Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
ORLEN Neptun rozwija terminal w Świnoujściu. Smulders dołącza do grona partnerów
ORLEN Neptun podpisał kolejną umowę na wykorzystanie infrastruktury morskiego terminala instalacyjnego w Świnoujściu. Nowym partnerem spółki została firma Smulders, odpowiedzialna za produkcję platform serwisowych dla projektu Baltica 2.
W artykule
Kolejna umowa na rozwój terminala offshore
Na mocy podpisanego kontraktu, w Świnoujściu będą magazynowane i montowane stalowe komponenty dla morskiej farmy wiatrowej Baltica 2, realizowanej wspólnie przez PGE i Ørsted. To już drugie duże porozumienie zawarte przez ORLEN Neptun – wcześniej spółka podpisała podobną umowę z Ocean Winds dotyczącą projektu BC-Wind.
Świnoujście Offshore Terminal ma docelowo umożliwiać instalację kilkudziesięciu turbin rocznie, dzięki czemu stanie się jednym z najważniejszych centrów instalacyjnych morskiej energetyki wiatrowej w basenie Morza Bałtyckiego.
Obiecaliśmy Polakom energię jutra i konsekwentnie realizujemy tę obietnicę. Nasze kolejne inwestycje wzmacniają bezpieczeństwo i niezależność energetyczną Polski oraz całego regionu. Podpisaliśmy kontrakt z liderem produkcji komponentów dla morskich farm wiatrowych, co pozwoli wykorzystać infrastrukturę terminala w Świnoujściu do obsługi kolejnej strategicznej inwestycji. To ogromna szansa dla polskich firm rozwijających kompetencje w sektorze offshore wind.
Ireneusz Fąfara, Prezes Zarządu ORLEN
Zaplecze dla farmy wiatrowej Baltica 2
Zgodnie z umową ze Smulders, terminal w Świnoujściu zostanie wykorzystany jako baza logistyczna dla Baltica 2. Przewidziano tam dostawy, składowanie i montaż platform serwisowych SIP (Service Inspection Platforms). Po przygotowaniu komponenty będą transportowane w miejsce instalacji na morzu, z użyciem specjalistycznych jednostek.
W planach jest także budowa hali produkcyjnej, w której prowadzone będą prace przygotowawcze, montażowe, instalacyjne i naprawcze.
Terminal dostosowany do największych jednostek offshore
Świnoujście Offshore Terminal został zaprojektowany z myślą o obsłudze największych jednostek instalacyjnych, przystosowanych do montażu turbin o mocy około 15 MW. Atutem portu jest pełna dostępność komunikacyjna – drogowa, kolejowa, lotnicza i promowa – natomiast usytuowanie w głębi lądu zapewni stabilne warunki operacyjne. Bliskość granicy sprawia, że terminal może obsługiwać także międzynarodowe projekty offshore wind na wodach Niemiec, Szwecji i Danii.
Perspektywy rozwoju projektów offshore ORLEN
Terminal w Świnoujściu powstał przede wszystkim jako zaplecze dla własnych projektów offshore Grupy ORLEN. Koncern rozwija pięć farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim o łącznej mocy 5,2 GW, na które uzyskał koncesje w 2023 roku.
Pierwsza z nich – Baltic East (1 GW) – powstanie w rejonie Choczewa i przygotowywana jest do grudniowej aukcji. Kolejne cztery inwestycje rozwijane są w pobliżu Ławicy Odrzańskiej. Do 2035 roku planowane jest uruchomienie trzech z pięciu projektów, a pełna realizacja wszystkich farm przewidziana jest do 2040 roku.
Smulders – partner o międzynarodowym doświadczeniu
Smulders to doświadczony producent konstrukcji stalowych dla morskiej energetyki wiatrowej. W przypadku projektu Baltica 2 firma odpowiada za produkcję wewnętrznych platform w zakładzie w Żarach, które następnie będą montowane i przygotowywane do transportu w Świnoujściu.
Tym samym ORLEN Neptun, dzięki współpracy z międzynarodowym partnerem, umacnia pozycję Świnoujścia jako strategicznego zaplecza instalacyjnego dla morskiej energetyki wiatrowej w regionie Morza Bałtyckiego.
Zródło: Grupa Orlen
Powiązane wpisy
Pożar terminala LPG w rosyjskim porcie Temryuk
5 grudnia w nocy ukraińskie drony zaatakowały terminal przeładunkowy gazu skroplonego w porcie Temryuk nad Morzem Azowskim, doprowadzając do pożaru infrastruktury portowej. Rosyjskie służby przekazały, że na miejscu prowadzone były działania gaśnicze w rejonie instalacji gazowych, a personel portu ewakuowano. Nie zgłoszono żadnych ofiar.
W artykule
Pożar w kluczowym terminalu LPG. Rosja milczy o skali strat
Według rosyjskich komunikatów uszkodzeniu uległy instalacje terminala eksportowego w porcie Temryuk, obsługiwanego przez spółkę Maktren-Nafta. Przez ten terminal przechodzą zarówno ładunki skroplonego gazu petrochemicznego (LPG), jak i ropy oraz produktów naftowych, więc jego czasowe wyłączenie ogranicza możliwości przeładunkowe portu na Morzu Azowskim.
Rosyjska administracja nie przedstawiła jednak informacji o stanie zbiorników ani urządzeń układu przeładunkowego. Wiadomo jedynie, że część infrastruktury została objęta ogniem, co wymusiło wstrzymanie przeładunków w terminalu. Niezależne źródła, również te analizujące nagrania z rejonu portu, wskazują na intensywny pożar i kilkugodzinną przerwę w pracy obiektu.
Warto zwrócić uwagę, że Temryuk pełni funkcję portu o znaczeniu strategicznym. Posiada bezpośrednie połączenia z rosyjską siecią Kolei Północnokaukaskiej, dzięki czemu stanowi element większego układu zaopatrzenia paliwowego na kierunku południowym. Uszkodzenie terminala wpływa więc nie tylko na eksport LPG, lecz także na logistykę transportu produktów naftowych w głąb Federacji Rosyjskiej.
Szersza kampania uderzeń w sektor paliwowy Rosji
Incydent w Temryuku nie był jedynym atakiem tej nocy. Ukraińskie drony uderzyły również w rafinerię w Syzraniu, zlokalizowaną w regionie samarskim. Obiekt ten, należący do Rosnieftu, już wcześniej kilkakrotnie wstrzymywał pracę po podobnych atakach. Tym samym działania ukraińskie po raz kolejny objęły zarówno infrastrukturę portową, jak i zakłady rafineryjne położone setki kilometrów od granicy.
Według ocen ekspertów uderzenia na rosyjski sektor przerobu ropy ograniczyły jego moce co najmniej o kilkanaście procent. Utrzymywanie tej presji oznacza osłabienie możliwości logistycznych i obniżenie zdolności transportowych, które rosyjski przemysł zbrojeniowy wykorzystuje wewnątrz kraju.
Konsekwencje dla logistyki paliwowej Federacji Rosyjskiej
Jeżeli potwierdzi się dłuższe wyłączenie terminala w Temryuku, Rosja może odczuć wyraźny spadek przepustowości w eksporcie LPG. To z kolei przekłada się na ograniczenia przychodów z sektora paliwowego oraz dodatkowe obciążenie alternatywnych portów Morza Czarnego.
W obecnej sytuacji każde ograniczenie możliwości przeładunkowych – niezależnie od tego, czy dotyczy terminala gazowego, czy rafinerii – stanowi dla Moskwy realne wyzwanie operacyjne. Tym bardziej jeśli jest ono efektem serii skoordynowanych ataków, które wykraczają daleko poza linię frontu.
