seatech Engineering zrealizowały projekt specjalistycznej jednostki przeznaczonej do obsługi sieci pomiarowej IMGW na Morzu Bałtyckim. Aluminiowy katamaran Cumulus (SE-216) został zaprojektowany i zbudowany z myślą o utrzymaniu boi meteorologicznych.
W artykule
Kontrakt IMGW i zakres projektu
W cieniu dużych programów w przemyśle okrętowym często umykają projekty o mniejszej skali, lecz nie mniej istotne z punktu widzenia kompetencji krajowego przemysłu stoczniowego. To właśnie one pokazują, że polskie stocznie i biura projektowe potrafią nie tylko realizować zadania seryjne, ale również odpowiadać na wyspecjalizowane potrzeby instytucji państwowych, wymagające precyzyjnego podejścia projektowego i ścisłej współpracy z użytkownikiem końcowym.
Dobrym przykładem takiego przedsięwzięcia jest realizacja jednostki przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Projekt ten połączył kompetencje gdańskiej stoczni JABO oraz biura projektowego Seatech Engineering, pokazując, że krajowy przemysł potrafi skutecznie realizować wyspecjalizowane jednostki robocze na potrzeby administracji państwowej i badań morskich.
Fot. Seatech Engineering Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej IMGW podpisał kontrakt na budowę jednostki szkoleniowo-eksploatacyjnej przeznaczonej do obsługi morskiej sieci pomiarowej na Bałtyku. Za budowę odpowiadała gdańska stocznia JABO, natomiast dokumentację projektową opracowało biuro Seatech Engineering.
Umowę na realizację jednostki podpisano 24 maja 2023 roku. Termin przekazania jednostki zaplanowano na kwiecień 2025 roku. Projektowanie powierzono Seatech Engineering na mocy odrębnego kontraktu zawartego 20 lipca 2023 roku.
Współpraca stoczni i biura projektowego
W informacji opublikowanej na stronie Seatech Engineering odniesiono się do współpracy pomiędzy stocznią JABO a biurem projektowym odpowiedzialnym za dokumentację jednostki. Jak wskazywał Jan Wierzchowski, właściciel JABO Shipyard, wybór Seatech Engineering jako głównego projektanta poprzedziła seria spotkań związanych z dopasowaniem koncepcji jednostki do potrzeb IMGW. W jego ocenie połączenie doświadczeń obu podmiotów pozwoliło na realizację jednostki spełniającej oczekiwania zamawiającego oraz potwierdziło kompetencje stoczni w zakresie budowy wyspecjalizowanych jednostek roboczych.
W tym samym materiale Adam Ślipy, prezes Seatech Engineering, zwracał uwagę na specyfikę projektowania niewielkich katamaranów roboczych. Podkreślono konieczność szczególnej kontroli sztywności skrętnej konstrukcji oraz rygorystycznego nadzoru masy już od etapu koncepcyjnego, ze względu na wysoką wrażliwość tego typu jednostek na rozkład ciężaru.
Charakterystyka jednostki Cumulus
Projekt SE-216 obejmuje aluminiowy katamaran Cumulus o długości 17 metrów i szerokości 9,2 metra. Jednostka została wyposażona w rozległy pokład roboczy na rufie, umożliwiający prowadzenie prac związanych z obsługą i utrzymaniem boi pomiarowych rozmieszczonych na Bałtyku.
Autonomiczność jednostki określono na cztery dni, co pozwala na realizację zadań w promieniu do 400 mil morskich. Załoga katamaranu stanowi cztery osoby. Jednostka została zaprojektowana jako platforma wyspecjalizowana, dedykowana do pracy w ramach morskiej sieci pomiarowej IMGW.
Nadzór klasyfikacyjny
Projektowanie i budowa jednostki realizowane były pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., który pełnił funkcję towarzystwa klasyfikacyjnego dla całego przedsięwzięcia.
Źródło: Seatech Engineering
