Ukraina: test rakietowego systemu obrony wybrzeża Nieptun

Próba odbyła się na poli­go­nie w rejo­nie limanu Alibej, w oko­li­cach Odessy. Wystrzelony pocisk R-360A odbył lot po zapro­gra­mo­wa­nej tra­sie z czte­rema punk­tami zwrot­nymi. Pierwszą jej część poko­nał nad morzem na odle­głość 95 km, po czym wyko­nał trzy zwroty, wcho­dząc osta­tecz­nie na kurs powrotny, w kie­runku poli­gonu. Do tej pory poru­szał się na wyso­ko­ści 300 m, potem zaczy­nał ją zmniej­szać, by w ter­mi­nal­nej fazie lotu nad morzem poru­szać na 5 m. Ostatecznie ude­rzył w cel na lądzie nie­da­leko od miej­sca wystrze­le­nia. Pokonał przy tym 255 km w cza­sie 13 minut i 55 sekund.

[powiazane1]

Pocisk R-360 i jego wer­sja R-360A zostały opra­co­wane przez DP Dierżawnie Kijwskie Konstruktorskoje Biuro „Łucz”. W 2002 r. „Łucz” kupiło w Federacji Rosyjskiej, w FGUP GNPC „Zwiezda-Strieła”, wzor­cowy egzem­plarz poci­sku Ch-35 (wer­sja lot­ni­cza 3M24 sys­temu Uran). Biuro z wła­snej ini­cja­tywy roz­po­częło prace nad ukra­iń­ską wer­sją Urana w 2010 r., jed­nak dwa lata póź­niej wstrzy­mano je na pole­ce­nie pre­zy­denta Wiktora F. Janukowycza. Odmrożenie pro­gramu wraz z wła­ści­wym finan­so­wa­niem przy­wró­cono w 2015, rok po anek­sji Krymu przez Rosję. Na razie nie podano cha­rak­te­ry­styk poci­sku, poza stwier­dze­niem, że zasięg wer­sji R-360A wynosi około 300 km, a sys­tem napro­wa­dza­nia obej­muje układ nawi­ga­cji iner­cyj­nej oraz sta­cję radio­lo­ka­cyjną sprzę­żoną z radio­wy­so­ko­ścio­mie­rzem.

W kwiet­nio­wym teście po raz pierw­szy wyko­rzy­stano wyrzut­nię z czte­rema pojem­ni­kami trans­por­towo-star­to­wymi TPK-360, zain­sta­lo­waną na doce­lo­wym pod­wo­ziu PrAT AwtoKrAZ 7634NE z kabiną opan­ce­rzoną i napę­dem na wszyst­kie koła w ukła­dzie 8×8. Ma ono ładow­ność 27 t i jest napę­dzane sil­ni­kiem wyso­ko­pręż­nym o mocy 265 kW/460 KM i momen­cie obro­to­wym 2500 Nm, sprzę­żo­nym z auto­ma­tyczną skrzy­nią bie­gów. Długość ramy pod­wo­zia wynosi 8080 mm, wyso­kość dachu kabiny 2800 mm, zaś pro­mień skrętu 14 m. KrAZ-7634NE jest prze­zna­czony jako pod­wo­zie bazowe także do sys­temu arty­le­rii rakie­to­wej Wilcha.

[powiazane2]

Poza wyrzut­nią, sys­tem Nieptun obej­muje dwa pojazdy spe­cjalne na pod­wo­ziach samo­chodu opan­ce­rzo­nego KWP Ukrainska bro­nie­tiech­nika Warta (sta­no­wi­sko dowo­dze­nia i wóz zała­dow­czy) oraz pojazd trans­por­towy na pod­wo­ziu KrAZ-6322 (6×6). Typowa kon­fi­gu­ra­cja bate­rii Nieptuna zawiera wóz dowo­dze­nia, cztery wyrzut­nie, pojazd zała­dow­czy i dwa wozy trans­por­towe.

Pocisk R-360 ma być kon­struk­cją zuni­fi­ko­waną, dzięki któ­rej – oprócz sys­te­mów obrony wybrzeża – będą w niego uzbro­jone także okręty i lot­nic­two.

Źródło: Zespół Badań i Analiz Militarnych.