Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Pierwsze szczegóły dotyczące budowy okrętu podwodnego dla Turcji 

Turcja upubliczniła pierwsze szczegóły dotyczące programu MILDEN, czyli budowy przyszłego okrętu podwodnego. Nowy turecki „narodowy” okręt podwodny MILDEN (Milli Denizaltı – National Submarine), opracowuje stocznia Golcuk Naval Shipyard, znana z licencyjnej budowy niemieckich typów 209 i 214TN.

Stocznia Golcuk Naval, główny zakład budowy i wsparcia eksploatacji okrętów podwodnych tureckiej marynarki wojennej, ogłosiła najnowsze informacje na temat projektu okrętu podwodnego typu Reis (214TN) i rodzimego projektu okrętu podwodnego MILDEN, który ma zostać oddany do użytku tureckiej marynarki wojennej w pierwszej połowie lat 30.

Choć o projekcie MILDEN mówi się w mediach obronnych od lat, to po raz pierwszy podano istotne informacje na temat przyszłego okrętu podwodnego. Według Turków faza projektu koncepcyjnego MILDEN została zakończona i zatwierdzona przez Dowództwo Sił Morskich Turcji, a następnie rozpoczęto fazę projektu wstępnego, w której szczegółowo opracowano systemy główne i pomocnicze. Turcja planuje rozpocząć budowę narodowego okrętu podwodnego w 2025 roku i dostarczyć go marynarce wojennej na początku 2030 roku.

Prace projektowe i inżynieryjne projektu MILDEN zostały przeprowadzone w Biurze Projektowym MILDEN w Stoczni Marynarki Wojennej w Gölcük. Obecnie w biurze tym pracuje 28 osób (23 inżynierów, 5 projektantów technicznych). Według komandora Izzeta Emre Afacana, głównego inżyniera Biura Projektowego MILDEN, Turcja uzyska zdolność do samodzielnego projektowania okrętów podwodnych właśnie dzięki projektowi MILDEN. Pierwsze spawanie prototypu planowane jest na początek 2025 roku, a budowa kadłuba, instalacja podzespołów i próby zostaną zakończone do końca 2031 roku.

MILDEN został zaprojektowany jako diesel-elektryczny okręt podwodny o wyporności ok. 2700 ton i długości ponad 80 metrów, napędzany niezależnym od powietrza systemem napędowym AIP. W porównaniu z obecnymi tureckimi okrętami podwodnymi MILDEN będzie dłużej pozostawał w zanurzeniu, będzie miał większy ładunek uzbrojenia i będzie mógł operować na większych głębokościach.

MILDEN, którego celem jest zbudowanie i stworzenie nowego typu okrętów podwodnych, stanowi ambitne przedsięwzięcie tureckiego sektora obronnego, który opracowuje również pakiet technologii elektrycznych, telekomunikacyjnych i sensorów, a także systemy napędowe i uzbrojenia, które zostaną zaimplementowane na okręcie.

Zgodnie z dostępnymi informacjami, technologie pozyskane i opracowane podczas projektu budowy okrętów podwodnych typu Reis zostaną wykorzystane podczas rozwoju i budowy okrętów podwodnych MILDEN. 

Autor: TDW

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Statek z ładunkiem węgla zatrzymany przez aktywistów u wybrzeży Australii

    Statek z ładunkiem węgla zatrzymany przez aktywistów u wybrzeży Australii

    30 listopada grupa aktywistów Greenpeace Australia Pacific przeprowadziła spektakularną akcję na podejściu do portu w Newcastle, gdzie wspięli się na masowiec BONNY ISLAND, na którego pokładzie znajdował się węgiel.

    Do incydentu doszło w rejonie wejścia do portu Newcastle, jednego z głównych punktów eksportowych australijskiego węgla. Trzech aktywistów Greenpeace przedostało się na pokład masowca, wykorzystując dostęp do łańcucha kotwicznego oraz konstrukcji burtowych. Obecność osób postronnych na części dziobowej jednostki uniemożliwiła jej normalne manewrowanie, natomiast równoległa blokada kajakami na torze podejściowym dodatkowo ograniczyła przestrzeń manewrową statku, co w praktyce całkowicie wstrzymało jego ruch.

    Protest był częścią szerszej inicjatywy Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia daty wygaszania eksportu paliw kopalnych oraz wstrzymania nowych projektów związanych z węglem i gazem.

    Transparenty, farba i polityczny kontekst protestu

    Aktywiści rozwiesili na burcie masowca duży transparent z przesłaniem skierowanym do władz Australii: „Wycofywać węgiel i gaz”. Był to element blokady Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia terminu odejścia od paliw kopalnych oraz wstrzymania zgód na nowe projekty związane z węglem i gazem.

    Akcja zbiegła się w czasie z podpisaniem przez Australię Deklaracji z Belém podczas COP30 w Brazylii. Greenpeace podkreśla, że zobowiązania złożone na forum międzynarodowym pozostają w sprzeczności z utrzymywaniem wysokiego poziomu eksportu surowców energetycznych.

    Udział artystów i wsparcie społeczne

    W proteście uczestniczyli także australijscy muzycy Oli i Louis Leimbach z zespołu Lime Cordiale. Według Oli’ego obecność artystów miała podkreślić, że ruch klimatyczny obejmuje różne środowiska społeczne. Zwrócił uwagę, że akcja Greenpeace stała się naturalnym przedłużeniem koncertu zorganizowanego w ramach Rising Tide, który zgromadził wielu zwolenników działań na rzecz ochrony klimatu.

    Wśród osób, które wspięły się na pokład masowca, znalazła się również lekarka i aktywistka Greenpeace dr Elen O’Donnell. W swoim oświadczeniu wskazała na skutki katastrof klimatycznych obserwowane w pracy zawodowej oraz podkreśliła, że Australia jako trzeci największy eksporter paliw kopalnych na świecie ponosi szczególną odpowiedzialność za ich konsekwencje.

    Skala protestu była na tyle duża, że lokalna policja zatrzymała ponad 140 osób płynących na kajakach i pontonach, które brały udział w blokadzie podejścia do portu, wśród nich również nieletnich. Organizatorzy określili działania jako „konieczne i pokojowe”, natomiast krytycy podkreślali rosnące ryzyko eskalacji oraz zakłócenia pracy największego portu węglowego świata.

    Szerszy kontekst: napięcie między polityką energetyczną a oczekiwaniami społecznymi

    Incydent w Newcastle wpisuje się w rosnącą liczbę protestów wymierzonych w infrastrukturę powiązaną z paliwami kopalnymi. Australia, mimo deklaracji składanych na arenie międzynarodowej, pozostaje jednym z głównych eksporterów węgla na rynki azjatyckie. Działania aktywistów pokazują, że presja społeczna na przyspieszenie transformacji energetycznej staje się coraz bardziej zauważalna.

    Podobne napięcia pojawiają się także w innych regionach świata, gdzie troska o środowisko zderza się z realiami gospodarki oraz sytuacją na rynku pracy. Europejskie doświadczenia potwierdzają, jak trudne bywa pogodzenie ambitnych celów klimatycznych z rosnącymi kosztami życia. W Australii sytuacja pozostaje szczególnie złożona, ponieważ przemysł wydobywczy jest jednym z fundamentów lokalnych gospodarek.

    Wypowiedź Billa Gatesa i globalna dyskusja o transformacji

    „Chociaż zmiana klimatu dotknie najuboższych najmocniej, dla wielu z nich nie będzie jedynym ani największym zagrożeniem” – przypomniał niedawno Bill Gates, komentując tempo światowej transformacji energetycznej. Wskazał, że debata zbyt często koncentruje się wyłącznie na emisjach, pomijając kwestie społeczne takie jak dostęp do energii, ubóstwo czy brak możliwości rozwoju.

    Jego zdaniem skuteczna polityka klimatyczna wymaga nie tylko redukcji emisji, lecz także inwestycji w rozwiązania poprawiające jakość życia. Zwrócił uwagę, że postęp technologiczny sprawił, iż globalne prognozy emisji są dziś mniej pesymistyczne niż dekadę temu.

    Protest Rising Tide, który dzieli opinię publiczną

    Choć dla uczestników Rising Tide była to forma obywatelskiego sprzeciwu, wielu mieszkańców regionu oceniło akcję jako przykład radykalizmu uderzającego w lokalną gospodarkę i miejsca pracy. W debacie publicznej pojawiły się głosy, że blokowanie statków nie rozwiązuje żadnego z realnych problemów klimatycznych, natomiast wzmacnia napięcia społeczne.

    Wydarzenia w Newcastle pokazały, że spór między aktywizmem klimatycznym a ekonomicznym fundamentem tego kraju pozostaje nierozstrzygnięty i z zapewne jeszcze będzie powracał w w takiej lub podobnej formie.