Newsletter Subscribe
Enter your email address below and subscribe to our newsletter

Ukraińskie Siły Obronne poinformowały o zniszczeniu rosyjskiego trałowca Kowrowiec, należącego do Floty Czarnomorskiej. Szczegóły akcji, która miała miejsce w nocy z soboty na niedzielę, nie zostały ujawnione.
„Ukraińskie Siły Obronne zniszczyły rosyjski trałowiec Kowrowiec projektu 266M, przybliżając nas do zwycięstwa” – czytamy w oficjalnym komunikacie. Chociaż nie podano dokładnej lokalizacji ataku ani rodzaju użytej broni, wiadomo, że Ukraina skutecznie wykorzystuje drony przeciwko rosyjskim okrętom.
W komunikacie nie podano szczegółów dotyczących metody zniszczenia trałowca. Brakuje również wizualnych dowodów na jego zniszczenie lub zatopienie. W mediach społecznościowych pojawiły się jednak doniesienia, że trałowiec mógł zostać zniszczony podczas zmasowanego ataku dronowego na Krym, który miał miejsce poprzedniej nocy.
Trałowiec Kowrowiec, jednostka typu Akwamarin, w kodzie NATO znana jako Natya projektu 266M, pełnił funkcje minowania, rozpoznania i trałowania. Trałowce projektu 266M są rozwinięciem jednostek projektu 266, zaliczanych do trzeciej generacji radzieckich powojennych trałowców. Jednostka o długości 61 metrów, szerokości 10,2 metra i pełnej wyporności 800 ton została opracowana w 1965 roku przez Zachodnie Biuro Projektowo-Konstrukcyjne (Zapadnoje PKB). Kadłub okrętu wykonano ze stali małomagnetycznej. Załogę stanowiło 68 marynarzy, w tym 6 oficerów. Jednostka w ostatnich latach była rozmieszczana również u wybrzeży Syrii.
Według ukraińskiej marynarki wojennej, Ukraina zniszczyła lub unieruchomiła jedną trzecią rosyjskich okrętów wojennych bazujących na Morzu Czarnym od początku wojny. Najnowsze zniszczenie nastąpiło po piątkowych atakach na Noworosyjsk, który stał się kluczową bazą Floty Czarnomorskiej po atakach na Krym. Atak na Noworosyjsk był częścią największej operacji dronów w historii Ukrainy.
Zdjęcia satelitarne z kwietnia b.r. pokazują, że Rosja wzmacniała obronę bazy Floty Czarnomorskiej w Noworosyjsku. Mimo tych środków ostrożności, w ten weekend Noworosyjsk został zaatakowany przez ukraińskie rakiety i drony.
Ukraina kontynuuje nacisk na Rosję na Krymie i w regionie Morza Czarnego, jednocześnie odpierając rosyjskie ataki na froncie wschodnim, szczególnie w rejonie Charkowa. W niedzielę, prezydent Wołodymyr Zełenski zaznaczył, że Ukraina po raz pierwszy od początku pełnoskalowej rosyjskiej inwazji nie doświadcza niedoboru pocisków artyleryjskich.
Autor: Mariusz Dasiewicz


30 listopada grupa aktywistów Greenpeace Australia Pacific przeprowadziła spektakularną akcję na podejściu do portu w Newcastle, gdzie wspięli się na masowiec BONNY ISLAND, na którego pokładzie znajdował się węgiel.
W artykule
Do incydentu doszło w rejonie wejścia do portu Newcastle, jednego z głównych punktów eksportowych australijskiego węgla. Trzech aktywistów Greenpeace przedostało się na pokład masowca, wykorzystując dostęp do łańcucha kotwicznego oraz konstrukcji burtowych. Obecność osób postronnych na części dziobowej jednostki uniemożliwiła jej normalne manewrowanie, natomiast równoległa blokada kajakami na torze podejściowym dodatkowo ograniczyła przestrzeń manewrową statku, co w praktyce całkowicie wstrzymało jego ruch.
Protest był częścią szerszej inicjatywy Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia daty wygaszania eksportu paliw kopalnych oraz wstrzymania nowych projektów związanych z węglem i gazem.
Aktywiści rozwiesili na burcie masowca duży transparent z przesłaniem skierowanym do władz Australii: „Wycofywać węgiel i gaz”. Był to element blokady Rising Tide People’s Blockade, której uczestnicy domagają się wyznaczenia terminu odejścia od paliw kopalnych oraz wstrzymania zgód na nowe projekty związane z węglem i gazem.
Akcja zbiegła się w czasie z podpisaniem przez Australię Deklaracji z Belém podczas COP30 w Brazylii. Greenpeace podkreśla, że zobowiązania złożone na forum międzynarodowym pozostają w sprzeczności z utrzymywaniem wysokiego poziomu eksportu surowców energetycznych.
W proteście uczestniczyli także australijscy muzycy Oli i Louis Leimbach z zespołu Lime Cordiale. Według Oli’ego obecność artystów miała podkreślić, że ruch klimatyczny obejmuje różne środowiska społeczne. Zwrócił uwagę, że akcja Greenpeace stała się naturalnym przedłużeniem koncertu zorganizowanego w ramach Rising Tide, który zgromadził wielu zwolenników działań na rzecz ochrony klimatu.
Wśród osób, które wspięły się na pokład masowca, znalazła się również lekarka i aktywistka Greenpeace dr Elen O’Donnell. W swoim oświadczeniu wskazała na skutki katastrof klimatycznych obserwowane w pracy zawodowej oraz podkreśliła, że Australia jako trzeci największy eksporter paliw kopalnych na świecie ponosi szczególną odpowiedzialność za ich konsekwencje.
Skala protestu była na tyle duża, że lokalna policja zatrzymała ponad 140 osób płynących na kajakach i pontonach, które brały udział w blokadzie podejścia do portu, wśród nich również nieletnich. Organizatorzy określili działania jako „konieczne i pokojowe”, natomiast krytycy podkreślali rosnące ryzyko eskalacji oraz zakłócenia pracy największego portu węglowego świata.
Incydent w Newcastle wpisuje się w rosnącą liczbę protestów wymierzonych w infrastrukturę powiązaną z paliwami kopalnymi. Australia, mimo deklaracji składanych na arenie międzynarodowej, pozostaje jednym z głównych eksporterów węgla na rynki azjatyckie. Działania aktywistów pokazują, że presja społeczna na przyspieszenie transformacji energetycznej staje się coraz bardziej zauważalna.
Podobne napięcia pojawiają się także w innych regionach świata, gdzie troska o środowisko zderza się z realiami gospodarki oraz sytuacją na rynku pracy. Europejskie doświadczenia potwierdzają, jak trudne bywa pogodzenie ambitnych celów klimatycznych z rosnącymi kosztami życia. W Australii sytuacja pozostaje szczególnie złożona, ponieważ przemysł wydobywczy jest jednym z fundamentów lokalnych gospodarek.
„Chociaż zmiana klimatu dotknie najuboższych najmocniej, dla wielu z nich nie będzie jedynym ani największym zagrożeniem” – przypomniał niedawno Bill Gates, komentując tempo światowej transformacji energetycznej. Wskazał, że debata zbyt często koncentruje się wyłącznie na emisjach, pomijając kwestie społeczne takie jak dostęp do energii, ubóstwo czy brak możliwości rozwoju.
Jego zdaniem skuteczna polityka klimatyczna wymaga nie tylko redukcji emisji, lecz także inwestycji w rozwiązania poprawiające jakość życia. Zwrócił uwagę, że postęp technologiczny sprawił, iż globalne prognozy emisji są dziś mniej pesymistyczne niż dekadę temu.
Choć dla uczestników Rising Tide była to forma obywatelskiego sprzeciwu, wielu mieszkańców regionu oceniło akcję jako przykład radykalizmu uderzającego w lokalną gospodarkę i miejsca pracy. W debacie publicznej pojawiły się głosy, że blokowanie statków nie rozwiązuje żadnego z realnych problemów klimatycznych, natomiast wzmacnia napięcia społeczne.
Wydarzenia w Newcastle pokazały, że spór między aktywizmem klimatycznym a ekonomicznym fundamentem tego kraju pozostaje nierozstrzygnięty i z zapewne jeszcze będzie powracał w w takiej lub podobnej formie.