Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Indonezja odbiera od Fincantieri fregatę patrolową PPA KRI Brawijaya
2 lipca, w stoczni Fincantieri w Muggiano (La Spezia) odbyła się ceremonia przekazania pierwszej z dwóch fregat patrolowych typu PPA (Pattugliatore Polivalente d’Altura) – KRI Brawijaya (320) – indonezyjskiej marynarce wojennej (TNI AL).
W artykule
Podczas wczorajszego wydarzenia obecni byli wysokiej rangi przedstawiciele obu państw, co podkreśliło strategiczne znaczenie współpracy włosko-indonezyjskiej w dziedzinie przemysłu obronnego.
Nowa generacja wielozadaniowych fregat patrolowych PPA
Wielozadaniowa fregata patrolowa KRI Brawijaya stanowi pierwszą z dwóch jednostek projektu MPCS (Multipurpose Combat Ship), zamówionych przez rząd Indonezji jako największe bojowe jednostki nawodne w strukturze TNI AL. Siostrzana KRI Prabu Siliwangi (321) zostanie przekazana w późniejszym terminie. Projekt bazuje na włoskiej platformie PPA, która została dostosowana do wymagań operacyjnych sił morskich Indonezji. KRI Brawijaya została zbudowana w najbardziej zaawansowanej wersji konfiguracji – tzw. Full Combat – wyposażonej w pełen zestaw systemów walki. W tej konfiguracji okręt posiada zdolności bojowe porównywalne z fregatą.
Okręty patrolowe typu PPA cechują się wysoką elastycznością operacyjną, pozwalającą na realizację szerokiego spektrum zadań – od klasycznych działań bojowych, przez misje patrolowe i ratownicze, po wsparcie cywilne w sytuacjach kryzysowych. Przekazana jednostka ma 143 metry długości, osiąga prędkość ponad 31 węzłów, a jej załogę stanowi 171 marynarzy. Na okręcie zastosowano układ napędowy typu CODAG, łączący silniki diesla z turbiną gazową, wspomagany dodatkowo przez system napędu elektrycznego. Fregaty patrolowe typu PPA w wersji Full Combat, do której należy KRI Brawijaya (320), osiągają pełną wyporność wynoszącą około 6400 ton.
Konstrukcja zawiera również możliwość użycia łodzi typu RHIB, zarówno z wykorzystaniem rampy rufowej, jak i żurawi burtowych – co zwiększa zdolności operacyjne jednostki na akwenach o złożonym charakterze hydrologicznym.
Wzmocnienie zdolności TNI AL na Indo-Pacyfiku
Z perspektywy operacyjnej, wejście do służby KRI Brawijaya otwiera przed marynarką Indonezji nowe możliwości działania, szczególnie w kontekście zabezpieczenia szlaków morskich i interesów narodowych na obszarze zachodniej części Indo-Pacyfiku. TNI AL zyskuje okręt zdolny do operowania w pełnym spektrum konfliktu, a także elastyczny w czasie pokoju – co w realiach regionu jest istotne w kontekście rosnącej aktywności sił morskich państw ościennych.
Współpraca z włoską stocznią Fincantieri wpisuje się w coraz silniejszy trend pozyskiwania zaawansowanych technologicznie platform nawodnych przez państwa rozwijające swoje siły morskie. Warto odnotować, że realizacja kontraktu przebiegła w krótkim czasie, co świadczy o wysokim poziomie organizacyjnym Fincantieri, a także o priorytetowym traktowaniu programu przez stronę indonezyjską.
Wielozadaniowe patrolowce PPA są przykładem nowoczesnego podejścia do budowy jednostek uniwersalnych, łączących cechy fregat, okrętów patrolowych i jednostek wsparcia. Ich pojawienie się w TNI AL to nie tylko podniesienie potencjału operacyjnego marynarki Indonezji, lecz także ważny sygnał dla innych flot wojennych regionu – zwłaszcza tych, które rozważają dywersyfikację dostawców technologii morskich.
Autor: Mariusz Dasiewicz
Powiązane wpisy
Ostatnia fregata typu Mogami zwodowana
22 grudnia w stoczni Mitsubishi Heavy Industries w Nagasaki odbyło się wodowanie przyszłej fregaty Yoshi (FFM 12). Jednostka ta domyka pierwszą serię fregat typu Mogami budowanych dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony. Tym samym program 30FFM w swojej pierwotnej konfiguracji osiągnął zakładany finał produkcyjny.
W artykule
Geneza programu 30FFM
Program fregat typu Mogami został uruchomiony w drugiej połowie minionej dekady jako odpowiedź na potrzebę szybkiej wymiany starzejących się niszczycieli eskortowych starszej generacji. Założeniem była budowa nowoczesnych okrętów nawodnych zdolnych do realizacji szerokiego spektrum zadań przy jednoczesnym skróceniu cyklu projektowo-produkcyjnego. W praktyce oznaczało to postawienie na wysoką automatyzację, ograniczenie liczebności załogi oraz standaryzację rozwiązań konstrukcyjnych.
Stępkę prototypowej fregaty Mogami (FFM 1) położono sześć lat temu. Od tego momentu program realizowany był w tempie rzadko spotykanym w segmencie dużych okrętów bojowych. Osiem jednostek znajduje się już w służbie, natomiast Yoshi zamyka dwunastookrętową serię przewidzianą w pierwotnym planie.
Fregata Yoshi – ostatnia z pierwszej serii
Przyszła fregata Yoshi (FFM 12) została zamówiona w lutym 2024 r., a jej wejście do służby planowane jest na początek 2027 r. Nazwa okrętu nawiązuje do rzeki w prefekturze Okayama i po raz pierwszy pojawia się w historii japońskich okrętów wojennych. Jednostka formalnie kończy realizację pierwszej transzy programu 30FFM, który pierwotnie zakładał budowę 22 fregat, lecz został zredukowany do 12.
Kontynuacja w wariancie zmodernizowanym
Zakończenie budowy Yoshi nie oznacza końca samego programu. Japonia planuje dalszą produkcję fregat w wariancie zmodernizowanym, w którym szczególny nacisk położono na rozwój zdolności w zakresie poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Ma to bezpośredni związek z sytuacją bezpieczeństwa w regionie, gdzie aktywność flot państw dysponujących rozbudowanymi siłami podwodnymi pozostaje jednym z kluczowych czynników planistycznych.
Mogami jako projekt eksportowy
Zmodernizowana wersja fregaty typu Mogami została również wybrana jako punkt wyjścia do opracowania nowych okrętów dla Royal Australian Navy. W ramach programu SEA 3000 Australia planuje pozyskanie do 11 okrętów klasy fregata, które mają zastąpić eksploatowane obecnie jednostki typu Anzac. Japońska oferta oparta na Mogami pokonała konkurencyjny projekt MEKO A200, co otworzyło kolejny etap rozmów między Canberrą a Tokio.
Departament Obrony Australii zakłada zawarcie wiążących umów handlowych w 2026 r., obejmujących zarówno współpracę przemysłową, jak i kwestie rządowe. Dla Japonii oznacza to pierwszy tak znaczący sukces eksportowy w segmencie okrętów wojennych klasy fregata.
Symboliczne domknięcie etapu
Wodowanie Yoshi ma wymiar wykraczający poza rutynowe wydarzenie stoczniowe. To wyraźny sygnał, że Japonia nie tylko odzyskała zdolność do seryjnej budowy nowoczesnych fregat w krótkim czasie, lecz także przygotowała grunt pod dalszy rozwój konstrukcji oraz jej umiędzynarodowienie. Program 30FFM osiągnął etap, na którym doświadczenia z budowy i eksploatacji pierwszej serii zaczynają realnie kształtować dalszy kierunek rozwoju tego programu w marynarce Japonii oraz wyznaczać jego kierunek eksportowy.
