Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Polska, Niemcy i Szwecja przejmują kontrolę na Bałtyku

Na początku października polscy marynarze oficjalnie rozpoczęli służbę w niemieckim Rostocku. Wspólnie z załogami szwedzkimi i niemieckimi, w ramach DEU MARFOR, będą przez kolejne cztery lata odpowiadać za prowadzenie sojuszniczych ćwiczeń oraz operacji morskich na Bałtyku. To preludium do utworzenia nowego, polskiego dowództwa morskiego – POLMARFOR, które planowo obejmie strategiczne kierowanie operacjami NATO na Bałtyku pod koniec 2028 roku.

Rotacyjne dowodzenie na Bałtyku

Wspólne dowodzenie siłami NATO na Bałtyku przez Polskę, Niemcy i Szwecję to wynik porozumienia, które ogłosił wicepremier i minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz podczas czerwcowego spotkania ministrów obrony NATO w Brukseli. Nowo powstałe dowództwo, Command Task Force Baltic (CTF Baltic), swoje korzenie ma w niemieckim DEU MARFOR, wzbogaconym o polskie i szwedzkie kontyngenty.

Polska wniosła do CTF Baltic marynarzy z Centrum Operacji Morskich w Gdyni oraz jednostki Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Ważną rolę w nowej strukturze odegra kontradmirał Piotr Nieć, który przez najbliższe dwa lata będzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy CTF Baltic. Następnie, na kolejne dwa lata, polski oficer obejmie stanowisko szefa sztabu, aby w 2028 roku Polska mogła przejąć dowodzenie nad całą strukturą – co zbiegnie się z utworzeniem POLMARFOR, nowego polskiego dowództwa morskiego.

Bałtyk – arteria handlu i bezpieczeństwa

Bałtyk to kluczowy akwen zarówno pod względem strategicznym, jak i ekonomicznym. Codziennie na jego wodach znajduje się od 2 do 3 tysięcy jednostek morskich, transportujących towary i pasażerów pomiędzy krajami regionu. Polska, z coraz silniejszą pozycją morską, obsługuje około 150 milionów ton ładunków rocznie, w tym surowce o krytycznym znaczeniu – takie jak ropa naftowa czy skroplony gaz. Dochody z podatków, ceł i akcyz związanych z obsługą portów generują aż 10% budżetu państwa, co pokazuje rosnące znaczenie transportu morskiego dla polskiej gospodarki.

Równie istotnym aspektem Bałtyku jest jego rola w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego. Przez dno morskie biegną kluczowe dla Polski i Europy rurociągi, w tym Baltic Pipe, dostarczający gaz z Norwegii. Gazoport w Świnoujściu, naftoport w Gdańsku i platformy wiertnicze to kolejne ogniwa w łańcuchu energetycznego bezpieczeństwa.

Ćwiczenia morskie – klucz do bezpieczeństwa regionu

Znaczenie Bałtyku znajduje również odzwierciedlenie w scenariuszach sojuszniczych ćwiczeń NATO, które koncentrują się na obronie morskich szlaków handlowych i infrastruktur krytycznych. Głównym celem jest utrzymanie panowania na morzu oraz przeciwdziałanie wszelkim próbom blokady morskiej, która mogłaby odciąć region od surowców i wsparcia sojuszniczego.

Ćwiczenia obejmują działania przeciwko zagrożeniom z wody i powietrza, w tym walkę z okrętami podwodnymi. Operacje antyterrorystyczne, antypirackie oraz humanitarne również stanowią ważny element manewrów. Stale prowadzone manewry, takie jak te organizowane przez CTF Baltic, nie tylko wzmacniają gotowość operacyjną, ale również zapewniają stabilność i bezpieczeństwo niezbędne do niezakłóconego rozwoju handlu morskiego.

Kluczowy moment dla regionu

Wspólne dowodzenie na Bałtyku to nie tylko symbol współpracy międzynarodowej, ale również gwarancja bezpieczeństwa jednego z najważniejszych akwenów Europy. Wzmocnienie polskiej roli w NATO, tworzenie POLMARFOR i zaangażowanie w dowodzenie CTF Baltic to kolejny krok w umacnianiu pozycji Polski na arenie międzynarodowej, zarówno w wymiarze militarnym, jak i gospodarczym.

Źródło: COM-DKM

https://portalstoczniowy.pl/category/marynarka-bezpieczenstwo/
Udostępnij ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  • Norwegowie odebrali nowy samochodowiec – NOCC Pacific

    Norwegowie odebrali nowy samochodowiec – NOCC Pacific

    Norwegian Car Carriers (NOCC) odebrał w Chinach pierwszy z trzech samochodowców nowej generacji napędzanych LNG. Jednostka NOCC Pacific, zbudowana w chińskich zakładach stoczniowych CIMC Raffles, została przekazana armatorowi w Longkou i otwiera serię niskoemisyjnych PCTC przygotowywanych z myślą o wymaganiach współczesnej żeglugi.

    NOCC Pacific – samochodowiec który ma znaczyć więcej niż liczby

    Ceremonia nadania nazwy NOCC Pacific odbyła się 14 listopada w Longkou. Na pierwszy rzut oka to klasyczny PCTC, zresztą imponujących rozmiarów: 199,9 m długości, 38 m szerokości, 18,6 tys. ton nośności i możliwość transportu 7 tys. pojazdów w przeliczeniu na CEU. Jednak tym razem to nie tylko kwestia ładowności czy rampy rufowej o nośności 225 ton. Trzonem napędu jest dwupaliwowy silnik główny zasilany LNG, pracujący w układzie z inteligentnym systemem recyrkulacji spalin iCER. Rozwiązanie to zmniejsza emisję metanu nawet o połowę, co dla statków tej wielkości ma znaczenie nie tylko symboliczne.

    Armator nie ujawnia parametrów napędu pomocniczego, wiadomo jednak, że pracuje on również w układzie dwupaliwowym. Statkowi nadano certyfikat „Ammonia-Ready”, co oznacza, że w kolejnych latach można będzie przestawić siłownię na inne paliwa niskoemisyjne. Nie jest to jeszcze rewolucja, lecz sygnał — rynek zaczyna przygotowywać się do tego, co nieuniknione.

    O krok przed resztą segmentu — bezpieczeństwo transportu EV

    W przypadku NOCC Pacific widać też dążenie do odpowiedzi na zagadnienia, które stają się coraz bardziej palące dla przewoźników pojazdów elektrycznych. Jednostka uzyskała oznaczenie „EV” w klasie — to pierwsza taka certyfikacja w całym segmencie PCTC. Oznacza to wdrożenie dodatkowych rozwiązań przeciwpożarowych oraz systemów monitorowania temperatur i stanu akumulatorów, choć szczegółów nie ujawniono. Jest to jednak krok wyprzedzający, bo rynek statków do przewozu aut już dziś dostrzega, jak wymagające potrafią być transporty dużej liczby pojazdów elektrycznych.

    Znaczenie projektu dla NOCC i CIMC Raffles

    Samochodowiec Pacific jest piętnastym samochodowcem typu PCTC zbudowanym przez CIMC Raffles, a jednocześnie siódmą jednostką przekazaną z Longkou w 2025 roku. Dla chińskiej stoczni to ważne potwierdzenie kompetencji w segmencie statków coraz bardziej zaawansowanych technicznie. Dla armatora — impuls do modernizacji floty oraz zabezpieczenia swojej pozycji na rynku, który wkrótce znajdzie się pod presją kolejnych regulacji środowiskowych.

    Wallem Group, która odpowiada za zarządzanie techniczne, również akcentuje ten przełom. W jej ocenie eksploatacja jednostek dwupaliwowych wymaga nie tylko infrastruktury, lecz przede wszystkim załóg przygotowanych do pracy z wieloma rodzajami paliw. To doświadczenie staje się dziś walutą, którą trudno przecenić — szczególnie w sektorze PCTC, gdzie każdy przestój statku oznacza poważne straty.

    O czym naprawdę świadczy wejście samochodowca Pacific do eksploatacji?

    Wbrew pozorom nie chodzi jedynie o to, że kolejna jednostka otrzymała napęd LNG. Znacznie ważniejsze jest to, że budowę powierzono stoczni w Chinach, a armator z Europy — działający na jednym z najbardziej wymagających rynków — bez wahania odbiera gotowy statek i deleguje go do regularnej eksploatacji. To sygnał o rosnącej pewności w chiński przemysł stoczniowy, który coraz częściej nie tylko dogania, ale miejscami wyprzedza konkurencję.

    Drugim elementem jest przygotowanie statku do przyszłego przejścia na paliwa alternatywne, w tym amoniak. To już nie marketing czy deklaracje armatorów, lecz realne zapisy w dokumentach klasyfikacyjnych. W nadchodzącej dekadzie takie certyfikaty staną się normą, a nie dodatkiem.