KE przyjęła strategię, dotyczącą integracji systemów energetycznych i wodoru

Za 75% tych emisji odpowiedzialny jest system energetyczny, podano.

„Przyjęte dziś strategie […] mocno wkroczą na ścieżkę dekarbonizacji naszej gospodarki do 2050 r. Nowa gospodarka wodorowa może być motorem wzrostu, który pomoże przezwyciężyć straty ekonomiczne spowodowane przez COVID-19. Opracowując i wdrażając łańcuch wartości czystego wodoru Europa stanie się światowym liderem i utrzyma pozycję lidera w dziedzinie czystych technologii” – powiedział wiceprzewodniczący wykonawczy Frans Timmermans, cytowany w komunikacie.

Z kolei komisarz ds. energii Kadri Simson zaznaczyła, niezbędne są zmiany, gdyż system energetyczny UE musi być lepiej zintegrowany, bardziej elastyczny i przystosowany do najczystszych i najbardziej opłacalnych rozwiązań.

„Wodór odegra w tym kluczową rolę, ponieważ spadające ceny energii odnawialnej i ciągłe innowacje sprawiają, że jest to realne rozwiązanie dla gospodarki neutralnej dla klimatu” – podkreśliła.

Strategia skupia się na wodorze odnawialnym, który ma największy potencjał w zakresie obniżania emisyjności, jest to zatem wariant w największym stopniu zbieżny z unijnym celem dotyczącym neutralności klimatycznej.

W strategii przewidziano stopniowe przechodzenie do gospodarki opartej na czystym wodorze w trzech fazach, w różnym tempie w zależności od sektora przemysłu.

Celem pierwszej fazy (w latach 2020-2024) będzie obniżenie emisyjności istniejącej produkcji wodoru do obecnych zastosowań, np. w sektorze chemicznym, oraz propagowanie nowych zastosowań. W tej fazie konieczne jest zainstalowanie w UE do 2024 r. zasilanych energią ze źródeł odnawialnych elektrolizerów o mocy co najmniej sześciu gigawatów, produkujących do miliona ton odnawialnego wodoru. Obecnie w UE zainstalowane są elektrolizery o mocy ok. 1 gigawata.

W drugiej fazie (w latach 2024-2030) wodór ma stać się częścią zintegrowanego systemu energetycznego. Celem będzie zainstalowanie do 2030 r. elektrolizerów zasilanych energią ze źródeł odnawialnych o mocy co najmniej 40 GW oraz produkcja do 10 mln ton odnawialnego wodoru w UE. Zastosowanie wodoru będzie też rozszerzane na nowe sektory (produkcja stali, w transport ciężarowy, kolejowy, a także w pewnym stopniu zastosowań w transporcie morskim. Wodór będzie nadal produkowany głównie w pobliżu użytkownika lub odnawialnych źródeł energii, w lokalnych ekosystemach.

W trzeciej fazie, od 2030 do 2050 r., technologie produkcji odnawialnego wodoru powinny osiągnąć dojrzałość, co umożliwi wdrożenie ich na dużą skalę, także we wszystkich sektorach, których emisyjność trudno obniżyć, a inne rozwiązania mogą być niewykonalne bądź bardziej kosztowne.

W ocenie Komisji Europejskiej, inwestycje w wodór będą napędzać wzrost gospodarczy, co będzie miało kluczowe znaczenie w kontekście wychodzenia z kryzysu związanego z COVID-19.

KE szacuje, że łączne inwestycje w wodór odnawialny w Europie mogą do 2050 r. sięgnąć 180-470 mld euro, a inwestycje w niskoemisyjny wodór z paliw kopalnych – od 3 do 18 mld euro.

„Przy wiodącej roli UE w dziedzinie technologii związanych z odnawialnymi źródłami energii powstanie związanego z wodorem łańcucha wartości na potrzeby wielu sektorów przemysłowych i innych zastosowań końcowych mogłoby, bezpośrednio lub pośrednio, zapewnić miejsca pracy nawet dla miliona osób” – zaznaczyła KE.

Według szacunków analityków, czysty wodór mógłby zaspokoić 24 proc. światowego zapotrzebowania na energię do 2050 r., przy rocznej sprzedaży w wysokości 630 mld euro.

Źródło: ISBnews