Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
Niemiecka marynarka wojenna na Indo-Pacyfiku i znaczenie polskiego programu MIECZNIK
Autor:Mariusz Dasiewicz
Niemiecka marynarka wojenna zwiększa swoją obecność na arenie międzynarodowej, wobec rosnącego znaczenia geopolitycznego regionu Indo-Pacyfiku. W 2024 roku Niemcy wyślą dwa okręty wojenne na te strategiczne wody, w odpowiedzi na nasilające się napięcia między Chinami a Tajwanem oraz w kontekście spornych roszczeń terytorialnych na Morzu Południowochińskim.
Boris Pistorius, niemiecki minister obrony, podczas swojego wystąpienia na Shangri-La Dialogue w Singapurze – kluczowej konferencji bezpieczeństwa w Azji, podkreślił konieczność obrony międzynarodowego porządku opartego na zasadach oraz ochrony głównych szlaków morskich. Minister powiedział: „W tym celu niemiecki rząd federalny wysłał fregatę na Indo-Pacyfik w 2021 r., a w 2024 r. ponownie rozmieści okręty wojenne – tym razem fregatę i okręt zaopatrzeniowy – w regionie” – powiedział Pistorius.
Rozmieszczenie sił nie jest skierowane przeciwko żadnemu konkretnemu narodowi – przeciwnie, ma na celu ochronę międzynarodowego porządku opartego na zasadach, który jest fundamentem współpracy między państwami, niezależnie od tego, czy chodzi o Morze Śródziemne, Zatokę Bengalską czy Morze Południowochińskie – dodał minister.
Czytaj więcej: https://portalstoczniowy.pl/pozar-na-okrecie-hading-bay-538/
Ten strategiczny ruch pokazuje, jak Niemcy balansują między swoim bezpieczeństwem a interesami gospodarczymi, ponieważ Chiny są kluczowym partnerem handlowym Niemiec. W 2021 roku niemiecki okręt wojenny pierwszy raz od niemal dwóch dekad wypłynął na Morze Południowochińskie, co świadczy o zmieniającej się dynamice na arenie międzynarodowej.
Niemiecka marynarka wojenna stanowi wyraźny przykład, jak rośnie znaczenie obecności Niemiec na Morzu Południowochińskim. Są to strategiczne wody, przez które przepływa blisko 40% całkowitego europejskiego handlu zagranicznego. To faktycznie podkreśla istotność inicjatyw mających na celu rozbudowę potencjału obronnego poszczególnych państw, takich jak polski program MIECZNIK, którego celem jest budowa nowoczesnych fregat dla Polskiej Marynarki Wojennej.
W dobie nasilających się napięć na Morzu Południowochińskim oraz rosnącej ilości transportu morskiego przepływającego przez ten region, program MIECZNIK staje się symbolem stanowczej postawy Polski w kwestiach bezpieczeństwa na arenie międzynarodowej. Ukazuje on również, jak istotne dla naszego kraju jest inwestowanie w rozwój obronności i bezpieczeństwa morskiego.
Autor: MD
Powiązane wpisy
-
Podwójna uroczystość brazylijskich okrętów podwodnych typu Scorpène
26 listopada brazylijska Marinha do Brasil osiągnęła kolejny etap długofalowej przebudowy swoich zdolności podwodnych. Uroczystość w Itaguaí tego dnia połączyła dwa wydarzenia: wodowanie czwartego okrętu podwodnego z rodziny Scorpène – S43 Almirante Karam – oraz wcielenie do służby S42 Tonelero.
W artykule
Almirante Karam jest pierwszym okrętem całkowicie zbudowanym w Brazylii. Jednostka stanowi rozwinięcie rodziny Scorpène i wyróżnia się kadłubem dłuższym o około pięć metrów względem wariantu bazowego. Jej budowa potwierdza, że brazylijski przemysł potrafi samodzielnie prowadzić produkcję zaawansowanych okrętów podwodnych, od formowania blach, przez skomplikowane prace spawalnicze, po integrację systemów pokładowych.
PROSUB – fundament niezależności przemysłowej
Ale aby takie prace można było wykonywać w tych zakładach stoczniowych, niezbędnym było stworzenie pełnego zaplecza technicznego oraz kompetencyjnego. Tu właśnie pojawia się PROSUB – brazylijski program budowy sił podwodnych, rozwijany od 2008 roku we współpracy z francuskim koncernem stoczniowym Naval Group. To przedsięwzięcie ukształtowało całą infrastrukturę niezbędną do projektowania, budowy i obsługi nowoczesnych okrętów podwodnych.
W jego ramach powstała stocznia, baza dla jednostek podwodnych oraz zakład produkcyjny, który wraz z programem szkoleniowym stworzył dla Brazylii kompletny łańcuch kompetencji technologicznych. Ponad 250 specjalistów przeszło szkolenia we Francji, obejmujące spawalnictwo, obróbkę kadłubów, instalacje rurociągów oraz elektrykę okrętową. Dziś ICN w Itaguaí dysponuje zapleczem pozwalającym na samodzielne prowadzenie produkcji, integracji oraz prób systemowych, co czyni ten ośrodek jednym z najważniejszych punktów rozwoju przemysłu okrętowego w regionie.
Rozbudowana infrastruktura w stanie Rio de Janeiro pełni funkcję centrum kompetencyjnego brazylijskiej marynarki. Jednocześnie stanowi zaplecze dla kluczowego projektu strategicznego – budowy pierwszego w historii Brazylii okrętu podwodnego o napędzie jądrowym, SN-10 Álvaro Alberto.
Po raz pierwszy w Brazylii przeprowadzono dwie uroczystości związane z programem PROSUB jednego dnia, co dobrze pokazuje skalę przedsięwzięcia i tempo prac w Itaguaí.
Priorytet: pierwszy atomowy okręt Brazylii
Prace nad SN-10 postępują wolniej, niż pierwotnie zakładano. Jednostka ma zostać zwodowana w 2034 roku – dekadę później niż planowano. Opóźnienia wynikają przede wszystkim z presji budżetowej i ograniczeń systemowych, które towarzyszą budowie infrastruktury do obsługi napędu jądrowego i docelowego opanowania cyklu paliwowego.
Niezależnie od wyzwań projekt SN-10 pozostaje dla Brasílii kluczowy. Okręt ma stać się filarem odstraszania strategicznego, wzmacniając autonomię państwa w obszarze bezpieczeństwa morskiego oraz kontroli akwenów o znaczeniu gospodarczym.
Riachuelo – charakterystyka brazylijskich Scorpène
Okręty typu Riachuelo stanowią rozwinięcie konstrukcji Scorpène i zostały zaprojektowane jako nowoczesne jednostki zdolne do długotrwałego działania w wodach o rozbudowanej linii brzegowej. Dysponują załogą liczącą łącznie 42 marynarzy, wypornością podwodną 2000 ton, długością około 72 metrów i operacyjnym zanurzeniem do 300 metrów. Autonomiczność 70 dni pozwala na patrolowanie rozległej ZEE Brazylii oraz osłonę infrastruktury naftowej.
Uzbrojenie okrętów obejmuje ciężkie torpedy F21 oraz pociski przeciwokrętowe Exocet SM39 Block 2 Mod 2. Na wyposażeniu znajdują się sonary Thales TSM 2233 Eledone oraz flankowe TSM 2253, połączone w systemie S-Cube. Zapas uzbrojenia wynosi 18 sztuk. Naval Group dostarczyła zintegrowany system walki SUBTICS oraz wyrzutnie środków zakłócających torped Canto. Okręt wyposażono w peryskop ataku Safran Series 20 i komplet sonarów Thales tworzących system S-Cube, dzięki czemu jednostka zachowuje pełną świadomość sytuacyjną podczas działań podwodnych.
Nowe okręty podwodne w systemie bezpieczeństwa morskiego Brazylii
Wodowanie Almirante Karam pozwala tym samym na rozpoczęcie prób portowych, później morskich, co w połączeniu z wejściem do służby S42 Tonelero wzmacnia potencjał brazylijskiej floty w sposób wymierny. Modernizacja sił podwodnych wpisuje się też w szerszą transformację Marinha do Brasil, która konsekwentnie odbudowuje swoje zdolności morskie.
PROSUB zapewnia przewagę nie tylko w wymiarze taktycznym, lecz także przemysłowym. Brazylia przechodzi od roli odbiorcy technologii do państwa zdolnego do samodzielnej budowy i utrzymania okrętów podwodnych w całym cyklu życia.
