Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter
Partnerzy portalu
Partnerzy portalu
PGE i Orlen wchodzą w offshore. Decyzje w przyszłym roku
Podczas IV Kongresu Energetycznego we Wrocławiu ważne miejsce w dyskusjach i wystąpieniach zajęła tematyka budowy morskich farm wiatrowych na Bałtyku.
Wiceprezes ds. innowacji Polskiej Grupy Energetycznej Paweł Śliwa, cytowany przez portal biznesalert.pl, podkreślił, że grupa kapitałowa PGE obecnie posiada 14 farm wiatrowych, a łączna moc zielonych elektrowni, którymi dysponuje państwowa spółka, to 646 MW.
– Naszą aspiracją jest 25 proc. udziału w krajowej produkcji energii z OZE w 2030 roku. Na dzień dzisiejszy jest to około 11 proc. Cel ten chcemy osiągnąć przez program offshore i zainstalowanie farm wiatrowych na Bałtyku – powiedział podczas kongresu.
Jak pisze portal biznesalert.pl, pierwszy etap inwestycji w morskie farmy wiatrowe na Morzu Bałtyckim zakłada budowę farmy o mocy 100 MW. Wiceprezes PGE Paweł Śliwa zaznaczył jednak, że konkretne rozstrzygnięcia dotyczące inwestycji na Bałtyku będą zależały od otoczenia prawnego oraz ogłoszonego koszyka w aukcjach OZE.
Według Pawła Śliwy, polskie morskie farmy wiatrowe na Morzu Bałtyckim mogą zapewnić 4 GW energii do 2020 roku i nawet dwa razy tyle do 2035 roku. Portal biznesalert.pl podkreśla, że farmy offshore na Bałtyku będą mogły zapewnić 20 proc. zapotrzebowania na energię elektryczną w Polsce. Inwestycje w tej branży mogą także wygenerować nowe miejsca pracy w portach oraz przy serwisowaniu farm.
Zobacz też: ORP Piast zwodowany w PGZ Stoczni Wojennej. Remont na finiszu.
Państwowy gigant próbuje też w inny sposób wejść na rynek offshore. W maju Polska Grupa Energetyczna ogłosiła giełdowe wezwanie na sprzedaż akcji spółki Polenergia, kontrolowanej przez Kulczyk Investments. Polenergia uzyskała już decyzję środowiskową dotyczącą budowy na Bałtyku morskiej farmy wiatrowej o mocy 1,2 GW. PGE jednak nie udało się zrealizować przejęcia. 20 września grupa poinformowała o rezygnacji. PGE chciała skupować akcje Polenergii po 16,29 zł za akcję. Wcześniej spółka Kulczyk Investments ogłosiła swoje wezwanie na sprzedaż 49,8 proc. akcji spółki, oferując 20,50 zł za akcję.
W komunikacie Polska Grupa Energetyczna podała, że nie został spełniony warunek zapisów na co najmniej 66 proc. akcji. Spółka podała też, że nie doszło do zmian w statucie Polenergii, które zapewniłyby udział reprezentantów PGE w organach zarządczych spółki. Ponadto nie podpisano umowy o współpracy i integracji Polenergii w ramach grupy PGE.
Również podczas kongresu energetycznego we Wrocławiu dyrektor wykonawczy PKN Orlen ds. energetyki Jarosław Dybowski powiedział w rozmowie z dziennikarzami, że decyzje co do zaangażowania paliwowego koncernu w projekt offshore zapadną w przyszłym roku. Decyzje te mają dotyczyć sposobów realizacji projektu oraz jego finansowania. Orlen ma ważną koncesję na budowę tzw. sztucznych wysp, która jest ważna jeszcze przez okres dwóch lat.
Zobacz też: Francuski lotniskowiec Charles de Gaulle wraca na morze po remoncie.
Jak podała redakcja biznesowa Polskiej Agencji Prasowej, Jarosław Dybowski powiedział, że w ciągu kilku tygodni spółka rozstrzygnie przetarg dotyczący wyboru firmy doradczej, która będzie odpowiedzialna za analizę projektu. Zaznaczył, że Orlen nie wyklucza udziału partnera w realizacji przedsięwzięcia.
– Prowadzimy rozmowy z różnymi firmami na temat technologii. Niektóre wyrażają zainteresowanie uczestnictwem, ale to jeszcze nic konkretnego – powiedział, cytowany przez PAP. Jak dodał, obecnie biznes przejawia bardzo duże zainteresowanie projektami offshore na Morzu Bałtyckim. – Są firmy duńskie, szwedzkie, niemieckie zainteresowane inwestycjami w energetykę wiatrową na Morzu Bałtyckim. To ciekawy akwen, jest bardzo dobra wietrzność, dobra lokalizacja, jeśli chodzi o głębokość i rodzaj dna – zaznaczył.
Podpis: am
Morskie farmy wiatrowe – więcej wiadomości na ten temat znajdziesz tutaj.
Powiązane wpisy
Spotkanie dwóch wycieczkowców polarnych u wybrzeży Antarktydy
W listopadzie na wodach wokół Damoy Point doszło do rzadkiego wydarzenia. Dwa polarne statki wycieczkowe należące do armatora Quark Expeditions – World Explorer i Ultramarine – prowadzące sezonowe wyprawy turystyczne w rejon Antarktydy, przecięły swoje trasy u wybrzeży Półwyspu Antarktycznego.
W artykule
Wycieczkowce polarne Quark Expeditions na trasie z Ushuaia
Obie jednostki prowadzą wyprawy rozpoczynające się i kończące w Ushuaia. World Explorer – który po tym sezonie kończy służbę w barwach Quark Expeditions – realizował program „Antarctic Explorer”. Trasa obejmuje przejście przez Cieśninę Drake’a oraz żeglugę w rejonie Lemaire Channel, wyspy Anvers, Archipelagu Szetlandów Południowych i na wodach wzdłuż Półwyspu Antarktycznego. To jeden z klasycznych kierunków urystyki polarnej, który za każdym razem wymusza dostosowanie rejsu do surowych warunków pogodowych.
Na podobnym kursie operował Ultramarine, który w listopadzie prowadził dłuższą, 18-dniową wyprawę „Snow Hill to the Peninsula”. Jej wyróżnikiem jest wejście na akwen Morza Weddella oraz odwiedzenie Snow Hill Island – miejsca znanego z jednej z największych kolonii pingwinów cesarskich. Dla wielu pasażerów to punkt kulminacyjny całej podróży.
Damoy Point – miejsce, gdzie rzadko przecinają się trasy
Wybrzeża w zachodniej części Półwyspu Antarktycznego należą do najbardziej obleganych przez wycieczkowce polarne, mimo że to jeden z regionów o najbardziej kapryśnych warunkach. Właśnie dlatego spotkanie dwóch statków tej samej linii w jednym punkcie wcale nie jest regułą. Zmienia się wiatr, zmienia się lód, zmienia się plan dnia – i każde takie przecięcie kursów nosi w sobie pewien element przypadkowości, znany dobrze wszystkim, którzy choć raz żeglowali w rejonach polarnych.
Atrakcje Quark Expeditions podczas rejsów
Wpisy Quark Expeditions w mediach społecznościowych, szczególnie na platformie X, dobrze pokazują, czym stała się współczesna turystyka polarna. Nie jest to surowa, pionierska wyprawa badawcza, lecz starannie zaplanowany rejs, w którym każdy dzień ma swój program i zestaw atrakcji. Pasażerowie mogą liczyć na lądowania śmigłowcem startującym z pokładu Ultramarine na lodowcu, spływy kajakowe między drobnymi krami lodowymi, trekkingi po zlodzonych grzbietach oraz możliwość nocowania w śpiworze na śniegu pod gołym niebem. Do tego dochodzą bliskie spotkania z pingwinami i szeroko promowane sesje fotograficzne w miejscach, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu oglądali wyłącznie polarnicy, badacze oraz załogi statków rządowych.
Całość jest opakowana w narrację „odkrywania nieznanego”, choć w praktyce mamy do czynienia z komercyjnym doświadczeniem premium, realizowanym pod stałą opieką przewodników i załóg odpowiedzialnych za bezpieczeństwo uczestników. To turystyka ekstremalna, pozbawiona jednak dawnego elementu nieprzewidywalności, który kiedyś stanowił fundament polarnej eksploracji. Współczesny podróżnik dostaje namiastkę wyprawy – spektakularną, emocjonującą, wygodną – a jednocześnie w pełni kontrolowaną, prowadzoną w tempie i zakresie wyznaczanym przez Quark Expeditions.
Zmiany we flocie Quark Expeditions
Quark Expeditions utrzymuje obecność w Antarktyce do połowy marca. W tym sezonie, obok World Explorer i Ultramarine, operuje także polarny statek wycieczkowy Ocean Explorer, mogący zabrać na pokład około 140 pasażerów. Jednostka weszła do floty Quarka w 2024 roku i realizuje swój drugi sezon na południu.
W drugiej połowie 2026 roku do floty Quark Expeditions dołączy World Voyager, który przejmie rolę kończącego pracę World Explorer. Nowy statek, pływający obecnie dla Atlas Ocean Voyages, będzie czarterowany przez Quarka na czas kolejnych sezonów antarktycznych. Sam World Explorer, sprzedany w 2024 roku Windstar Cruises, po przebudowie trafi do segmentu rejsów luksusowych. To kolejny dowód na to, jak szybko zmienia się rynek wycieczkowców polarnych i jak intensywnie armatorzy odświeżają swoje oferty.
Rosnąca popularność wypraw polarnych
Spotkanie dwóch statków Quarka to niewielki epizod, lecz dobrze pokazuje, jak zmienia się turystyka polarna. Armatorzy wprowadzają nowe jednostki nie tylko po to, by bezpiecznie prowadzić rejsy wśród lodu, lecz także po to, by zaoferować pasażerom coraz bardziej zróżnicowane przeżycia – od krótkich wypadów na ląd po aktywności, które jeszcze niedawno pozostawały domeną polarników. Dzisiejszy wycieczkowiec polarny ma zapewnić komfort, kontakt z dziką naturą oraz możliwość zobaczenia Antarktydy z bliska, w sposób możliwie intensywny, a jednocześnie kontrolowany.
